OFICJALNA KARTA POSTACI
Renata Hanna Wesołowska właściwie: Rachel Hannah Weiss (ur. 3 października 1914 roku) – polska polityk i prawnik żydowskiego pochodzenia.
W jej żyłach płynie krew polskich i rosyjskich Żydów. Urodziła się w Warszawie. Oboje rodziców Weiss było Żydami. Jej matka była pisarką i wykładowczynią na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Ojciec z kolei był carskim urzędnikiem, zatrudnionym w warszawskim magistracie. W związku z wybuchem I wojny światowej ojciec Weiss został powołany do wojska. Wkrótce poszedł on na front i zginął śmiercią żołnierza. Malutka Weiss wraz z matką przeniosły się do Rostowa, gdzie ewakuowano Cesarski Uniwersytet Warszawski.
Gdy wybuchły rewolucje lutowa i październikowa matka Weiss dała się porwać ideologii bolszewickiej i zapisała się do ówczesnej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (bolszewików). Młoda Weiss była wychowywana w duchu komunistycznym i od maleńkiego działa w socjalistycznych organizacjach. Będąc już dorosłą osobą, poszła w ślady matki i tak jak ona wstąpiła w szeregi ówczesnej Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików). Weiss studiowała prawo, a następnie pracowała na Uniwersytecie Moskiewskim. W tym czasie na gruźlicę zmarła jej matka.
Namówiona przez NKWD weszła w skład tzw. Drugiej Grupy Inicjatywnej. W nocy z 19 na 20 maja 1942 roku – już jako Renata Hanna Wesołowska – została wraz z grupą towarzyszy zrzucona na spadochronie na terenie Polski. Tam w warunkach niemieckiej okupacji współtworzyła organizację Polskiej Partii Robotniczej. Wtedy też poznała swojego pierwszego męża, Dawida Arońskiego, za którego w 1946 roku wyszła za mąż. W tym samym roku urodziła syna Henryka.
Po zakończeniu II wojny światowej zakończyła współpracę z NKWD.
Po wojnie początkowo skupiła się na opiece nad swoim dzieckiem i pisaniem artykułów prawniczych do prasy. Jej związek z Arońskim nie przetrwał długo i małżonkowie wkrótce wzięli rozwód. Wesołowska zachowała opiekę nad synkiem, a wkrótce spotkało ją wielkie wyróżnienie – została doradcą do spraw bezpieczeństwa publicznego Prezydenta PRL, Bolesława Bieruta. Funkcję tę pełniła przez kilka następnych lat. W tym czasie poznała swojego drugiego i obecnego męża, Daniela Krawczyka.
Od 1952 roku jest Wiceministrem Bezpieczeństwa Publicznego/Posłanką na Sejm I kadencji.
Uwielbia dobrze wypić i zjeść, nałogowo pali papierosy. Interesuje się sztuką, w wolnych chwilach czyta książki lub słucha muzyki. Miłośniczka kotów. Nie przepada za sportem.