AmaD
Wielki Książę Syberii
Jan I
nie panuje nad sytuacją [6]
Protegowany: K. Lipski (MS WKS)
Protegowany (2): F. Lisowski (MSS WKS)
Poglądy: ancien régime
Przynależność: WKS
Posts: 3,629
|
RE: Centrum legislacyjne
Projekty Ministerstwa Handlu i Przemysłu oraz Ministerstwa Skarbu:
1)
Quote:DEKRET
o wolności działalności gospodarczej
z dnia ... 1947 r.
Art. 1.
Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.
Art. 2.
1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej.
2. We wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorca zobowiązany jest podać firmę przedsiębiorcy, siedzibę przedsiębiorcy oraz przedmiot działalności gospodarczej.
3. Ewidencję działalności gospodarczej prowadzi Ministerstwo Przemysłu i Handlu oraz jego oddziały.
4. Ewidencja działalności gospodarczej jest jawna.
5. Wysokość opłaty za wpis do ewidencji działalności gospodarczej określi Minister Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia.
Art. 3.
Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów, a także w zgodzie z etyką chrześcijańską.
Art. 4.
1. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:
- bankowości, giełd i ubezpieczeń;
- hazardu;
- produkcji i obrotu produktami alkoholowymi;
- produkcji i obrotu produktami medycznymi;
- transportu drogowego, kolejowego i morskiego.
2. Warunki uzyskania zezwolenia określi w drodze rozporządzenia Minister Przemysłu i Handlu.
3. Organem udzielającym zezwolenia jest właściwy miejscowo wojewoda.
4. Organ udzielający zezwolenia jest zobowiązany go udzielić, gdy przedsiębiorca spełnia warunki określone odpowiednim rozporządzeniem.
5. Wysokość opłaty za udzielenie zezwolenia określi Minister Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia.
Art. 5.
1. Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie:
- poszukiwania i wydobywanie kopalin;
- wytwarzania i obrotu energią i paliwami;
- wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją;
- rozpowszechniania prasy, programów radiowych i telewizyjnych;
- poczty i telekomunikacji
- transportu lotniczego.
2. Warunki uzyskania zezwolenia określi w drodze rozporządzenia Minister Przemysłu i Handlu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
3. Organem udzielającym koncesji jest Ministerstwo Przemysłu i Handlu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
4. Organ udzielający koncesji może uzależnić udzielenie koncesji od spełnienia dodatkowych warunków.
5. Wysokość opłaty za udzielenie koncesji określi Minister Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia.
Art. 6.
Przepisy szczególne mogą określać zakres działalności gospodarczej, w której państwo posiada monopol. Na mocy niniejszego dekretu ustanawia się monopole tytoniowy, spirytusowy, zapałczany, solny i loteryjny oraz cukrowy i paliwowy.
Art. 7.
Tryb i zakres kontroli przedsiębiorców określi w drodze rozporządzenia Minister Przemysłu i Handlu.
Art. 8.
Przedsiębiorca może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.
Art. 9.
1. Przedsiębiorca zagraniczny może prowadzić na terenie kraju działalność gospodarczą w formie oddziału lub przedstawicielstwa.
2. Przedstawicielstwo może podejmować działalność jedynie w zakresie promocji.
3. Zezwolenia na założenie oddziału lub przedstawicielstwa przedsiębiorcy zagranicznego udziela Minister Przemysłu i Handlu.
Art. 10.
Dekret wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1947 r.
2)
Quote:DEKRET
o ochronie konkurencji
z dnia … 1947 r.
Art. 1.
Ustawa reguluje kwestie zapobiegania i zwalczania nieuczciwej konkurencji w działalności gospodarczej.
Art. 2.
1. Zakazane są porozumienia przedsiębiorców, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji.
2. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wyłączyć spod zakazu, o którym mowa w ust. 1, porozumienia, które przyczyniają się do polepszenia produkcji, dystrybucji towarów lub do postępu technicznego lub gospodarczego.
Art. 3.
Zakazane jest nadużywanie pozycji dominującej na rynku właściwym przez jednego lub kilku przedsiębiorców.
Art. 4.
Zakazane są wszelkie czyny nieuczciwej konkurencji, w szczególności:
a) wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa lub towaru;
b) przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, chyba że na żądanie uprawnionych organów administracji państwowej;
c) nakłanianie osoby świadczącej na rzecz przedsiębiorcy pracę do niewykonania lub nienależytego wykonania powierzonych jej obowiązków;
d) naśladowanie gotowego produktu;
e) rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o innym przedsiębiorcy albo przedsiębiorstwie.
Art. 5.
Zakazane są wszelkie nieuczciwe reklamy. Za nieuczciwe reklamy uznaje się:
a) reklamy sprzeczne z przepisami prawa, etyką chrześcijańską, dobrymi obyczajami lub uchybiające godności człowieka;
b) reklamy wprowadzające klienta w błąd i mogące przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
c) reklamy odwołujące się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
d) reklamy, które stanowią istotną ingerencję w sferę prywatności klientów.
Art. 6.
1. W Warszawie tworzy się Urząd Antymonopolowy i Sąd Antymonopolowy.
2. Prezesa Urzędu Antymonopolowego powołuje i odwołuje Minister Przemysłu i Handlu.
3. Strukturę organizacyjną Urzędu Antymonopolowego określi Minister Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia.
Art. 7.
1. Prezes Urzędu Antymonopolowego wszczyna z urzędu lub na wniosek postępowanie wyjaśniające, jeżeli okoliczności wskazują na możliwość naruszenia przepisów ustawy.
2. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić każdy kto ma w tym interes prawny.
3. Postępowanie wyjaśniające nie powinno trwać dłużej niż 30 dni, licząc od dnia jego wszczęcia.
4. Przedsiębiorcy są obowiązani do udzielania wszelkich koniecznych informacji na żądanie Prezesa Urzędu Antymonopolowego.
Art. 8.
1. W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy, Prezes Urzędu Antymonopolowego może nałożyć na przedsiębiorcę karę pieniężną, a w uzasadnionym przypadku nakazać podział przedsiębiorstwa.
2. Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych należy uwzględnić w szczególności okres, stopień oraz okoliczności naruszenia przepisów ustawy.
Art. 9.
Ukaranemu przedsiębiorcy przysługuje odwołanie od kary do Sądu Antymonopolowego. Odwołanie należy złożyć w terminie 30 dni od powzięcia informacji o nałożeniu kary.
Art. 10.
Dekret wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1947 r.
3)
Quote:DEKRET
o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych
z dnia ... 1947 r.
Art. 1.
Niniejszy dekret reguluje kwestie komercjalizacji, czyli przekształcania, i prywatyzacji, czyli zbywania, przedsiębiorstw państwowych.
Art. 2.
1. Przedsiębiorstwem państwowym jest każde przedsiębiorstwo, którego wyłącznym właścicielem jest Skarb Państwa.
2. Przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje on w szczególności:
- oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
- własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
- prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości;
- wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
- koncesje, licencje i zezwolenia;
- patenty i inne prawa własności przemysłowej;
- majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
- tajemnice przedsiębiorstwa;
- księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Art. 3.
1. Prywatyzować można jedynie przedsiębiorstwa państwowe skomercjalizowane czyli, przekształcone decyzją Ministra Skarbu w spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub w spółki akcyjne.
2. Przedsiębiorstwo państwowe powstałe w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem było przed przekształceniem.
3. Minister Skarbu zobowiązany jest do dokonania wpisu przedsiębiorstwa państwowego powstałego w wyniku przekształcenia do ewidencji działalności gospodarczej.
Art. 4.
1. Prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego dokonuje Minister Skarbu z urzędu lub na wniosek dyrektora danego przedsiębiorstwa. Minister Skarbu nie jest związany wnioskiem dyrektora.
2. W przypadku przeprowadzenia prywatyzacji z urzędu Skarbu o swoim zamiarze informuje dyrektora danego przedsiębiorstwa państwowego.
Art. 5.
1. Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego jest zobowiązany doręczyć Ministrowi Skarbu, w terminie nie przekraczającym trzech miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o planowej prywatyzacji, kwestionariusz przedsiębiorstwa państwowego przeznaczonego do prywatyzacji.
2. Wzór kwestionariusza, o którym mowa w ust. 1, określi w drodze rozporządzenia Minister Skarbu.
Art. 6.
1. Prywatyzacja odbywa się w trybie przetargu nieograniczonego, tj. takiego do którego może podejść każdy, kto spełnia warunki określone w zarządzeniu Ministra Skarbu o prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego.
2. Przetarg odbywa się publicznie, a jego celem jest wybór najkorzystniejszej oferty. Z przetargu sporządza się protokół, a Minister Skarbu przygotowuje uzasadnienie wyboru danej ofert. Uzasadnienie wyboru danej oferty ogłasza się publicznie.
Art. 7.
1. Szczegóły dotyczące przebiegu przetargu, w szczególności minimalną cenę przedsiębiorstwa państwowego, określa Minister Skarbu w zarządzeniu, o którym mowa w art. 6.
2. W zakresie nieuregulowanym niniejszym dekretem stosuje się przepisy prawa cywilnego.
Art. 8.
1. Udziały bądź akcje przedsiębiorstwa państwowego zostają wystawione na rynku publicznym w 80%. Pozostałe 20% zostaje wystawione na sprzedaż pracownikom prywatyzowanego przedsiębiorstwa państwowego po preferencyjnych cenach.
2. Sprzedaż akcji i udziałów przedsiębiorstwa państwowego przeznaczonych dla pracowników trwa 3 lata. Po upływie wyznaczonego czasu niezakupiona ilość akcji i udziałów przedsiębiorstwa państwowego zostaje wystawiona na sprzedaż otwartą, przeprowadzaną na warunkach licytacji określonych odpowiednio do zasad z art. 6 i 7.
Art. 9.
Opłata tytułem kupna akcji lub udziałów przedsiębiorstwa państwowego może być dokonana w ratach, jeżeli dane przedsiębiorstwo nabywane jest przez polską osobę fizyczną lub prawną. W przypadku zagranicznej osoby fizycznej lub prawnej Minister Skarbu może uzależnić rozłożenie opłaty na raty od spełnienia dodatkowych warunków, określonych w zarządzeniu, o którym mowa w art. 6.
Art. 10.
Przedsiębiorstwo staje się własnością jednostki fizycznej, jednostki prawnej lub jednostki organizacyjnej, wtedy i tylko wtedy - poza wyjątkiem z art. 8 -, kiedy w ciągu miesiąca zostaje wniesiona opłata tytułem kupna akcji przedsiębiorstwa do Ministerstwa Skarbu lub jego oddziału.
Art. 11.
Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
4)
Quote:DEKRET
o konkursach na dyrektorów przedsiębiorstw państwowych
z dnia ... 1947 r.
Art. 1.
Konkurs na stanowisko dyrektora przedsiębiorstwa państwowego zarządza Minister Przemysłu i Handlu.
Art. 2.
Konkurs przeprowadza Komisja powołana przez Ministra Przemysłu i Handlu, w skład której wchodzą:
a) Minister Przemysłu i Handlu,
b) trzech przedstawicieli największych w kraju związków zawodowych,
c) trzech przedstawicieli największych w kraju organizacji pracodawców,
d) trzech przedstawicieli przedsiębiorstwa państwowego, którego konkurs dotyczy, wybrani w drodze wyborów powszechnych przez osoby zatrudnione w przedsiębiorstwie państwowym.
Art. 3.
Rozstrzygnięcie konkursu nie może nastąpić później niż 30 dni od jego zarządzenia.
Art. 4.
Tryb przeprowadzania konkursów określi Minister Przemysłu i Handlu w drodze rozporządzenia.
Art. 5.
Dyrektor przedsiębiorstwa państwowego to osoba kierująca pracą przedsiębiorstwa państwowego.
Art. 6.
Kandydaci na dyrektorów, aby przystąpić do konkursu muszą spełniać następujące wymagania:
1. posiadać obywatelstwo polskie;
2. posiadać wykształcenie wyższe z zakresu zarządzania, ekonomii lub administracji;
3. zaświadczyć o swej niekaralności;
4. posiadać co najmniej dwuletni staż pracy na stanowisku w zarządzie przedsiębiorstwa;
5. zaświadczyć o braku jakichkolwiek powiązań rodzinnych, służbowych, materialnych lub służbowych z Ministrem Przemysłu i Handlu;
6. zaświadczyć o braku jakiejkolwiek przynależności partyjnej co najmniej od 5 lat do dnia ogłoszenia konkursu.
Art. 7.
Dyrektorzy w drodze konkursu wybierani są na 10-letnią kadencję.
Art. 8.
1. Odwołać dyrektora ze stanowiska może w drodze decyzji Minister Przemysłu i Handlu.
2. Odwołać dyrektora ze stanowiska można tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach, w szczególności w przypadku rażącego niedbalstwa w zarządzaniu przedsiębiorstwem lub w przypadku złamania prawa.
Art. 9.
Dyrektorzy muszą spełniać następujące wymagania:
1. charakteryzować się niekaralnością oraz apolitycznością;
2. kierować się wyłącznie dobrem przedsiębiorstwa oraz jego pracowników.
Art. 10.
1. Dyrektorzy za swe decyzje odpowiadają na zasadach określonych w przepisach cywilnych.
2. Powyższe nie wyklucza odpowiedzialności karnej na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Art. 11.
Kadencja wszystkich dotychczasowych dyrektorów przedsiębiorstw państwowych wybranych na zasadach innych niż przewiduję niniejsza ustawa kończy się z dniem 1 lipca 1947 roku.
Art. 12.
W związku z dużym ruchem kadrowym wywołanym przez przepisy niniejszego dekretu, nakazuje się rozpisanie konkursów na wszystkie stanowiska dyrektorskie w przedsiębiorstwach państwowych w przeciągu najbliższych 30 dni od momentu wejścia w życie ustawy.
Art. 13.
Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Wielki Książę Syberii Jan I.
(This post was last modified: 03-05-2012 13:54 by AmaD.)
|
|
Centrum legislacyjne
