"Konsultacje międzysojusznicze" w Warszawie

[Czerwony]

Ustalanie składu rządu jest poza moimi kompetencjami. Sądzę, że premier zgodziłby się zaproponować "Słowiańskim Orłom" jedno lub dwa stanowiska ministerialne, jednak pod dwoma warunkami. Pierwszym byłoby odcięcie się od ataków marszałka Sejmu Czaplińskiego - rozumie pan chyba że nie możemy współpracować z ludźmi, którzy rzucają na nas oszczerstwa i to w tak bezczelny sposób. Drugim jest oczywiście przedstawienie kandydatur, co nastąpiłoby już w drodze negocjacji "koalicyjnych" z "Orłami". Wydaje mi się, że to rozsądne założenia?

[Szmer]

Popow
Cóż, potrzebuję po prostu zapewnienia, że tacy ministrowie wejdą do rządu. W rozwiązaniu jakichś pomniejszych sporów i waśni po waszej stronie możemy najwyżej pomóc naszym autorytetem. Powiedzmy, że pańską wypowiedź potraktuję jako z grubsza satysfakcjonującą... wierzę bowiem, że premier wykaże się rozsądkiem.

[Czerwony]

Wracając zatem do kwestii słowackiej... Czy z pańskiej odpowiedzi na pytanie o oczekiwania mam rozumieć, że Rosja takowych wobec polskiej polityki nie posiada?

[Szmer]

Popow
Myślę, że nie. Jak już mówiłem, nowe władze sobie poradzą.

[Czerwony]

<Konar wygląda na zdziwionego, ale po chwili odzyskuje animusz>

Cóż, jeśli jest pan o tym przekonany... Myślę, że przyszedł czas na kwestię tych nieszczęsnych traktatów, które mój poprzednik podpisał w Piotrogrodzie. Oczywiście zgodnie z prawem międzynarodowym umowy, nawet podpisane, są uznawane za obowiązujące tylko po ratyfikowaniu ich przez wszystkie strony... Co w przypadku tych traktatów nie miało miejsca i, obawiam się, mieć nie będzie. Pan Warnowicz, obficie mówiąc o Polskiej Racji Stanu najwidoczniej nie zdawał sobie sprawy, że podpisuje dokumenty sprzeczne z naszą konstytucją. Niestety - <mówi z ironią> - oddanie Wojska Polskiego pod rosyjskie dowództwo nie wchodzi w grę, podobnie jak jakiekolwiek ograniczenia w swobodzie, z jaką prowadzimy politykę zagraniczną. Z tego powodu Polska nie może przystąpić do Paktu Antykominternowskiego w jego obecnym kształcie. Jesteśmy jednak gotowi wziąć udział w interwencji w Hiszpanii, o ile nasze wojska będą tam działały na takich samych zasadach jak Legion Słowiański i Corpo Truppe Volontare.

[Szmer]

Popow
Powiem panu tak - udział Polski w wojnie hiszpańskiej byłby mile widziany. Ale w zasadzie uważamy, że wasze oddziały mogą całkiem niedługo przydać się bardziej - w Niemczech.
Natomiast stanowisko Polski ws. traktatów politycznych, w formie przestawionej przez pana, jest absolutnie nieakceptowalne i może nas wszystkich doprowadzić tylko do jednego. Możemy zmienić jakieś szczegóły, doprecyzować pewne zapisy - np. o zakresie rosyjskiego dowództwa, ale woli Iwana Komarenki, wodza największego mocarstwa świata, nie zmienię ani ja, ani pan, ani nawet gen. Jan Michał Zarucki, niezależnie od tego, co on sobie wyobraża na własny temat.
*zaciąga się cygarem*

[Czerwony]

<Konar kładzie na stół fajkę i przez chwilę myśli, nie patrząc na gościa>

Widzi pan, panie Popow... To prawda, że Rosja ma wobec nas szeroki arsenał instrumentów nacisku. Jednak jesteśmy w stanie pewną jego część zaakceptować. Wie pan, dlaczego? Ponieważ alternatywa, jaką proponujecie pan z Komarenką jest po stokroć gorsza. Kraj który oddaje kontrolę nad wojskiem i polityką zagraniczną to już nie państwo a protektorat. I, jakby to panu ładnie powiedzieć - to dla nas trochę kiepska opcja, żeby ot tak, bo chce tego Iwan Komarenko, stać się rosyjskim protektoratem. Już to przerabialiśmy, dziękujemy.

Przede wszystkim jednak, jak już stwierdziłem, przyjęcie Paktu Antykominternowskiego przez Polskę byłoby nielegalne na gruncie konstytucji. Być może w Piotrogrodzie podchodzi się do tego trochę inaczej, ale u nas aby zmienić konstytucję trzeba ją najpierw przegłosować w Sejmie. I może nawet to się uda, ale ma pan pojęcie, co tu się będzie działo jeśli ludzie zobaczą co chcemy zrobić? Dość prawdopodobne, że w przypadku wojny z Kominternem waszym wojskom będzie wystarczało przekroczenie Bugu, by znaleźć się na terytorium przeciwnika.

[Szmer]

Popow
Wie pan, naprawdę radzę panu myśleć bardziej elastycznie i raczej się zastanowić, jakie... modyfikacje uznałby pan za stosowne. Np. tego rodzaju, że dowództwo rosyjskie będzie kontrolować polską armię tylko na terytorium wroga i tylko za pośrednictwem waszego sztabu. To byłoby jeszcze akceptowalne. Natomiast pochopnie odrzucając rękę, jaką do was wyciągamy, pan i gen. Jan Michał Zarucki wplątują Polskę w sytuację, której rozwoju nie sposób przewidzieć.
Pański kraj, zamiast kulturalnie na nowo ułożyć stosunki z potężniejszym sąsiadem, stanie się przedmiotem rozgrywki między nami a Kominternem. Jedno jest pewne: w takiej rozgrywce wszyscy będą dążyć do rozwiązania sprawy przez aneksje, w najlepszym razie - przez montaż marionetkowych rządów. Cóż... można się zastanawiać, czy ci wasi "zaruczanie" trafiliby w takim układzie do naszych więzień, czy przed plutony egzekucyjne niemieckiej Nadzwyczajnej Komisji ds. Walki z Kontrrewolucją, Spekulacją i Sabotażem...
Ale to przyszłość, tylko jedna z wersji przyszłości. Dziś - jeszcze - ma pan wybór. Wszystko w pańskich rękach.

[Czerwony]

Pozwolę sobie powtórzyć, bo wydaje mi się, że nie dość wyraźnie wyartykułowałem swoje myśli. To nie jest decyzja moja, gen. Zaruckiego czy premiera Chorążewicza. To jest po prostu fakt: jeśli nawet do władzy dojdzie opcja, która spróbuje zmienić konstytucję tak, by przystąpienie do Paktu Antykominternowskiego było możliwe, to ich rządy będą wówczas bardzo, bardzo krótkie. A zastąpią ich ci, którzy Polskę najchętniej widzieliby pod Czerwonym sztandarem. I nie będzie nawet mowy o żadnej "rozgrywce", po prostu któregoś dnia za Bugiem będziecie mieli nie Polskę a Komintern.

To też jedna z wersji przyszłości. Jeżeli pan Komarenko rzeczywiście chce mieć spokój przy granicy z Kominternem, to najgorszym co może zrobić jest próba wymuszenia na nas jego Paktu. Najdalej idącym rozwiązaniem jakie możemy przyjąć jest powołanie wspólnej Rady Sztabowej, która będzie wyznaczała strategiczne kierunki działań wojennych. Ale ich efektywne wykonanie będzie już wyłącznie w gestii sztabu krajowego.

[Szmer]

Popow
*nie sugerując zgody, jakby chciał się poinformować*
Przy akceptacji punktów dotyczących konsultacji strategicznych umów zewnętrznych?