Pod Zamkiem Królewskim

[Szmer]

Mimo że sejmiki w Rzplitej nadal obradują, pod Zamkiem Królewskim w Warszawie (gdzie obraduje parlament) już wzmożony ruch. Na placu pojawiają się robotnicy z pojedynczych zakładów z transparentami: żądają chleba i republiki. Czasem na skrzynkę po piwie wchodzi jakiś socjalistyczny mówca, by przygotować masy do wielkich dni sejmowych.
Co jakiś czas policja i wojsko wkraczają do akcji, by brutalnie pobić i rozpędzić towarzystwo.
OG: temat już do waszej dyspozycji.

[bodek]

Pod Zamkiem Królewskim zgromadził się liczny tłum sympatyków i zwolenników SDLPP. Po pewnym czasie bezładne zgromadzenie przekształciło się w regularny wiec lewicy.

Jako pierwszy do oburzonego tłumu przemówił przewodniczący Komitetu Centralnego SDLPP, Włodzimierz Lenin. Stwierdził w swoim przemówieniu:

"To, co mamy do czynienia dzisiaj w budynku Sejmu, to zmowa grupki oligarchów, którzy za nic mają dobro chłopów i robotników, a jedyne na czym im zależy, to stałe wzbogacanie swoich własnych kieszeni. Oczywiście wstyd powiedzieć prawdę wprost, dlatego niektórzy z nich trzymają się kłamstw, jakoby "dopuszczali możliwość reform" a nawet "byli zwolennikami obalenia starego porządku". Nie należy im wierzyć. (...) Tak zwani liberałowie, choć prezentują się jako umiarkowany głos rozsądku, tak naprawdę są jeszcze jednym głosem nawołującym do zniewolenia najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących - z tą tylko różnicą, że próbują sprawiać wrażenie, jakoby tak nie było."

Po nim trybunę przejął m. in. Eli Reichmann, który w swoim przemówieniu poruszył między innymi temat personalnej hipokryzji wśród polityków "mainstreamu":

"Trzy dni temu, idąc z Różą Luksemburg przez Krakowskie Przedmieście spotkałem Pawła Miljukowa, w towarzystwie ochroniarza, przemierzającego ulice z okropnym strachem na twarzy. Udawał, że nas obu nie poznaje, ba: bał się spojrzeć komukolwiek na ulicy w twarz, zatapiając wzrok w gruncie i idąc zapewne na spotkanie jakiejś ważnej Dumy czy innego komitetu. Oni się boją. Wiedzą, że lud już dłużej nie chce na nich patrzeć, wiedzą, że my wiemy o ich nieczystych zamiarach - dlatego stopniowo próbują się coraz bardziej odgradzać od prostych ludzi. Dziś nie wpuszczono na sejm elekcyjny żadnego neutralnego obserwatora, dziennikarzy też właściwie nie ma - nie mamy już do czynienia nawet z pozorami procesu demokratycznego, ale po prostu z prywatnym spotkaniem grupki oligarchów i "szlachciców", którzy bezprawnie roszczą sobie prawo do decydowania o losach reszty narodu.

[bodek]

Fragmenty bogatego przemówienia Józefa Piłsudskiego:

(...) oni już nawet nie próbują udawać. To nie są politycy, to jest banda idiotów, których poglądy polityczne można sprowadzić do tego, że "Mam prawo wykorzystywać chłopów i budować sobie pałace na Syberii, bo mój pra-pra-pradziadek walczył w wojnach z Tamerlanem czy innym Iwanem Groźnym." (...) Oni są zupełnie oderwani od rzeczywistości. Nawet jak wśród nich znajdzie się ktoś, kto ma chociaż pół mózgu i potrafi skonstruować jakiś logiczny plan, zaraz zostaje odsunięty jako zbyt postępowy i rewolucyjny. "Nie, panowie, nie podejmujmy zmian, jeszcze nie teraz, za szybko, tarzajmy się lepiej we własnym gównie, aż się nim udusimy" - tak to wygląda.

[Szmer]

Gorące oklaski i okrzyki: "Prowadźcie nas do boju, towarzysze!".
Tłum śpiewa "Marsyliankę" i "Międzynarodówkę".

[Koza]

Stojący obok wiecu Kozienicki, krzyczy w stronę Lenina:

Jaśnie Panie Lenin, głupoty Pan opowiadasz, ludzi otumaniasz, do czego Pan dążysz...? A powiem Jaśnie Panu, dążysz Pan do rabacji, rokoszy, czy jeszcze gorsza rewolucji, żądnyś Pan krwi bogaczy. Jaka wina tych ludzi, że dziedziczą majątki, jaka ich wina, że są przedsiębiorczy... ??? Panie Lenin, kto Panu broni otworzyć interes, wszak Pan Żyd, a każdy Żyd z przedsiębiorczości słynie, daj Pan przykład burżują, a nie chodź Pan na łatwiznę.

Jakom Kozienicki, mówię głośno reform Nam trzeba, a nie rewolucji! Jesteśmy chorym człowiekiem Europy i podług mnie dłużej w tej mierze nie wytrzymamy. Przyszłością są państwa narodowe, czyli powrót w średniowiecze i ówczesne zwyczaje i obrzędy. Jam temu przeciwny, jednako wzywam do poważnych reform i wzywam Was do spokoju, bo spokój jak gorzałka, tylko mądrym głową służy - wszak My tutaj zacni Panowie.

[Szmer]

Niektórzy podchwytują: "Żyd! Żyd! Żydowska partia!", wybucha kilka bójek.

[bodek]

Lenin:

Ja Żydem? Gdzie pan wyczytał, kogo pan się spytał, że zdobył pan informację o tym, jakobym był żydem? Nie, nie jestem. Natomiast nie wolno nam, nie wolno partii socjalistycznej dopuścić do traktowania poważnie ludzi takich jak pan - ludzi, którzy myślą, że "Żyd" jest obrazą, że można pomniejszyć nasze racje i poglądy tylko poprzez nazwanie nas żydami. Pan reprezentuje najniższą formę tak zwanej burżuazyjnej demokracji, w której wystarczy człowieka oczernić, powiedzieć, że nie jest taki, jak większość, aby był spisany na straty. Z tym musimy walczyć.

[Wisznu]

Z Zamku:

Na Boga! Bracia chrześcijanie rozejdźcie się! Nie róbcie zamieszania! Na Rany Chrystusowe opanujcie pychę i chciwość i módlcie się o swoje zbawienie! Król umarł! Płaczcie nieszczęśni jak ja (kitajską chusteczką wyciera teatralnie oczy), gdyż ojca naród stracił! Nie pycha, lecz żal niech wasze dusze wypełni.

[Koza]

Jaśnie Panie Lenin, bardzo przepraszam jeśli poczuł się Pan urażony moimi słowami. Po wyglądzie, Jaśnie Pana jako Semitę określiłem, jednak nie było moim celem ubliżyć Panu, dla mnie od zawsze bycie Żydem w handlu było zaletą. Zatem przepraszam, ale zaszło mimo wszystko nie porozumienie.

[bodek]

Podchwycono później rzucony przez burżuja temat, że "przecież każdy może być bogaty:"

Reichmann:

Nasz kochany przyjaciel, pan Kozienicki, który zdecydował się przyjść do ludu z budynku Sejmu, zapewne dlatego, że pomylił sale, stwierdził jasno: każdy człowiek może się wzbogacić w systemie kapitalistycznym. Niech pan powie to w twarz przeciętnemu robotnikowi! Niech pan powie rolnikowi z Uzbekistanu, że to nic, że jego dzieci nigdy nie otrzymają edukacji, że przez całe życie będzie pracował dla tego samego, grubego, bogatego burżuja-szlachcica, że ciężko mu w ogóle wyżywić swoją rodzinę - bo przecież każdy może stać się bogaty! To jest śmieszne. Słodko sobie gadacie o tym, że kapitalizm to system szansy, i tak dalej, podczas gdy miliony ludzi głodują bez żadnej nadziei na lepszą przyszłość. Kto tu jest oderwany od rzeczywistości!