Klein jeszcze z mównicy:
A wy kolego Pieszechanow, jak nie macie co powiedzieć, to siedźcie lepiej cicho. Z większym to pożytkiem dla Izby będzie!

Pieszechonow, nie zwracając uwagi na Kleina:
Co to za Rusin, co gdy inni za wolność giną o pieniądzach tylko myśli!

poseł Stiepaszyn

Taki Rusin co gdy inni strzelali ,to pomagał chłopom i robotnikom tak żyć by już strzelać nie trzeba było!

Krzysztof Lipski:

Wysoka Izbo!

W dniu dzisiejszym jesteśmy świadkami wielkiego wydarzenia. Izba Poselska wybrana na podstawie pierwszej polskiej konstytucji - Konstytucji 12 maja - inauguruje swoją działalność. To wielka chwila, wielkie wydarzenie, z którym masy obywateli i mieszkańców Rzeczypospolitej wiążą ogromne nadzieje i oczekiwania. Samo powołanie pochodzącej z powszechnych wyborów Izby Poselskiej i przeprowadzenie wyborów parlamentarnych opartych na w pełni demokratycznych zasadach - choć samo w sobie już jest historycznym sukcesem - jest dopiero początkiem drogi ku nowej, mam nadzieję, że lepszej, Rzeczypospolitej.

Dziś powinniśmy pochylić się na chwilę nad wielką Historją naszej Rzeczypospolitej. Przeanalizować ją, wyciągnąć z niej wnioski. Ta chwila refleksji jest nam konieczna, niezbędna, aby ta kadencja Izby Poselskiej - kadencja o fundamentalnym znaczeniu, gdyż w jej trakcie będzie kształtować się praktyka ustrojowa Rzeczypospolitej - została odpowiednio spożytkowana. Zgodnie z Konstytucją mamy kilka lat w tym składzie Izby Poselskiej i uważam, że powinniśmy ten czas dobrze wykorzystać, aby naprawić nasz dom - naszą Ojczyznę.

Wysoka Izbo!

Przepraszam za tą część mojego wystąpienia, które odbiega od głównego tematu dzisiejszego posiedzenia. Wydawało mi się jednak, że słowa podobne do tych, które przed chwilą wypowiedziałem, powinny dziś paść w tej sali. Musimy mieć świadomość nie tylko wielkiego zaszczyt jaki nas spotkał, ale przede wszystkim wielkiej odpowiedzialności, która płynie z mandatu, jakim obdarzyły nas Narody Rzeczypospolitej.

Wysoka Izbo!

Przechodząc do meritum, chciałbym wypowiedzieć się na temat przedstawionych kandydatur na stanowisko Marszałka Sejmu. Pierwsza z nich, tj. kandydatura Marka Rokossowskiego, powinna zostać odczytana przez Wysoką Izbę jako nieśmieszny żart rewolucyjnej grupki Posłów albo celową prowokację z ich strony. Oto ich kandydat, który sam siebie przedstawia jako osobę "idealną" (!) i "ugodową" (!!!) przyznaje się jednocześnie do współsprawstwa przy popełnieniu - jak sam ujmuje - "zleconych zabójstwo". Lewica nie dość, że proponuje człowieka, który nie ukrywa, ba, jest dumny z tego, że jest mordercą, to proponuje człowieka, który nie ma pojęcia o funkcjonowaniu Sejmu. Pan Rokossowski w swym tyle szokującym, co durnym wystąpieniu przedstawia siebie jako kandydata na Marszałka - uwaga, uwaga, członkowie Izby Poselskiej - "Pierwszego Sejmu Republikańskiego". Co to za twór, to ja nie wiem. Jednak z literalnego wykładni wypowiedzi Pana Posła-mordercy wynika, że na pewno nie chodziło mu o Izbę Poselską I kadencji.

Kolejną kandydaturą jest kandydatura Wiktora Czernowa, który w mojej opinii nie wyróżnia się niczym na tle innych Posłów. Z kolei kandydat Obozu Narodowo-Radykalnego - Ignacy Jan Paderewski - jest wybitnym pianistą, wielkim artystą. Nie odznacza się on jednak żadnymi walorami politycznymi, które uzasadniałyby jego wybór na Marszałka Izby Poselskiej. Chopin czy Mozart również byli wielkimi artystami, tworzyli wybitne dzieła, jednak nikt nie forsował ich kandydatur na najwyższe stanowisko państwowe, słusznie stwierdzając, że talent artystyczny nie przekłada się automatycznie na talent polityczny. Mimo zatem mojego ogromnego szacunku do Pana Paderewskiego jako artysty, będę namawiał do głosowania przeciw jego kandydaturze.

Ostatnim kandydatem jest Poseł Stiepaszyn. Na tle pozostałych kandydatur, jego osoba jawi się jako najciekawsza i dająca rękojmię odpowiedniego prowadzenia posiedzeń Izby Poselskiej. Poseł Stiepaszyn wydaje się być człowiekiem kompromisowym, ugodowym, a także - ze względu na niewątpliwe sukcesy w działalności gospodarczej i społecznej - potrafiącym dobrze zarządzać. Nie jest on mordercą i nieukiem jako Marek Rokossowski, nie jest całkowicie pozbawiony wyraz jak Wiktor Czernow, ani nie jest zupełnie oderwany od świata polityki jak Ignacy Paderewski. Dlatego na tę chwilę uważam kandydaturę Posła Stiepaszyna za najbardziej godną stanowiska Marszałka Izby Poselskiej. Na tę chwilę chciałbym wyrazić mojej poparcie dla jego osoby i gorąco namawiam innych Posłów do uczynienia podobnie w nadchodzącym głosowaniu.

Dziękuję za uwagę.

<Szyderczo prychając>
W dobrym tonie jest ograniczenie wystąpienia do złożenia kandydatury i przedstawienia osoby kandydata. Ale poseł Lipski, jak widać, dobrych obyczajów poznać mimo wieku nie zdołał!

Warszawski
od kiedy to Pan wyznacza standardy dobrego tonu?

Te standardy każdy powinien wynieść z domu, drogi Panie, ale jak widzę posłom SR są one obce.

Krzysztof Lipski:

W dobrym tonie jest nie poprzedzić arcyważnego wyboru dla funkcjonowania, tak Izby Poselskiej i Rzeczypospolitej, chwilą dyskusji i refleksji? Za taki "dobry ton" - dziękuję. Wolę już być niewychowanym, ale podjąć przemyślaną decyzją, po rozważeniu wszystkich "za" i "przeciw", a nie ograniczać się do podania nazwiska kandydata i wyrecytowania kilku zdaniowego biogramu.

(08-03-2011 20:06)Czerwony Wrote:  Te standardy każdy powinien wynieść z domu, drogi Panie, ale jak widzę posłom SR są one obce.

<5>

Cóż, możemy teraz wszyscy zacząć dyskutować i rozmyślać, ale obawiam się, że wówczas nie zdołalibyśmy wyłonić marszałka aż do następnych wyborów. Dlatego pozwolę sobie zakończyć ten dialog.