Spotkania

[PakaPikiPoko]

Generał szeroko uśmiechnął się na odpowiedź Zaruckiego. - Przypomina mi pan kogoś, wie pan? Ale o tym kiedy indziej, jak się bliżej poznamy! Ale wracając do naszych spraw. Oczywiście chodziło mi to wszystkie informacje na temat partyzantów jakie wy posiadacie. Dziwnie jest słyszeć stawiane warunki przez kogoś, kogo sytuacja nie jest dobra - Lewandowski spoważniał i przez chwilę zamyślił się - Możemy hipotetycznie założyć, że nasze połączone armie nie wytrzymają ataku Kominternu. Całę uderzenie spadnie na Polskę. Być może dojdzie do tego, że będziemy zmuszeni cofnąć się bardzo głęboko, a wtedy los kraju nad Wisłą stanie pod znakiem zapytania. Oczywiście to jest najczarniejszy scenariusz i będziemy robić wszystko by do tego nie dopuścić. W takiej sytuacji nie stać pana na żądania, których zresztą wypełnić nie mogę bo nie jestem do tego upoważniony. Co się tyczy Orlikowskiego i tego drugiego... jak mu tam? Warnowicz? To jest wewnętrzna sprawa Rosji i również nie mam odpowiednich kompetencji do udzielania odpowiedzi na ten temat. Natomiast co do partyzantki, jestem tutaj po to aby właśnie pomóc w tej sprawie. I, nie okłamujmy się, o ile Orlikowski jest na tyle głupi by wyściubiać nos zza bezpiecznej granicy Rosji to jeśli mu się coś stanie to będzie tylko i wyłącznie jego wina. Osobiście całkowicie pana rozumiem. Niech pan także zrozumie mnie, że w przypadku obu panów - nie mogę nic.

[Czerwony]

Dziwnie słucha się określania tego co powiedziałem jako "żądania" - sojusz oparty jest przecież na zasadzie wzajemności. Jesteśmy w nim bo liczymy, że jeśli ktoś podniesie na nas rękę to wy nam pomożecie - i vice versa. O tą wzajemność właśnie, tutaj w obszarze wymiany informacji - właśnie mi chodzi.

Jeśli wierzyć doniesieniom prasowym, Orlikowski już przebywa w Polsce - ale to prawdę mówiąc nieistotne. Jeden Orlikowski nie stanowi zagrożenia, natomiast jego kompania bojówkarzy jakby nigdy nic biegających sobie z bronią po podlaskich lasach - owszem. Nie łaska było wystąpić do Ledóchowskiego o pozwolenia na broń? Przewieźć ich do przejścia, żeby chociaż legalnie przekroczyli granicę? Ja, generale Lewandowski, nie mogę sobie pozwolić żeby mi każde ościenne państwo wysyłało uzbrojone bojówki wedle widzimisię. Trudno mi uwierzyć, że po wyeliminowaniu komunistycznego niebezpieczeństwa ta "gwardia" tak sobie się rozwiąże. Traktuję ją jako zagrożenie i ściśle łączę z działalnością "dąbrowszczaków" oraz Legionów Ludowych. Jeśli zaś chodzi o dyslokację rosyjskiej armii na granicy Polski - bo przecież obaj wiemy, że taka dyslokacja ma miejsce - jestem pewny, że pański sztab może panu tych informacji udzielić. Nie oczekuje pan przecież, że przekażę panu całość informacji o Wojsku Polskim, nie wiedząc prawie nic o armii rosyjskiej, prawda?

[PakaPikiPoko]

Czyli twierdzi pan, że Polska może odejść z sojuszu kiedy tylko chce? Tak odebrałem to zdanie. Ale to nieważne, czepiam się, a nie po to tutaj jestem. Owszem, ma pan rację. Ale by prosić o posiłki muszę wiedzieć czym dysponuję aktualnie. Zapewniam pana, że jeśli zostaną mi przekazane informacje o stanie wojska polskiego wtedy ja odwdzięczę się tym samym. Tutaj też chciałbym, może za szybko bo jeszcze nie znam owych wspomnianych wcześniej wiadomości o stanie WP, zapytać czy uważa pan, że Polska utrzyma się sama tylko z własnymi siłami? Pytam szczerze, bez złośliwości. Na temat dyslokacji i Orlikowskiego będę mógł się wypowiedzieć dopiero kiedy uzyskam od pana odpowiedź na to właśnie pytanie.

[Czerwony]

Jeśli chodzi panu o możliwości obrony w przypadku agresji Kominternu to są one, owszem, niewystarczające. Problem w tym, że nie są mi znane możliwości Rosji, krótko mówiąc - nie wiem, czy w wypadku takowej agresji byłaby ona w stanie zrealizować swoje zobowiązania sojusznicze. Oczywiście nie mam powodu by nie ufać oświadczeniom, że tak, ale dużo większa byłaby nasza pewność gdybyśmy znali dokładniejsze możliwości Imperium na przyszłym froncie zachodnim.

Ale poruszamy się też nieco w sferze teorii, ponieważ rosyjski plan nie zakłada przecież obrony. Zakłada wyprzedzający atak.

[PakaPikiPoko]

Nauczyłem się, że każdy plan może wziąć w łeb. A co jeśli Komintern wyprowadzi wyprzedzający atak przed naszym wyprzedzającym atakiem? Ale to już nie moja sprawa, nie ja jestem szefem sztabu. Ale jak sam pan przyznał, siły polski są zbyt małe jak na państwo tej wielkości. Co pan myśli o wojskach rosyjskich na terenie Polski? Polska armia zostanie zluzowana z niektórych obowiązków i będzie mogła także iść na front. Powtarzam, po raz kolejny. Nie ja jestem szefem sztabu, ale by atakować i się bronić, trzeba mieć czym. Myślę, że ta kwestia powinna zostać dokładnie omówiona jak już przekaże pan nam informacje nt. WP. Wiąże się to też z tym, że ewentualne wojsko rosyjskie będzie walczyć z partyzantami na terenie waszego kraju. W tym także przeciw bojówkom Orlikowskiego. Może i Piotrogród ma inne poglądy na temat owego pana. Ale proszę pamiętać mimo wszystko, że jestem tutaj aby panu pomóc.

[Czerwony]

Źle mnie pan zrozumiał. Nie uważam, by proporcje naszych sił zbrojnych były za małe wobec naszego potencjału demograficznego czy obszaru. Natomiast z pewnością znajdujemy się w niekorzystnym położeniu międzynarodowym, które wymaga od nas rozbudowy armii ponad te wyznaczniki. Mimo to, w temacie rosyjskiej obecności wojskowej na polskim terytorium rozmawiałem osobiście w Bukareszcie z wodzem Wszechrusi, Iwanem Komarenką, i sądziłem że ta kwestia pozostanie zamknięta.

Naturalnie nie jestem nierozsądny i zdaję sobie sprawę, że w nadchodzącej wojnie Polska znajdzie się w kluczowej pozycji. Dla jasności: nie mam nic przeciwko tranzytowi wojsk rosyjskich przez polskie terytorium, gdy zajdzie taka potrzeba. Oczywiście pod warunkiem uprzedniego poinformowania.

[PakaPikiPoko]

Niestety, niczego nie można być pewnym. Na następnym naszym spotkaniu mam nadzieję porozmawiamy już o konkretnych zarówno planach jak i liczbach wojskowych. A przepraszam, mogę zapytać o coś prywatnie? Jak pan sobie wyobraża Polskę powojenną? Pytam prywatnie, czasami warto pomarzyć, szczególnie, wtedy kiedy coś może się ziścić.

[Czerwony]

<Zarucki upija łyk wody> Niewiele mam czasu na marzenia, generale Lewandowski. Ale wiem, że uczynię wszystko by ten kraj pozostał wolnym i by jego terytorium nie zostało uszczuplone. Polska ma historyczne podstawy by myśleć o odzyskaniu Śląska i Pomorza, ale dzielenie skóry na żywym niedźwiedziu to jeden z największych błędów jakie może popełnić wojskowy, z czego pan niewątpliwie też zdaje sobie sprawę.

Cóż, w międzyczasie liczę na wymianę informacji o jakich mówiliśmy, abyśmy faktycznie obaj mieli rozeznanie. Tymczasem mam jeszcze jedną, mniej istotną sprawę. Władze Rosji poprosiły o przydzielenie panu lokum nieopodal ambasady, w istocie - całego budynku, gdyż uważają to za konieczne ze względów bezpieczeństwa. Szczęśliwie posiadamy taki obiekt, jedną przecznicę stąd. Nie wiem tylko, czy będzie on panu odpowiadał, gdyż... No cóż, poprzedni właściciel był Żydem.

[PakaPikiPoko]

A cóż takiego się stało poprzedniemu właścicielowi? Wyprowadził się z własnej woli jak mniemam? Nieważne. Żyd czy nie Żyd, budynek jest budynkiem. Może niektórym moim przyjaciołom po fachu by się to nie spodobało ale... No cóż. Nieważne. Bylebym tylko mógł razem ze swoimi ludźmi tam pracować.

[Czerwony]

Słusznie pan mniema. Właściciel, pan Taubenhaus, niedawno opuścił Polskę. Adres to Marszałkowska 72. Kolejne spotkanie, jak sądzę, odbędziemy właśnie tam, zatem do zobaczenia.