Spotkanie Wierucha z Popowem

[bodek]

Reichmann stalkuje wszystkich zgromadzonych z zewnątrz.

[Darne]

<Wstaje i rozwiera ramiona>
-Reichmann! Mordo ty moja! A ja nie wierzyłem w to gadanie o zrzucie spadochronowym. Chodź, napij się z nami!

[bodek]

ze specyficznym uśmiechem

Tak... już w więzieniu dowiedziałem się o waszym rozłamie.

robi wielkie oczy, poza tym bez ekspresji

Popow ci wybaczył, dlatego... nie widzę powodu, dla którego my nie mamy wam wybaczyć. Gdy mnie nie było, zorganizowaliście de facto zbrojną rewolucję, co mi niezbyt odpowiada, ale... jestem w stanie się z tym pogodzić.

rozluźnia się

Niedługo zapewne wyjadę do Niemiec, ale póki co przyszedłem tu, bo chciałbym się z tobą pożegnać. Wiem, że obiecałeś współpracę z nami; ale powiedz mi zupełnie szczerze - musisz zrozumieć, do tej pory to jest dla mnie szok - dlaczego opuściłeś partię? I... czy jesteś już przekonany, że do nas nie powrócisz?

[Darne]

Owszem, jestem przekonany. Rewolucja musi być oparta o cały naród. Również socjalizm, jak stwierdziłem po namyśle , się z tym kłóci. A teraz <wstaję> wybaczcie towarzysze, ale skoro omówiliśmy wszystkie kwestie, to ruszam do siebie, pracować nad Partią i <hik>....hmm.... Zwymiotować po tej wódce na własnej ziemi, a nie brudzić miejsce czyjejś pracy. Do zobaczenia! <wychodzi>