Wydarzenia na prowincji - Rzplita Trojga Narodów

[Szmer]

Quote:9 II 1924
Powstaje Narodowa Partia Malgaszów - zagrożenie dla polskie władzy na Madagaskarze?
"Nie chcemy natychmiast odrywać się od Rzeczypospolitej, ale żądamy prawa głosu, samorządu i równych praw z białymi" - piszą w manifeście członkowie nowozałożonej Narodowej Partii Malgaszów, zrzeszającej głównie tubylców-inteligentów, wykształconych w szkole w Nowym Krakowie, stolicy Madagaskaru. Obecnie w Polsce prawo głosu przysługuje wyłącznie szlachcie i najbogatszym obywatelom, a kolonie w ogóle nie wybierają swoich posłów. Czy NPM zmieni ten stan rzeczy? Wydaje się to możliwe jedynie, jeżeli zdoła zdobyć poparcie dzikich plemion. Kryzys ustrojowy Polski może w każdym razie zagrozić jej władzy w koloniach.
Dokończenie na str. 7

Quote:7 III 1924
Tumulty wśród dzikich na Madagaskarze
Pożałowania godne wydarzenia przychodzi nam dziś oglądać nie tylko w kontynentalnej Rzplitej, ale w terytoriach zamorskich. Jak donoszą korespondenci, za poduszczeniem niejakiego Krzysztofa Nanaja, Murzyna-lekarza z dzikiego plemienia pochodzącego, pięć plemion Malgaszów zażądało możności wysłania swoich posłów na Sejm i autonomii dla Madagaskaru. Plemiona te znajdowały się dotąd pod opieką magnatów Ksawerego von Boscha i Bolesława Milinkiewicza. Wiarygodne źródła donoszą, że niechętne Polsce światowe czynniki jakobińskie i łakomi na Madagaskar Anglicy zbroją dzikich w broń palną. Trzeba z przykrością stwierdzić, że źle skończyć się to może.
dokończenie na str. 4

[Szmer]

Quote:17 III 1924
Polska: powstanie tatarskie!
"Polscy panowie udowodnili, że są słabi, że nie potrafią dłużej utrzymać swojej władzy nad ciemiężonymi ludami Rzeczypospolitej. Bracia rodacy, oto zegar historii bije naszą godzinę! Jako dumni potomkowie Czyngis-Chana i Tamerlana chwytamy dziś za broń, by wywalczyć sobie starodawną wolność. Przegonimy precz magnatów. Wywalczymy sobie własny rząd i własny Sejm, a w wyborach będzie mógł głosować każdy obywatel - a nie, tak jak w pańskiej Polsce, tylko bogacze" - taka proklamacja wezwała Tatarów (których jest w Rzplitej 20 milionów) do powstania.
Na czele wojsk powstańczych, liczących na razie, jak się szacuje, od 10 do 30 tys. Tatarów i stale się powiększającego, stanął chan Razmemłaj, członek szlachty tatarskiej jednego z plemion. Póki co działania zbrojne toczą się na południu tzw. Tatarszczyzny, gdzie powstańcy spalili siedziby magnatów, ściągających dotąd haracze z poszczególnych plemion, i ustanowili swoją stolicę w Taszkencie. Na tych terenach stacjonuje tylko jedna dywizja wojsk - w Samarkandzie - która zapewne niedługo stanie się celem ataku powstańców. Cieszą się oni wsparciem Afganistanu (liczącego na powstanie nowego państwa muzułmańskiego) i Wielkiej Brytanii (liczącej na oskrzydlenie Afgańczyków).
dokończenie na str. 4

[Szmer]

Quote:

Lincze na szlachcie

W ciągu ostatnich tygodni doszło do pokazowych morderstw na Szlachcicach w Kijowie oraz Kudaku, gdzie publicznie zabito dwóch szlachciców, wykrzykując przed nimi wszelkie oczekiwania od robotników. Pośród tłumu bardzo mocno dało się słyszeć hasła potępiające istniejący porządek, brak perspektyw dla robotników i rolników, potępiające pańszczyznę i feudalny ustrój nastawiony na wyzysk i poniżenie godności przeciętnego obywatela. Słychać było głosy domagające się upadku obecnej monarchii, wprowadzenia republiki lub związku rad. W wydarzeniach Kijowskich brał udział niejaki Popow. Obecny przy strajkach w Łodzi i Poznaniu, co jeszcze bardziej podniosło nastroje rewolucyjne. Mimo uspokajania przez niektórych działaczy, lud chciał głowy Szlachty. W Kijowie i Kudaku gdzie inicjatywę strajkową podjęli robotnicy, szlachcica związanego pętami, wywleczono z placu do pobliskiego domu i publicznie odcięto mu głowę. Następnie tłum przemaszerował ulicami, i rozszedł się pod wieczór, zaraz po wiecu.

Gorzej sytuacja wyglądała w Moskiewskiej części Rzeczypospolitej. Na fali strajków, podsycanych przez siły republikańskie oraz Komitety Ludowe, dokonano wyłapania szlacheckich synów, a następnie przywiązując ich do koni, pociągnięto przez ulicę. W Orle zabito tak dwóch szlachciców. Jeden z nich rozbił głowę o kamień, drugi zginął rozszarpany przez konie, które zamiast iść prosto, rozbiegły się wystraszone tłumem, rozrywając biedaka. W Niżnym Nowogrodze i Moskwie, upokorzonych, nagich i ze związanymi rękoma, puszczono wolno. Agitatorzy wykrzykiwali "Co nam teraz zrobicie, związani i nadzy? Jak się czujecie?". Często pojawiał się temat "Króla wybranego przez wojsko".

Pokazowe akcje wstrząsnęły lokalnymi władzami i dały społeczeństwu niebezpieczny oręż. W niektórych miastach Księstwa Moskiewskiego, wprowadzono godziny policyjne, co jeszcze bardziej rozsierdziło tłum.

[Szmer]

Quote:4 IV 1924
Samarkanda wzięta!
Szturm 15 tysięcy Tatarów połączony z buntem wielu mieszkańców miasta doprowadził do upadku Samarkandy i rozbicia stacjonującej tam dywizji Wojska. Do dawnej stolicy Tamerlana przeniosły się władze rebelianckie. Powstanie Razmemłaj Chana staje się coraz rozleglejszym i groźniejszym. Chodzą głosy, że zagony ordyńców liczą już 100 tysięcy buntowników (kiepskie uzbrojenie czyni te cyfry nie mniej strasznymi) grasujących od granicy afgańskiej prawie już prawie do Karagandy i Snopka. Czelność "rządu" buntowniczego sięgnęła szczytu: ogłosił on dekret rozpisujący "demokratyczne, powszechne wybory do Kurułtaju Demokratycznego Chanatu Tatarskiego".
dokończenie na str. 2

[Szmer]

Quote:2 IV 1924
Moskwa: wojsko rozpoczyna pacyfikację
Po zajęciu przez wojsko Warszawy rewolucja w Rzplitej przeniosła swe siły na wschód, rozpoczynając strajki i wiecie w Moskwie, Wołgogradzie, Niżnym Nowogrodzie. Po stronie społeczeństwa stanął Kościół Prawosławny, w którym narastają moskiewskie tendencje narodowe. Jednak reakcja wojska nie kazała na siebie długo czekać. Na ulice miast WKM wyszły oddziały policji i wojska. Tym razem manifestanci poczynali sobie śmielej i czując swoją siłę (mówi się o 50 tys. w Moskwie), odmawiali rozejścia się. W odpowiedzi po raz pierwszy w tym roku wojsko zaczęło otwierać ogień. Opozycyjne źródła mówią o dziesiątkach ofiar. Czy karabiny i kulomioty zdołają na dłuższą metę utrzymać władzę polskiego reżimu nad WKM? Lokalni dowódcy robią wszystko, by nie dopuścić na miejsca zdarzeń zachodnich dziennikarzy.
Chociaż głównym przywódcą ruchu opozycyjnego jest liberał Piotr Riemkinow, to policja i wojsko ściga przede wszystkim działacza socjalistycznego Igora Popowa. Za jego głowę policja moskiewska ustanowiła nagrodę 20 tys. złp.
dokończenie na str. 3

[Szmer]

Quote:12 IV 1924
Dalsze postępy powstania tatarskiego
Ciekawe rzeczy obserwuje nasza stolica. Oto o trzeciej w nocy po ulicach Warszawy biegała w strugach deszczu postać w koszuli nocnej, wykrzykując w niebo zrozpaczonym głosem: "Boże, Boże!? Jak to się dzieje, przecież byłem genialnym strategiem, miałem wjechać dzisiaj na białym koniu do Samarkandy!!! To nie ma prawa się dziać, popatrz na moje mapy! na mój inny świat! a zmobilizuję sto milionów, najadę cię w niebie i zlinczuję! Zobaczymy, kto jest silniejszy - ty - czy ja!!!". Dopiero po pół godziny patrol wojska zajmującego nadal stolicę ściągnął z widoku publicznego i uciszył krzykacza. Oficjalnie nie był to hetman Sakskoburgotski, ale lud warszawski wie swoje.
Tymczasem wojsko nadal nie podjęło efektywnej akcji przeciwko rebelii, która umacnia się politycznie i militarnie na już zajętych terenach. Poza tym bunt podniosło kilka plemion tatarskich na Powołżu, wprowadzając pewną dezorganizację w siłową pacyfikację rewolucji moskiewskiej na tych terenach.
dokończenie na str. 2

[Szmer]

Quote:15 IV 1924

Wojsko polskie wkracza na Tatarszczyznę
Na zbuntowaną Tatarszczyznę wkroczyły w końcu dwa korpusy wojsk polskich w celu stłumienia powstania. Armia królewska liczy prawie 40 tys. żołnierzy, armia tatarska jest co najmniej trzy razy większa, ale gorzej uzbrojona i zdyscyplinowana. Interwencja przebiega w trudnych warunkach. Klimat Azji Środkowej jest bardzo kapryśny i nieprzyjazny. Tatarskie zagony nękają oddziały pacyfikacyjne, "szarpiąc" im pojedyncze oddziały, a także praktycznie odcinają im zaopatrzenie. Polacy w środkowej Tatarszczyźnie dotarli aż do Nukuszu, a we wschodniej - aż do Ałmaty, okupując to znacznymi stratami. W ten sposób powstały dwa przyczółki polskie na terenach opanowanych przez powstańców:

Powstanie na Tatarszczyźnie
Tymczasem zwołany przez Razmemłaj Chana Kurułtaj Demokratycznego Chanu Tatarskiego uchwalił konstytucję wzorowaną na konstytucji Niemiec (wybierany w wyborach powszechnych Sejm i Kurułtaj reprezentantów plemion, rząd centralny kierowany przez chana). Oficjalnie skonfiskowano wszystkie majątki magnackie na rzecz "narodu tatarskiego". Razmemłaj Chan podpisał umowę handlową z Wielką Brytanią, która ma być wstępem d0 znacznych inwestycji angielskich i uczynienia z Tatarstanu protektoratu - bazy wypadowej do ekspansji Albionu na ziemie tureckie i afgańskie. Mówi się o wparciu powstańców przez wojska perskie.

[Szmer]

Quote:25 IV 1924
Rewolucja w Polsce zwycięża największego magnata przemysłowego

Majątek Maurycego Polańskiego, uwzględniając wszystkie fabryki, prywatne rezydencje, gotowiznę itd. szacowano jeszcze niedawno na 700 mln złp. Wypaczenia systemu kapitalistycznego najlepiej obrazuje fakt, że ten jeden człowiek był niemal wyłącznym właścicielem wielkiego miasta, które w dodatku nazwał "Mauryców". Do niego należały wielkie kopalnie i huty naddonieckie, fabryki broni, narzędzi i taboru kolejowego. Polański zrobił nawet ze swojego lokaja, niejakiego Wiktora Pleszke, radcę stanu. Całe swoje imperium utrzymywał dzięki własnej dziesięciotysięcznej armii bandyckich siepaczy egzekwujących najbezwzględniejszy wyzysk. Do czasu.
Siła prawie stu tysięcy robotników, solidarnie występujących Polaków, Rusinów i Tatarów, w ciągu ponad tygodniowych walk przejęły władzę nad dawnym Maurycowem, który od teraz, uchwałą rewolucyjnego proletariatu, na cześć ludu roboczego całego świata zwać się będzie Roboczogród (rozważano także nazwę Marksoengelsów). Resztki prywatnej armii przeszły na stronę Socjalistycznej Komuny Roboczogrodu. Polański uciekł w niesławie do Warszawy. Tymczasem przed robotnikami stoją historyczne zadania: budowy socjalistycznych porządków u siebie jako przykładu dla całego świata, wspierania rewolucji w całej Rzplitej i obrony wywalczonej wolności przed puczystowskim wojskiem.

[Szmer]

Quote:26 IV 1924
Tatarszczyzna: walka na wyniszczenie

Wojska walczące z insurekcją Razmemłaj-Chana przystąpiły do realizacji nowej strategii, która ma doprowadzić do pokonania Tatarów dzięki wyniszczeniu podstaw ich narodu. Wojska, które zajęły pozycje na wschodzie państwa powstańczego, rozpoczęły niszczenie osiedli i rekwizycje zwierząt hodowlanych oraz płodów rolnych. Zaczęto też brać w niewolę rodziny powstańców. Te bezwzględne działania sprawiły, że podobno starszyzna niektórych plemion nawiązała tajne negocjacje z polskimi generałami. Poza tym dywizje kaukaskie zaczęły się zagłębiać w terytorium Razmemłaja od północo-zachodu.
Jest i druga strona medalu. Rebelianckie zagony równie bezwzględnie atakują wszystkie oddziały polskie, które i na kilometr oddalą się od głównych zgrupowań armijnych. Wojsko na wschodzie Tatarszczyzny potrzebuje posiłków. Poza tym nieznani sprawcy (podejrzewa się komunistów albo lewych republikanów) wysadzili w powietrze linie zaopatrzeniowe, przez co interwentom może zabraknąć amunicji. Razmemłaj powoli z rozproszonych zagonów formuje w miarę karne wojsko. Nie ma wątpliwości, że walka polsko-tatarska jest walką na wyniszczenie i że ten typ wojny będzie coraz bardziej znaczącym w wieku dwudziestym.

[Ogar]

Quote:

Powstanie Związku Pracodawców i Pracowników św. Józefa

Dzisiaj w Moskwie F. K. Zawisza de Sulima, P. Greys i Władimir W. Stiepaszyn wraz z kilkunastoma właścicielami fabryk, przedstawicielami ziemiaństwa i środowisk robotniczych oraz chłopskich podpisali deklarację powołująca do życia Związek Pracodawców i Pracowników św. Józefa. Związek ten czerpie z nurtu katolickiej i prawosławnej nauki społecznej, a jego celem jest propagowanie rozwoju duchowego jak i materialnego swoich członków. Członkowie związku zobowiązali:
Ze strony pracodawców:
-płacić godną pensję swoim pracownikom, mając na względzie odpowiedzialność jaką ponosi pracodawca za swojego pracownika i jego rodzinę
-propagować oszczędzanie i kształcenie wśród swoich pracowników
-dbać o bezpieczne warunki pracy
-dbać o rozwój duchowy
-zakładać kasy pracownicze
-wysłuchiwać głosu pracowników i ich sugestii co do rozwoju zakładu
Ze strony pracowników
-dbać o rozwój zakładu
-uczciwie wykonywać powierzoną pracę
-wspomagać innych pracowników zakładu
-działać na rzecz rozwoju załogi i firmy