Spotkania

[Szmer]

jw.

[PakaPikiPoko]

og: czerwony, jak budiet redi to wołaj, jakoś zaczniemy nasz wspólny miting. Możesz mnie zaprosić do belwederu :F

[Czerwony]

og: zwykłego urzędasa? Poza tym w Belwederze niebezpiecznie

<Generał Zarucki, formalnie wicepremier a nieformalnie najpotężniejszy człowiek w Polsce, wysiada z rządowej limuzyny na wprost potężnego gmachu przy Poznańskiej 15, który od 1924 roku mieści ambasadę Rosji. Budynek doskonale pasuje do obecnego reżymu "narodników" - potężny, czteropiętrowy front z którego wystają tylko niewielkie wejście i cztery wąskie balkoniki, przytłacza swoimi rozmiarami każdego, kto przekracza jego progi. Zarucki przez chwilę patrzy pochmurnym wzrokiem na surowe, toporne płaskorzeźby, które miały chyba zdobić budynek a czynią go jeszcze bardziej potwornym. W końcu, nasunąwszy rogatywkę niżej na czoło, otwiera drzwi. Pracownik ambasady prowadzi go kilkoma prostymi korytarzami do pokoju w którym czeka Lewandowski. Wchodzi, zostawiając obstawę przed drzwiami, a widząc niższego stopniem Rosjanina czeka na oddanie honorów.>

[PakaPikiPoko]

og: Osz ty skurwielu xD popamiętasz zwykłego urzędasa i twoje oddawanie honorów jeszcze. Kto ma dostęp do tego forum, tylko ja i ty?

Lewandowski czekał na Zaruckiego stojąc bokiem do wejścia. Głowę miał odwróconą do okna i widział jak człowiek na którego czekał wchodzi do budynku. Po usłyszeniu kroków za drzwiami stanął na wprost nich. Kiedy drzwi się otworzyły, jak przystało na porządnego wojskowego strzelił obcasami i zasalutował Zaruckiemu mówiąc po polsku lecz ze słyszalnym akcentem
- Generał major Michaił Lewandowski melduje się!

[Czerwony]

og: Hierarchia w wojsku rzecz święta. A kto ma dostęp to Szmer wie.

<Zarucki, również na baczność, odpowiada polskim salutem, po czym zdejmuje czapkę i podając rękę mówi z lekkim uśmiechem:>

O ile mi wiadomo, nie podlega pan moim rozkazom, więc nie musi się pan zaraz meldować. Może spoczniemy? Czeka nas kilka kwestii do omówienia a ja ostatnio wiodę żywot bardziej intensywny, niż bym tego sobie życzył.

[PakaPikiPoko]

og: Phi, bo ja, który się na wojskowych obyczajach nie zna mam wiedzieć komu się mam meldować.

Ściska rękę z uśmiechem, który pewne osoby mógłby traktować jako uśmiech politowania natychmiast jednak wskazał na nieduży stolik z dwoma krzesłami na którym stała przygotowana wcześniej przez pracowników woda. Poczekał aż Zarucki usiądzie i sam zajął miejsce na przeciwko niego.
- Teoretycznie tak. Lecz w praktyce może okazać się co innego. Rozumiem, że dostał pan list z Rosji. Z tego co wiem jest pan inteligentnym człowiekiem. Mam nadzieję, że nie zdziwiło pana nic w depeszy. Mam nadzieję, że pan wie, że nie jestem tutaj tylko aby przeglądać wasze wojska.

[Czerwony]

Niestety, częściowo zawiodę pańską nadzieję - <mówi Zarucki kładąc czapkę na stole> - Tak, nic w depeszy nie wywołało mojego zdziwienia. Nie, nie wiadomo mi nic o jakichkolwiek innych celach pańskiego pobytu. Jak czytałem... Gdzieś tu ją nawet mam... <Przez chwilę przegląda zawartość skórzanej teczki z którą wszedł, po czym wyjmuje kartkę wyglądającą na urzędowe pismo> O, właśnie: "Jeśli cokolwiek ulegnie zmianie zostanie pan o tym poinformowany poprzez naszą ambasadę lub samego gen. Lewandowskiego". Rozumiem więc, że jeżeli ma pan inne plany niż przegląd wojsk, chce pan teraz udzielić o nich informacji?

[Szmer]

OG: jesteście sami.

[PakaPikiPoko]

Lewandowski uśmiechnął się świdrując oczami Zaruckiego. Po chwili dopiero sięgnął ręką po szklankę wody i upił z niej łyk.
- Jestem tutaj po to, aby przygotować i skoordynować działania armii polskiej i rosyjskiej. Skoordynować je ponieważ idzie wojna generale Zarucki. Myślę, że panu mogę o tym powiedzieć. Dokładna data nie jest znana choć sztab twierdzi, że do powszechnej mobilizacji dojdzie około 20 czerwca. Oczywiście jest to ściśle tajne i tylko na wyłączność pańskich uszu. Jeśli myślał pan, że jestem zwykłym urzędasem (og: xD) to się pan pomylił. Znam pański stosunek do nas, Rosjan, i naszego kraju. Lecz w tym wypadku - tutaj Lewandowski rozłożył ręce bezradnie - sam pan rozumie. Musicie współpracować. Chcę wiedzieć wszystko o stanie waszych wojsk. O dowódcach jednostek, o ich poglądach na współpracę z Rosją lub komunistami. Także o działalności wszystkich partyzantów na terenie Polski. Chcę wiedzieć ilu jest pan w stanie zmobilizować ludzi i w jakim czasie. Im szybciej się tego dowiem, tym szybciej i lepiej zorganizujemy działania. To jest pierwsza sprawa. Czy ma pan jakieś pytania?

[Czerwony]

Żadnych - <Zarucki z paskudnym uśmiechem wytrzymał spojrzenie Lewandowskiego> - mam jedynie odpowiedzi. O ile nie uważam pana za zwykłego urzędasa, o tyle, jak słyszę, pewne sprawy pozostają panu nieznane... Chociaż próbuje pan stwarzać pozory, że jest inaczej. Dla przykładu, ja znam dokładną datę, na jaką sztab waszej armii wyznaczył sobie rozpoczęcie działań zbrojnych przeciwko Kominternowi. Nie mogę jej oczywiście panu podać, bo skoro nie zrobiło tego wasze dowództwo to chyba nie życzy sobie, by posiadł pan tą wiedzę.

<Zarucki wygodniej opiera się na krześle i kontynuuje, tonem wyrażającym całkowity spokój.>
Jeśli natomiast chodzi o to, co "chce" pan wiedzieć to obawiam się, że również w tych kwestiach myli pan nieco chęci z możliwościami. Gdybym sam posiadał informacje o działalności wszystkich partyzantów, byliby oni już dawno wspomnieniem. Jednak tymi które mam, oraz jeśli chodzi o stan, wyposażenie i dyslokację Wojska Polskiego, chętnie się podzielę... Oczywiście jeżeli ze strony sojusznika Polski jakim niewątpliwie jest Rosja będę mógł liczyć na wzajemność - analogiczne informacje na temat armii Imperium Rosyjskiego oraz działalności partyzantów... Partyzantów Orlikowskiego, ma się rozumieć.