Kawiarnia 'Gastronomia'

[PakaPikiPoko]

Mimo, że stolik był wolny bo Ostrowski usunął papiery - Wojnar usiadł na krześle. Wskazał głową na nogę. - Pamiątka po wojnie? Ja na szczęście na froncie niewiele czasu spędzam. Z resztą - nie te lata już. Czym się teraz pan zajmuje jako były wojskowy? - Zauważył Zawadzkiego - Ha! Oczywiście, zapraszamy. Proszę poznać pana Ostrowskiego.

[Zgredźmin]

Dziękuję.

Spogląda na Ostrowskiego i słysząc słowo "wojskowym" nie mógł powstrzymać swojego pytania.

Jaki stopień ma twój nowy kolega?

[PakaPikiPoko]

Uśmiechnął i spojrzał na Zawadzkiego siedząc wygodnie na krześle - Tak zwany lejtnant.

[Zgredźmin]

Zawadzki pokiwał głową jednak powstrzymał się od zajęcia miejsca jakby czegoś oczekując. W międzyczasie na stole pojawiła się whiskey i trzy szklanki.

Przynieś jeszcze paczkę cygar. Poprosił Zawadzki uśmiechając się do kelnerki Będę wdzięczny.

[Ottelu]

Wolałbym unikać określenia lejtnant, jeśli to nie problem. Czym się zajmuję? Żyję z wiktu wojskowego... - poklepał się po udzie - Noga to noga, nie da rady normalnie chodzi co dopiero myśleć chociażby o dźwiganiu czy coś. No i jeśli to generała nie zrazi, zajmuję się polityką a mianowicie FBiO. Przed wojną byłem zwolenikiem Ozonu.

[PakaPikiPoko]

Rzucił okiem na Zawadzkiego, wiedział czego oczekuje, później na Ostrowskiego. Upił łyk piwa i czekał na rozwinięcie sytuacji. - Nie przeszkadza nam to wcale - powiedział cicho z uśmiechem.

[Zgredźmin]

Po twarzy Zawadzkiego przebiegł grymas. Kiedy kelnerka przyniosła cygara uznał że dłuższe czekanie na odpowiednie zachowanie nie ma sensu. A więc gdzie lejtnant służył? Pana dowódca nie był chyba wyczulony na punkcie odpowiedniego zachowania żołnierza. Zajął miejsce obok Wojnara i bacznie przyglądał się nowo poznanemu osobnikowi

[Ksawer]

W oknie kawiarni mignęło legendarne auto Alfa Romeo z lat 30. Za kółkiem siedział nie kto inny jak premier Bereszyński w ślicznym angielskim białym szaliku. Udał się bowiem z dziećmi z sierocińca (którymi opiekuje się siostra Stanisława) na przejażdżkę. Zwrok przechodników skierował się w stronę żywotnego starca.

[Ottelu]

Szczerze? Wiele bardziej od musztry cenił sobie sprawność bojową. - Wstał z jeszcze większym trudem niż ostatnio - Stanisław Ostrowski podorucznik w stanie spoczynku - po czym zasalutował -.

[Zgredźmin]

Musztra i okazywanie szacunku wyższym stopniem przekłada się na zdolność bojową panie podporuczniku, inaczej byłoby bezhołowie.