Rozmowy przy kominku

[AmaD]

Pałac w Wilanowie. Jedna z głównych sal. Służba dorzuca drewno do kominka i wnosi trunki, przeznaczone dla zebranych.

Przy jednym z okien stoi J. B. E. L. d. B., wpatrujący się w padający śnieg z deszczem. Magnat z Syberii czeka aż wszyscy zaproszeni przyjdą i zajmą swoje miejsca.

[Tvar]

<Pilawa był jednym z niewielu szlachciców noszących jeszcze Żupan pod Kontuszem. Wszedł krokiem dość ociężałym acz dostojnym, spojrzał na de Bérier'a, Panowie się dobrze znali, nigdy się nie witali, wymieniali tylko porozumiewawcze spojrzenia i kiwali do siebie głową. Annę Branicką przywitał ucałowaniem w rękę. Uraczył się ze stołu szklanicą ze złocistym dwójniakiem. >
Pięknie dziś Szanowna Pani wygląda.
Dziękuję za zaproszenie, dawno nie gościłem w Wilanowie, choć mamy do siebie tak blisko, dzieli nas raptem kilkanaście kilometrów.

Janie, jak się sprawy mają w zimnych krajach?

[AmaD]

Widząc Pilawę, J. B. E. L. d. B. uśmiecha się serdecznie i opuszcza swój posterunek przy oknie.

Witaj, Feliksie. Co na Syberii? Zimno :-D Poza tym, wszystko dobrze.

Gorzej jednak w Polsce. Jego Wysokość nie pozostawił następcy. Wypadałoby coś uradzić w tej sprawie w naszym szanownym gronie.

[Tvar]

Trzeba coś zaradzić, będą tacy co optować chcieliby za unią ze Szwecją lub z Hiszpanią, ale i będą tacy którzy staną przeciwko monarchii.
Moim zdaniem powinniśmy się szczycić naszą niezależnością oraz pozostać przy systemie Królewskim jak na Rzeczpospolitą przystało.

[Vinci]

Do sali wkroczył żołnierskim krokiem hetman Sakskoburggotski. Tuż za nim wgramolił się także jego osobisty adiutant Kazana, który pomógł hetmanowi otrzepać resztki śniegu z generalskiego munduru. Odebrał od niego płaszcz, ale młodszemu oficerowi jednak chyba nie odpowiadała taka śmietanka towarzyska i za zgodą Leopolda szybko opuścił pomieszczenie. Tymczasem, hetman zmierzył wzrokiem przybyłych gości. Dostrzegwszy pannę Branicką wokół niej dwóch ziemian czym prędzej udał się w ich kierunku. Powitał się z nimi, pierw z Anną Branicką, potem resztą goścmi.

- Panowie znowu o polityce? Francuzi nigdy się nie przejmowali. Powiadają: "Le roi est mort, vive le roi!" A to chyba oznacza mniej więcej "Król umarł, niech żyje król!" Prawda, panie de Bérier? Żyjemy w niespokojnych czasach - co prawda, to prawda. Rewolucja francuska przyniosła światu coś co można nazwać żądaniami ludu do własnej suwerenności. I skutki są widoczne - średnio co pół wieku wybuchają rewolucje i grabieże pod zuchwałymi sztandardami demokracji i równości. Majątki naszych przodków powstały na fundamencie ciężkiej pracy. Więc czyż większe prawo do 5 hektarów ma robotnik, który 1/4 życia spędził w fabryce, czy rodzina Chodkiewiczów, których znany przedstawiciel 3/4 życia poświęcił na wojnie w obronie granic Rzeczypospolitej?

Socjalistyczni demagodzy. Psia krew.

[Tvar]

Witam Szanownego Hetmana,
Ale ja widzę że Pan nie w temacie. Ja bym również krzyknął "niech żyje Król!", ale jaki? ot pytanie zasadnicze! I moja rodzina majątków swoich się dorobiła nie w bezczynności ale za zasługi dla Rzplitej, Herb za zasługi w bitwie mój pradziad dostał jeszcze za księcia Bolesława siedem i pół wieku temu, Piaseczno to nagroda od Batorego Wielkiego, zaś Jasło za pomoc w Wojaczce był darem od Ojca Króla właśnie nam zmarłego.

Nie czas rozwodzić się nad niewygodą rewolucji, acz by naradzić się apropos przyszłych wyborów.

[AmaD]

Bez wątpienia trzeba coś uradzić. Musimy znaleźć kandydata, posiadającego odpowiednie przymioty, a ponadto gwarantującego utrzymanie monarchii, demokracji szlacheckiej i popierającego zdrowe, rynkowe reguły w kwestiach ekonomji. Powinien to być przedstawiciel któregoś z polskich rodów, akceptowalnych dla różnych środowisk.

[Tvar]

Uważam że winna to być osoba o dobrym stanie majątkowym by nie chciała czerpać sobie korzyści z majątku Rzplitej, ważne też by była dobrym dyplomatą, który mógłby łagodzić zapędy buntowników.

[AmaD]

Śmieje się.

Jakbym słyszał Twoją charakterystykę, Feliksie.

Po chwili poważniej.

Swoją drogą, zastanawiałeś się nad taką koncepcją? Moim zdaniem byś się nadał.

[Vinci]

Wojsko pana poprze, jegomościu Pilawa.