Kasyno oficerskie w Krakowie

[poulenc]

Nie no panowie, to oczywiście był żart. Lubię rozluźniać takie pompatyczne sceny, mam taki nawyk.

[Ogar]

<z uśmiechem>Według psalmu i owszem

og/ Gdyż jakby ktoś nie wiedział, nazwa jest zerżnięta z Biblii og/

[wulf]

Według psalmu to i owszem panie pułkowniku. Ale nie o religii mowa, a o kartach była. Niech ktoś rozda. I oby tym razem króla jakiegoś wyciągnął.

[Ogar]

<tasując talię i podając generałowi by przełożył>Właśnie doszła do nas wieść o awansie którego pragnę serdecznie pogratulować. Czemu się pan wcześniej nie chwalił?

[wulf]

Cnota skromności panie pułkowniku. Awans rzecz świeża, jeszcze nawet nie nawykłem do niego. Niedługo zapewne do regimentu wyruszę, spojrzeć w twarz ludziom i ujrzeć z jakiej są gliny i z jakiego pieca chleb jeść są gotowi.

[poulenc]

Gratuluje generale, polać panu whiskey?

[wulf]

Sapieha przekłada karty i mówi:
Nie, dziękuje, karty mi się rozdwoją i co będzie? Wyciągnę osiem asów i dopiero wyjdzie, że generał to szuler. Ale skoro już się wydał mój awans, to panowie następna kolejka na moje konto.

[Tjord]

<Kontradmirał van der Linde popija sok porzeczkowy w otoczeniu kilku innych oficerów, z nostalgią spoglądając na miejsce, które onegdaj zajmował major Sapieha>

Ach, jak wiele się zmieniło od czasu owej partyjki pokera! Widzieliście panowie zdjęcia z koronacji?

<Wyciąga pliczek zdjęć z kieszeni i pokazuje je towarzyszom>

[Ogar]

No po prostu wspaniałe i widać, że JKM swój człowiek- beretu wojskowego nie zdejmuje.

og/Świetnie og/