Rozmowy przy kominku

[AmaD]

Hm, Feliksie, co Ty na to?

Wypadałoby zapytać co kardynał Branicki sądziłby o Twojej kandydaturze.

[Tvar]

Jeżeli moja kandydatura ma znaleźć poparcie ze strony zarówno Koroniarzy czy Sybiraków, ale co ważne również Rycerzy będę uważał za moją powinność by stanąć na wysokości zadania.
Słuszną sugestią jest rozmowa z Kardynałem Branickim, jakbym mógł prosić przyjaciela o przysługę przeprowadzenia takiej rozmowy, byłbym dozgonnie wdzięczny.
Ważne byłoby dla mnie zdanie również zdanie całego Rodu Branickich, jak i Radziwiłłów, a także pozostałych rodów magnackich, w tym moich braci herbowych, Potockich, czy linii Maurycego Polańskiego. Wypadałoby też zapytać o opinię prymasa Polski. (OG: Szmer? czy Polański jest szlachcicem? mamy tu na pewno przedstawicieli magnaterii obecnych)

[AmaD]

Dobrze, zatem jeżeli Jego Eminencja nie zaszczyci nas swoją obecnością, pozwolę sobie Panie i Panów na chwilę opuścić i zatelefonować do Kardynała Branickiego.

OG: Wysłałem PW do Wisznu, ale teraz zwróciłem uwagę na to, że ma on magnackie pochodzenie, zatem wydaje mi się, że powinien mieć dostęp do tego forum./OG

[Szmer]

Część magnatów wspiera Pilawę, inni dyskretnie rozmawiają o czymś innym, bo wspierają innych kandydatów.

[Wisznu]

Wchodzi kardynał Branicki do pomieszczenia.

Witam wielce szanownych panów. Jakie to okropne wieści oderwały mnie od mojej służby w odległych zakątkach naszych włości. Przybyłbym szybciej, lecz dostałem strasznych dreszczy i musiałem pozostać jeden dzień w Moskwie, gdzie obejrzał mnie lekarz. Na szczęście nic to poważnego, a przynajmniej ten wielce uczony anatom nic szczególnego w mojej cielesności nie zauważył. Och tak wiele mówię o sobie, co za nietakt wielki panowie uznać muszą, ale te mury mnie na człowieka cywilizowanego wychowały nim z polecenia mojego wielce oświeconego ojca do seminarium wstąpiłem, by Chrystusowi służyć, a nie Polsce jedynie.

[AmaD]

J. B. E. L. d. B. wita JE Kardynała Branickiego.

Cieszę się, że Jego Eminencji udało się dotrzeć na spotkanie. Chciałbym wyrazić moje wyrazy współczucia z powodu śmierci szwagra Jego Eminencji i naszego Króla.

Jak Jego Eminencja zapatruje się na kwestię elekcji nowego Króla?

[Tvar]

Niech będzie pochwalony.
Wieści straszne doszły mnie i Szanownego Jana gdy raczyliśmy się urokami przyrody w mojej posiadłości, toteż szybko przybyliśmy do Warszawy. Jednak Panowie, mimo że pogrążeni w żałobie, sprawy postawili zdecydowanie i pragną przejść jak najszybciej do podejmowania decyzji, rozważając dalsze działania podczas zwołanego Sejmu Elekcyjnego. Na dworku tym, dobrze mi znanym, na którym zawsze byłem mile widziany, za co serdecznie dziękuję i staram się odwdzięczać gościnnością przy każdej sposobności, złożono mi śmiałą propozycję, bym dostąpił najwyższego zaszczytu, jakiego ja, szlachcic Mazowiecki, mógłbym dostąpić. I choć śmierć Jego Królewskiej Mości, tak bliskiego memu sercu jest główną myślą w mym rozumie, mimo to w swej lekkomyślności byłem skłonny rozważyć złożoną propozycję, mając na uwadze dobro Rzeczpospolitej.
Chciałbym by i Wasza Eminencja, wzięła pod uwagę nasze rozważania, stąd prosiłbym o kilka słów w sprawie wymienionej.

[Wisznu]

Wielce jestem smutny. (Jego Eminencja wyjął kitajską chusteczkę i wytarł teatralnie oczy.) Jednak na elekcję jest za wcześnie. Nam potrzebny jest regent, a nie król. Córki króla są już żonami, więc zabrać ich z dworów nie można, a wnuki dziedziczą korony. Są jednak inne wnuki, które młode są wiekiem i rządzić same nie mogą. Potrzebujemy regenta. Dokładnie panom wszystko wyłożę.

Alfons XIII Burbon ożenił się Urszulą Radziwiłłówną młodsza z dwóch córek naszego świętej pamięci władcy. Z związku tego począł się 22 lata już temu Alfons, a później córki jedynie Urszula rodziła, lecz dokładnie 10 lat temu powiła dwóch synów razem jak dwie krople wody wyglądających, Ferdynand i Ludwika. Jeden z nich naszym władcą być powinien. Tylko zasada dziedziczności uratuje monarchią w Polsce przed zakusami czarownych kapłanów komunizmu. Na Regenta natomiast nada się osoba co liczyć potrafi i do Warszawy ma blisko, by majątku swojego tą pracą ciężką nie musiał poświęcać i w ręce ekonomów nieuczciwych oddawać. Takie jest moje zdanie. Takie mam uważanie.

[AmaD]

Muszę przyznać, że w słowach Jego Eminencji jest wiele mądrości. Sam koncept wyboru któregoś z wnuków ŚP. Króla jest godny rozważenia, aczkolwiek jestem zdecydowanie przeciwny pomysłowi monarchii dziedzicznej. To nie godzi się z ideą demokracji szlacheckiej.

[Waszmi]

Przebywający aktualnie w Polsce s powodu śmierci Najjaśniejszego Króla Rzeczpospolitej Trojga Narodów Aleksandra Dominika przybywa do Salonu Anny Marii Branickiej w Wilanowie.

Witam Mości Panowie. Tak szybko jak tylko mogłem przybyłem tu, z moich odległych nowożmudzkich posiadłości po usłyszeniu o tej tragicznej dla naszej Rzeczypospolitej wieści. To wielce smutna i ciężka do przyjęcia wiadomość.