Wizyta dziewczyn u młodego Uszakowa

[Szmer]

Ze stacji Kolei Transsyberyjskiej w Aleksandrowie zabiera was szybki Rolls-Royce kierowany przez miłego szofera. Po dwóch godzinach jazdy znajdujecie się w Uszakowem. Miasteczko wciąż się rozbudowuje, kończy się budowa osiedla robotniczego rozpoczęta jeszcze przez wojewodę Borysa. Koło przejazdu kolejowego, gdzie zginął, jest robione miejsce pod plac jego imienia z pomnikiem.

Niedługo opuszczacie je i jedziecie boczną drogą. W pewnym momencie za rzeczką możecie zobaczyć rodzinne pielesze Uszakowów. Co prawda w wielu miejscach widać jeszcze rusztowania. Także tu budowa trwa.

Jesteście już koło wejścia. Jest tutaj czterech wysokich, ładnych chłopów w futrach i czapach, z drewnianymi lektykami ciętymi we wzory ludowe. Zachęcają was do skorzystania, pałac jest duży, a ponoć taki jest tutaj zwyczaj.

[poulenc]

OG: Chyba sobie żartujesz z tym pałacem?


Bodek zacznij.

[bodek]

Maria Poniatowska, choć niechętnie, oddaje się ładnym chłopom i zasiada w lektyce. Zaprasza również swoją towarzyszkę do skorzystania. Siada, zakładając nogę na nogę i zgrabnie kładąc ręce na kolanach. Na wielki pałac patrzy z lekkim politowaniem - bardziej niż do nieco prowincjonalnego w swojej przesadzie barok jej serce bije do modnych i nowoczesnych projektów Loosa czy Jeanneta-Grisa. No ale cóż, na tym pustkowiu nikt o nich nawet nie słyszał.

Poniatowska ubrana jest w elegancki, sportowy płaszcz Burberry oraz buty na średnim obcasie od Louboutina. Zasadniczo nosi bardzo prosty i elegancki look, zwłaszcza jak na syberyjskie standardy - jedyną biżuterią, jaką ma na sobie, jest bransoletka od Bulgariego. Chroni się przed syberyjskim słońcem za pomocą okularów Chanel.

[poulenc]

Podziwiając zimowe krajobrazy okolic Aleksandrowa Toporska nawet nie zauważyła jak minęła im ta podróż. Podziękowała szoferowi za przywiezienie ich aż z dworca po czym wysiadła z samochodu wraz z koleżanką. Pałac Uszakowski początkowo oślepiał przepychem i majestatem jednak po przypomnieniu sobie w jakich warunkach żyją ludzie w Uszakowem jego blask znacznie osłabł. Gdy zobaczyła lektyki aż otworzyła usta ze zdziwienia.

- Przecież to nieludzkie, mamy XX wiek. Nie możemy się zgodzić by inni ludzie nas nosili. Muszę niestety odmówić, to jest przeciw wartościom które wyznaje (:3 daaaaw)

[Szmer]

Chłopi namawiają i biorą pod włos Toporską przez dziesięć minut, jeśli wytrwa, będzie dreptać za lektyką Poniatowskiej :>

Sala wejściowa, ozdobiona kopułą, złotem i kryształami, z wielkim portretem protoplasty rodu Iwana Uszakowa z XVIII w., robi duże wrażenie. Jednak dalsze, niekończące się, pomieszczenia i korytarze są w dużej mierze niewykończone. Oceniacie też pałac jako zdecydowanie niedogrzany.

W końcu (!) docieracie do prywatnego apartamentu młodego Uszakowa. Robi on trochę inne wrażenie niż reszta budynku; jakbyście przeniosły się z rokoko w lata 20. dwudziestego wieku. Gdy wchodzicie, gospodarz siedzi przy pianinie. Wskazuje wam miękkie fotele, wasze stopy zanurzają się w futrach białych tygrysów Siada naprzeciwko was.

Drogie panie, jestem zachwycony tą wizytą i tym, że mogę w swoim domu gościć najpiękniejsze Syberyjki. Mam nadzieję, że podróż pań przebiegła komfortowo.

[Czerwony]

OG: jakie tam syberyjki...

[poulenc]

Toporska zdecydowała się, że będzie szła o własnych siłach. Zawsze była bardzo uparta. Przemierzając pałac z lekką gęsią skórką od mrozu spoglądała przez okna na okolice jednocześnie rozmawiając ze swoją towarzyszką i eskortą, nawet pozwalając sobie na kilka żartów i spoufalanie się z niosącymi Piotrowską panami. Ot, by umilić im ciężką pracę :< Gdy dotarli wszyscy do osobistego apartamentu młodego Uszakowa nieśmiało stanęła przy drzwiach. Gdy osobisty kaszmerdyner Uszakowa wskazał obu fotele Toporska równie nieśmiało usiadła.

- Bardzo nam miło, że nas pan gości. <słysząc komplement lekko wypadła z rytmu wypowiedzi>


OG: Bodek twoja kolej.

[bodek]

Poniatowska drżała z mrozu. Jej przewiewny płaszcz nie był przygotowany na tak niskie temperatury. Jako osoba światowa i nowoczesna zrobiła wszystko, by tego nie okazać, z elegancką & wielkomiejską stoickością witając szanownego pana Uszakowa.

- Witamy serdecznie. Piękny pałac *grymas*.

[Szmer]

Szybko Poniatowska się rozgrzała, bo akurat we własnym apartamencie Uszakow ma kominek
Życzą sobie panie drink? Jest dość dużo możliwości.
OG: Uszakow pierwszy tematów politycznych nie poruszy, zaprosił was na spotkanie towarzyskie.

[bodek]

Ja póki co dziękuję, nie potrzebuję. lekki uśmiech