Spelunka na Woli

[Szmer]

Na pytanie o szkocką "barman" odpowiada Wirskiemu "hehe" i nalewa wódki. Od razu do oficera przyczepia się jakaś chętna dama uliczna.

[Dalewin]

[Popow] Może uda mi się pogadać tu i ówdzie żeby zająć się wsparciem. Jeżeli rewolta nie upadnie... Myślicie że wytrzymaja? Chyba wojsk szybko tam nie posła? Broń Wasi jakąś mają?

[poulenc]

<pyta się sam siebie: czy jest ładna?>

[Szmer]

Oj, już parę ładnych lat w zawodzie

[Petro]

<w Warszawie ponownie zjawia się Blaichstiger, widząc wojskowego w Spelunce, przedstawia się jako Pilic i nieufnie spogląda na oficera>

<podchodząc do stolika Popowa>
- Witam, panowie, widzieliście? Czyżbyśmy byli infiltrowani?

[poulenc]

<całując w dłoń, z miłym wyrazem twarzy mówi damie>
Droga pani, jestem już zajęty na ten wieczór


<opuszcza lokal>

[Szmer]

barman
Ej, panie oficerze, płać pan!

[poulenc]

<celnym rzutem ze stu metrów trafia odpowiednią ilością monet do kieszeni barmana>

[Dalewin]

Pilic! Witaj. Też tak myśle. O whisky prosił. Może czas się ulotnic. Koledzy zapraszam na spotkanie wiecie gdzie.

[Petro]

<podąża za Popowem>

- Co za czasy, nawet po naszych spelunach te burżuazyjne szumowiny...