Wydarzenia polityczne na świecie

[Ogar]

Quote:

Kongres Panslawistyczny w Kijowie

Niedługo po śmierci Romana Dmowskiego, zmianie władzy na Słowacji organizacje panslawistyczne zdecydowały, że nadszedł czas aby usystematyzować współpracę partii słowiańskich w celu zwiększenia efektywności i utrzymania bloku wojskowo-politycznego, który jest gwarancją bezpieczeństwa krajów Słowiańskich. Pojawili się na nim przedstawiciele „Słowiańskich Orłów” z Polski, narodowi-bolszewicy z Słowacji, Rumunii i Jugosławii- zjazd zaszczycił też Przywódca Rosji Komarenko. Na zjeździe powołano oficjalnie Międzynarodówkę Słowiańską której Biuro będzie znajdować się w Kijowie, dawnej stolicy Rusi. Uczestnicy zjazdu wyrazili oburzenie pogłoskami o próbie zamachu stanu w Polsce i zażądali pełnego wyjaśnienia sprawy, oraz zapowiedzieli, że nie będą tolerować sytuacji w której rząd jest zastraszany przez uzurpatorów. Zapowiedziano też, że Międzynarodówka Słowiańska dążyć będzie do zniszczenie Kominternu, a także do zwiększenia wsparcia dla gen.Franco w Hiszpanii. W sprawach gospodarki zapowiedzieli wspieranie systemu korporacyjnego wspomaganego przez interwencją państwa.

[Szmer]

Quote:

3 VI 1938

Francja bez premiera
Niepokojące wieści dochodzą z Francji. Premier Camille Chautemps, socjalliberał, zrezygnował dziś z funkcji premiera. Jako powód podaje "niemożność pracy w koalicji SFIO-PCF-PR*". Koalicja socjalistów rządzi Francją od wyborów w 1936, wyniesiona do władzy na fali powszechnego niezadowolenia z rządów prawicy, nie radzącej sobie z kryzysem gospodarczym. Nie licząc USA, Francja najpoważniej spośród państw zachodnich odniosła skutki Wielkiego Kryzysu z 1929 - inaczej niż w innych krajach, zamiast po kilku latach zacząć odbudowywać gospodarkę, we Francji nastąpiła stagnacja. Przez ostatnie lata gospodarka francuska notuje ujemny wzrost PKB. Nie pomaga również niestabilność kraju - w ciągu zaledwie dziewięciu lat od 1929 zaliczył on aż 18 zmian na stanowisku premiera.

Wybierając socjalistów, Francuzi mieli nadzieję na powtórkę sukcesów New Dealu w USA. Tak się jednak nie stało. Kraj jest już zmęczony ciągłymi kłótniami między SFIO a PCF, a także niestabilnością rządu - Blum jest już siódmym z kolei premierem, który rezygnuje ze swojej funkcji w ostatnich dwóch latach.

Coraz bardziej w siłę rośnie prawica, zwłaszcza ta najskrajniejsza - w całym kraju mają miejsce demonstracje Action française. Równocześnie bardzo szybko radykalizuje się postawa komunistów - coraz więcej urządzają oni marszów i demonstracji, a w Rennes doszło nawet do walk z policją. Liderzy SFIO, PCF, PR zebrali się w Paryżu, aby wybrać nowego kandydata na premiera. Wśród potencjalnych kandydatów liczą się głównie dwie postaci: Marceau Pivert, przywódca radykalnej frakcji SFIO, jest kandydatem, który zadowoliłby komunistów oraz dużą część demokratycznych socjalistów; nie wiadomo jednak, jak jego wybór odebrałaby PR, kategorycznie sprzeciwiająca się wprowadzeniu gospodarki centralnie sterowanej. Drugim poważnym kandydatem, forsowanym przez umiarkowanych socjalistów oraz socjalliberałów, jest Léon Blum, który był premierem już dwa razy; nie wiadomo jednak, jak na jego powołanie zareaguje prawica, zwłaszcza głęboko antysemicka Action Française (Blum jest żydem). Niezależnie od wyniku negocjacji, coraz mniej ludzi wierzy w to, że nowy premier będzie potrafił zapanować nad sytuacją.

*Dla mniej obeznanych z bogatym światkiem politycznym Francji czytelników: SFIO, czyli Section française de l'Internationale Ouvrière, to partia reprezentująca demokratyczny socjalizm, przez socjaldemokrację aż do socjalizmu radykalnego. PCF - Parti communiste français - to partia marksistowska, pokrewna niemieckim i węgierskim komunistom. PR zaś, czyli Parti radical, reprezentuje poglądy socjalliberalne, promując tzw. społeczną gospodarkę rynkową.

[Szmer]

Quote:

5 IV 1938

Hiszpania: frankiści w głębokiej defensywie - będzie interwencja brytyjsko-portugalska?

Mimo przybycia do La Coruñy rosyjskiej pomocy - Legionu Słowiańskiego - wojska nacjonalistów musiały dokonać w Iberii kolejnego planowego odwrotu na przygotowane pozycje obronne. W ten sposób ich jedyną "twierdzą" na północy staje się de facto Galicja. Jeszcze większą klęską gen. Franco jest niespodziewany desant sił republikańskich 70 km na południe od Tangeru, gdzie powstał przyczółek komunistyczny w Afryce. Czyżby zbliżał się kres oporu Falangi?

Ogromne zagrożenie, jakie stanowiłaby dla równowagi europejskiej komunistyczna Hiszpania, zwłaszcza biorąc pod uwagę niepewną sytuację we Francji, skłania Wielką Brytanię i Portugalię do myśli o interwencji. Spekulacje te uprawdopodobnia ostatnie spotkanie szefów dyplomacji nacjonalistycznej Hiszpanii i Portugalii oraz zwiększenie przez Londyn garnizonu Gibraltaru. Być może okaże się, że zdobycie przez Komintern pozycji na południu kontynentu okaże się trudniejsze, niż by tego chcieli Thälmann i Bronstein.

Przy okazji: z dniem 4 IV 1938 Republika Rosyjska oficjalnie przekształciła się w Imperium Rosyjskie.

[Szmer]

Quote:

10 IV 1938

Komunista premierem Francji - co na to prezydent?

Szczyt w Paryżu, mający rozwiązać problem chaosu panującego we Francji, zakończył się. 119. premierem Republiki Francuskiej został Marceau Pivert, kandydat popierany przez radykalnych socjalistów oraz komunistów, Wszystko wskazuje na to, że koalicja PR-SFIO-PCF nie przetrwa w obecnym kształcie, bowiem wybranie komunisty na premiera jest dla socjalliberałów z PR najwyższym afrontem, którego nie będą potrafili znieść. Nie wiadomo dokładnie, dlaczego został wybrany akurat Pivert - możliwe, że stało się to ze względu na wpływ Kominternu.

Wybranie Piverta na premiera wzburzyło naród. Z jednej strony, robotnicy należący do socjalistycznych związków zawodowych rozpoczęli świętowanie. Z drugiej, cała - również umiarkowana - prawica ruszyła na ulice, paraliżując ruch w takich miastach, jak Chartres, Tours, Rennes, Angers czy Cherbourg. Action française wprost wezwała swoich zwolenników do "masowego protestu przeciw temu wynaturzeniu, jakim jest komunista zasiadający w Paryżu". Nie wiadomo również, jak na ten wybór zareaguje prezydent Albert Lebrun, z jednej strony będący członkiem centroprawicowej Alliance républicaine démocratique, z drugiej - znany z niewykorzystywania swoich prerogatyw i oddawania władzy rządowi. Prawica błaga Lebruna, aby rozwiązał parlament; możliwe jednak, że nie chcąc dalej destabilizować kraju, pozwoli on Pivertowi pozostać premierem.

[Szmer]

Quote:

16 IV 1938

Bałkańska rozgrywka - czy narodowy bolszewizm rozleje się na Europę?

Przykład Polski i Słowacji jest jedynie najgłośniejszy; narodowo-bolszewickie władze Imperium Rosyjskiego wyraźnie dążą do ustanowienia podobnych sobie, faszystowskich reżimach we wszystkich stolicach zależnych od Piotrogrodu. Dotychczas Bratysławę zdobyli uszankowcy, zaś Warszawę - przynajmniej na razie - uratował gen. Jan Michał Zarucki. W ślady Polski idzie właśnie rumuński król Karol II, który właśnie wprowadził poprawki do konstytucji delegalizujące partie polityczne i przyznające mu dyktatorską władzę. Przywódcy narodowo-bolszewickiej Żelaznej Gwardii trafili do więzień. Z północy słychać już gniewne pomruki Igora Popowa, szefa rosyjskiej dyplomacji.

Bardziej skomplikowana sytuacja panuje w Bułgarii, gdzie dotąd rządzą "postępowi autorytaryści" spod znaku dawnej organizacji "Zweno". Reżim, panujący nad głową cara Borysa III, miał najlepsze stosunki z Rosją w czasach rządów narodowych liberałów. Podziemna i stosunkowo nieliczna partia narodowo-bolszewicka może mieć przyjazne stosunki z niezadowolonymi kołami wojskowymi i dworskimi. Wiele wskazuje, że w Sofii może dojść do podobnego, jak w Polsce wyścigu pod hasłem "kto pierwszy zrobi zamach stanu".

Stosunkowo "bezpieczne" wydają się Belgrad, Ateny i Helsinki. Istnieją tam co prawda legalne partie faszystowskie, ale nie mają większego znaczenia. Grecji bardziej zagrażają komuniści. Jugosławia po rosyjskim przewrocie narodowo-bolszewickim paradoksalnie coraz wyraźniej ciąży ku Włochom. Ostatnio widać, że Mussolini z pewną niechęcią patrzą na wielkie ambicje Komarenki.

[Szmer]

3 Wrote:

22 IV 1938

Francuski parlament rozwiązany

Szokujące wieści z Francji! Prezydent Albert Lebrun podjął decyzję o rozwiązaniu parlamentu i ogłoszeniu przyspieszonych wyborów. Prawdopodobnie zrobił to na wniosek francuskiej prawicy, stwierdzającej, że lewicowa koalicja z Marceau Pivertem nie zdoła utrzymać Francji razem do końca kadencji (mającej trwać do 1940). Ponieważ prezydent zrobił to bez jakichkolwiek konsultacji z premierem, SFIO i PCF stwierdziły, że złamał on konstytucję kraju. Obie te partie, a także socjalliberalna PR wezwały wszystkie związki zawodowe do strajku generalnego. Lebrun zapowiedział, że wybory odbędą się 5 maja 1938 roku.

Prezydent nie ogłosił stanu wyjątkowego, ale sytuacja w kraju jest już bardzo chaotyczna. Francja ma coraz większe problemy również z utrzymywaniem porządku w swoich koloniach. Popierany przez PCF, Ho Chi Minh rozpoczął strajk generalny w Wietnamie. W Syrii rząd protegowany przez Francję żąda kategorycznego uznania swojej niepodległości - od jednostronnej deklaracji powstrzymuje go jedynie Wielka Brytania, kontrolująca sąsiednią Palestynę. Jedynie we Francuskiej Afryce Zachodniej póki co panuje spokój.

[Szmer]

Quote:

1 V 1938

Bułgaria republiką!

Dziś w nocy premier bułgarski rząd, kierowany przez Kimona Georgiewa, dokonał republikańskiego zamachu stanu. Cara Borysa II aresztowała policja; do więzień trafiło ok. 200 osób oskarżonych o spiskowanie w armii i przynależność do partii narodowo-bolszewickiej. O 10 rano Georgiew ogłosił obalenie caratu i proklamację Republiki Bułgarii. Zapowiedziano dopuszczenie do rządów środowisk lewicowych i centrowych, a także wolne wybory do parlamentu. Wszystko wskazuje na to, że wygra je wielka koalicja lewicowa, Front Ludowo-Ojczyźniany.

Jako pierwszy przewrót uznał Komintern, zaś Republika od razu zerwała przymierze z Rosją. Jest to zatem kolejna klęska Piotrogrodu w Europie Wschodniej. Czyżby wizja czerwonego kontynentu była coraz bliżej?

Chamberlain i Salazar obiecują pomoc Franco

Wielka Brytania i Portugalia oficjalnie ogłosiły, że zaangażują się w wojnę domową w Hiszpanii po stronie nacjonalistów, by "zahamować pochód komunizmu w Europie". Trwają przygotowania do obrony Gibraltaru i ofensywy na zachodzie Półwyspu. Royal Navy ostrzelała przyczółki republikanów w Afryce. Działań wojennych należy się spodziewać na dniach - wszyscy z napięciem oczekują reakcji Berlina. Czy Komintern posunie się do wypowiedzenia wojny państwom kapitalistycznym i korporacjonistycznym? Co prawda jest to mało prawdopodobne, ale czerwoni starają się utrzymywać świat w drżącej niepewności.

[Nerkare]

Quote:

Rosyjskie manewry wojskowe

W czasie gdy Bułgaria i Rumunia wyrywają się spod rosyjskich wpływów, a szef MSZ Imperium Rosyjskiego Popow nie przebiera w słowach krytykując lokalne reżimy armia Komarenki nie próżnuje.
W pobliżu Odessy i na morzu czarnym odbyły się manewry wojskowe. Rosyjska armia ćwiczyła "zajmowanie sąsiedniego kraju słowiańskiego zagrożonego przez wpływy Kominternu" i ustanowienie nowej władzy zdolnej zaprowadzić porządek ( z pomocą Rosji oczywiście). Żołnierze przećwiczyli rozbicie stawiającej opór armii, zajęcie stolicy i zabezpieczenie zachodniej granicy. Ponadto w ramach manewrów przećwiczono desant z morza na ląd na półwyspie krymskim.
Obserwując rosyjskie manewry nie jest wykluczone, że Rosjanie przygotowują się do interwencji w jednym z sąsiednich krajów, które wyrwały się spod wpływów Komarenki. Sam rosyjski przywódca obserwując manewry powiedział, że jego armia jest silna i gotowa do interwencji, aby chronić interesy Słowian i państwa, w których istnieje groźba wojny domowej przed kominternowską agresją dodając, że Berlin czyni wysiłki w rozbijaniu Paktu Antykominternowskiego, to też aby go utrzymać i wzmocnić trzeba będzie w niektórych miejscach zaprowadzić porządek.
Być może w najbliższej przyszłości Rosjanie chroniąc swoje interesy zdecydują się na interwencję w Rumunii, Polsce, albo co bardzo prawdopodobne w Bułgarii, gdzie mogą dotrzeć drogą morską co by wyjaśniało sens ćwiczenia desantu z morza w czasie manewrów.
Warto odnotować, że podczas manewrów Komarenko nie omieszkał pokazać swojej potęgi, albowiem na poligonie pojawiły się najnowsze czołgi i bombowce dyktatora, a na morzu czarnym nowe okręty podwodne oraz niszczyciele. Rosyjski przemysł zbrojeniowy jak widać nie próżnuje.

[Szmer]

Quote:

7 V 1938

Francja w chaosie po zwycięstwie komunistów

Zdobycie przez koalicję lewicową prawie 70% miejsc w parlamencie, z czego ponad połowę wzięli komuniści z dwóch najważniejszych partii, odbija się właśnie krajowi potężną czkawką. W całym kraju wybuchły bezładne rozruchy. Przeciwko premierowi Pivertowi, który już publicznie rysował wizje budowy razem z Kominternem "socjalistycznej Paneuropy", wystąpiła spora część armii i społeczeństwa. Zbuntowani żołnierze i oficerowie, a także działacze quasi-faszystowskich organizacji (Action française, Mouvement franciste oraz Croix-de-feu) wtargnęli do Pałacu Prezydenckiego, Pałacu Luksemburskiego (siedziba senatu) oraz Pałacu Burbonów (siedziba sejmu). Ogłosili dymisję prezydenta Lebruna, ogłaszając głową państwa marszałka Pétaina. Sam Pétain, obecnie ambasador w Piotrogrodzie, zachowuje milczenie.

Część armii oficjalnie wiernej rządowi zajmuje jednak ambiwalentne stanowisko, domagając się zachowania sojuszu z Wielką Brytanią i gospodarki rynkowej. Głównym przedstawicielem tej tendencji jest płk Charles de Gaulle. W chwili obecnej we francuskich miastach trwają chaotyczne walki między radykalnymi zamachowcami, lojalnymi oddziałami armii i komunistycznymi bojówkami. Trudno w tej chwili przewidzieć, jak rozwinie się sytuacja. Pozostaje nadzieja, że nie w kierunku wariantu hiszpańskiego.

[Czerwony]

Quote:

10 V 1938

Słowacja pozostawia księciu tytuł - Polska uznaje nowe władze w Bratysławie

Rząd ogłosił ratyfikowanie układu o dobrosąsiedzkich stosunkach ze Słowacją, kładąc kres spekulacjom na temat uznania nowego rządu w Bratysławie. Umowa zawarta przez Ministra Spraw Zagranicznych Bogusława Konara pozostawia jego wielmożności Atanazemu I tytuł książęcy, pozwalając polskim władzom na dalsze przyznawanie mu azylu przy jednoczesnym utrzymywaniu relacji z obecnymi władzami Słowacji. Oprócz tego umowa gwarantuje swobodę obrotu towarowego między Polską a Słowacją i wprowadza niskie cła na import słowackich produktów rolnych. Zdaniem ekspertów, zapis ten powinien w niedługim czasie przyczynić się do spadku cen żywności w Polsce.