Prudential

[Ogar]

Mruczy pod nosem Teatr Narodowy spierdzielony, Teatr 1917 jeszcze gorszy- trzeba odstresować się tutaj bo nie ma gdzie.

No nic, kelner dla mnie Okocim,a potem coś pomyślę.

[Czerwony]

<Jak nie komuchy, to żydostwo. Zresztą to przecież jedno i to samo... - pomyślał Bodnar, z niesmakiem przekraczając progi Prudentialu. Zamówił u przechodzącego kelnera dwa kieliszki jałowcówki, po czym skierował się ku sączącemu piwo Sokolnickiemu>

Ma pan coś przeciwko, jeśli się przysiądę?

[Ogar]

Nie mam, w końcu jest okazja by porozmawiać na żywo bez pośrednictwa dziennikarzy.

[Czerwony]

<Słysząc to, Bodnar z błyskiem w oku i nie bez kpiny w głosie odpowiada:>

Skoro więc to pośrednictwo tak panu ciążyło, może teraz wyłoży pan swoje poglądy, tak skrzętnie skrywane by nie narazić się wyborcom? O ile oczywiście poglądy pan posiada, bo przecież trudno u polityka o większą wadę, o czym często się przekonuję. Pytam, by wyobrazić sobie, co może czekać ten kraj po wyborach, gdy już nieco podniesiemy go z gruzów...

<Odbiera od kelnera zamówiony alkohol, po czym jeden kieliszek wychyla od razu>

[Nerkare]

Gromiński przyszedł do lokalu, zamówił u kelnera wino i podszedł do stolika, gdzie siedział Bodnar z Sokolnickim.

Witam Panów. Można się dosiąść?

[Ogar]

do kelnera Pan poda duży talerz zakąsek,

Dość zabawne, że pan mi zarzuca skrywanie poglądów-bo gdybym był złośliwy zapytałbym czy SN już sama ze sobą dogadała się kwestii granic Polski, bo koncepcji to wy macie przynajmniej trzy. Ale przecież nie jestem.
A co do naszych poglądów to myślę, że artykułujemy je dość jasno i trudno nam zarzucić ich brak. Antykomunizm, poszanowanie dla tradycji, poszerzenie granic na Zachodzie i wschodzie, wolny rynek z państwem które kontroluje strategiczne branże i wspiera rodzimy kapitał. Bo chyba pan nie oczekuje bym wykładał tutaj szczegółowo postulaty punkt po punkcie?

widząc GromińskiegoJa nie mam nic przeciwko, chyba, że pan Bodnar ma obiekcje?

[Czerwony]

<Z miną pod tytułem "nikt tu ciebie człowieku nie zapraszał", Bodnar cedzi przez zęby>

Ależ skąd. Proszę bardzo, panie Anastazy.

<Po czym całkowicie tracąc zainteresowanie Gromińskim, zwraca się ku rozmówcy>

Proszę nie hamować złośliwości, panie Sokolnicki. To prawda, że w SN ścierają się różne koncepcje. Powiem bez fałszywej skromności, że moglibyśmy nimi obdzielić kilka takich partyj, które własnych koncepcyj nie mają.

Pan mówi o jasnym artykułowaniu poglądów, ale doprawdy, poza tym że głośniej pan krzyczy o tępieniu komunistów ciężko pana posądzać o jakąś odrębność. Zupełnie podobne są poglądy sanatorów, ale obraziłbym i ich, i pana stwierdzając, że jedyne co was różni to że oni załapali się, gdy przedwojenne władze uciekały do Londynu. Prawda?

[Nerkare]

Tak naprawdę to się zastanawiam dlaczego Front Boga i Ojczyzny nie połączy się z SN? Taka silna partia by miała szansę na zdecydowane zwycięstwo w wyborach.

Bierze łyk wina.

[Ogar]

z uśmiechem patrzy na miłość jaka panuje w SN
Albo się na kilka partii podzielić panie Bodnar, to też zawsze jakieś rozwiązanie. Jednak chyba wyborca chciałby wiedzieć czy chcecie Polski pod Smoleńsk i Don, czy tylko po Mińsk. No i czy jednak będą korporację, czy jakieś bardziej klasyczne rozwiązania ekonomiczne
bierze z tacy z zakąskami, chleb ze smalcem
Prawda. W końcu człowiek nie po siedem lat strzelałem do komunistów i wydawał podziemną prasę by być takim sam jak panowie z Londynu. Ale odrębność Frontu, to przede wszystkim nasz autentyzm i reprezentowanie nowej fali zaangażowania w politykę. A także jedność i zorganizowanie, nasz wyborca wie czego można od nas oczekiwać- bo pan chyba nie usłyszał, ale główny zarys programu już zarysowałem.

A co do połączenia z SN, moje środowisko to już dyskutowała i jednak na razie chcemy kroczyć własną drogą. Jesteśmy dobrze zorganizowaną i jednolitą grupą, nie chcemy się roztopić w morzu kompromisu jakim byłoby dołączenie do SN.

[Czerwony]

Jedność i zorganizowanie to przywilej każdej partii, która nie zdążyła jeszcze na tyle urosnąć by przejąć władzę, panie Sokolnicki. A co do granicy wschodniej to myślę, że mylnie pan ocenia stosunek Narodu do tej kwestii. Dla wyborcy w Poznaniu, Lublinie, a niech i nawet we Lwowie, granica wschodnia jest na tyle tylko istotna by myśleć o niej w kategoriach "bliżej - dalej". Tutaj pozycja SN jest oczywista, że chcemy granicy przesuniętej na wschód. Pozostaje kwestia tego, jak dalece, ale proszę mi wierzyć że zwykli ludzie mają większe problemy i nie zajmują się w wolnych chwilach rozważaniami, czy lepiej byłoby wytyczyć granicę za Mińskiem czy pod Czernihowem.