Wydarzenia na prowincji - Rzplita Trojga Narodów

[Szmer]

Quote:17 VI 1924
Powstanie Riemkinowa: przewagi Rzeczypospolitej

Pierwsza euforia insurekcji riemkinowowskiej musi obecnie ustępować przed siłą Rzeczypospolitej. Posłyszawszy o zbliżaniu się wojsk Króla Jegomości, republikanci zdecydowali się uciec ze swoich głównych ośrodków: Niżnego Nowogrodu, Woroneża i Tweru. Nie wszystkim się to na szczęście udało. Wojska północnomoskiewskie usiłowały uciec do Szwecji, licząc, że znajdą tam przytułek przed państwem. Niedoczekanie! Oddziały z Niżnego Nowogrodu zostały osaczone nad Wołgą i zmuszone do kapitulacji. 200-osobowy oddział leśny idący z kierunku Tweru dotarł aż do granicy szwedzkiej między Ładogą i Onegą, gdzie został internowany przez wojska naszych sąsiadów - i prawdopodobnie zostanie wydany. Wojsko insurekcjonistów z Woroneża uciekłszy Donem usiłuje przedrzeć się przez górzysty Kaukaz do Gruzji. Sam Riemkinow jest nieuchwytny.
Nadal istnieje niestety problem pobuntowanego chamstwa i Tatarstwa, wśród którego coraz większe wpływy zyskują komuniści. W całej Rzeczypospolitej rosną ceny żywności, co może być dodatkową pożywką dla rewolucjonistów.

[Ogar]

Quote:

Powstaje Federacja Chrześcijańskich Związków Zawodowych

W Wilnie w ramach ZPiP Św. Józefa powstaje Federacja Chrześcijańskich Związków Zawodowych, do której przystąpiło kilkanaście organizacji związkowych z RTN, mająca za zadanie zrzeszać związki zawodowe powstałe na bazie katolickiej/prawosławnej nauki społecznej i koordynować ich działania w walce o traktowanie pracowników fabryk z należytym szacunkiem. Przedstawiciele Federacji zapowiedzieli, że liczą na realizację Porozumienia Majowego i mają nadzieje, że dzięki temu robotnicy będą traktowani z należytym szacunkiem przysługującemu każdemu człowiekowi- liczą także na dalsze kroki nowego Sejmu. Zaapelowano też by wzorem przedsiębiorcy F. K. Zawiszy De Sulima i innych przedsiębiorców z Związku sami pracodawcy zaczęli wdrażać postulaty Porozumienia w życie. Federacja planuje rozpocząć także cykl warsztatów samokształcenia robotników i rozpocząć walkę z analfabetyzmem, a także propagować higienę jako odpowiedź na problem chorób w dzielnicach robotniczych.

[Szmer]

Quote:5 VII 1924
Tatarszczyzna: Samarkanda oblężona

W wojnie z tatarskimi rebelizantami armia Rzeczypospolitej odnosi wyraźne sukcesy. Oddziały ściągnięte aż spod Lwowa sprawiły, że przeciwko rojom Tatarstwa stanęła ponad siedemdziesięciopięciotysięczna armia, która zepchnęła nieprzyjaciela aż do jego samozwańczej stolicy, Samarkandy. Tam od dwóch tygodni bronią się znaczne siły tatarskie - siły oblężonych są jednak na wyczerpaniu. Razmemłaj Chan wraz z wieloma stronnikami zbiegł do Persji, pozostawiając na terenach Rzeczypospolitej rząd swojego "Demokratycznego Chanatu Tatarskiego".
Na wielu plemionach Tatarów udało się wymusić posłuch dzięki trzymaniu zakładników. Północ kraju zapełniła się szczepami skłonnymi do posłuchu dla Rzplitej.
Problemem są niestety nadal oddziały partyzanckie, również komunistyczne, oraz trudności w zaopatrzeniu. Rekwizycje niestety nie wystarczają, chociaż planowe wyniszczanie podstaw gospodarczych buntowniczych dzikusów idzie wyjątkowo sprawnie (gen. Stadnicki chwali się, że jego żołnierze cofnęli spore obszary Tatarszczyzny w rozwoju o co najmniej sto lat). Niestety zaburzenia w WKM i ogromna liczebność sił interwencyjnych sprawiają, że wielu żołnierzy po prostu głoduje na froncie.
dokończenie na str. 3

[Szmer]

Quote:15 VII 1924
Riemkinowszczyzna się komunizuje

Ponieważ republikańskie władze powstańcze rozpierzchły się uciekając przed wojskiem, rebelianci na wsi zaczęli szukać nowego kierownictwa. Takie też powstało - w miasteczku Działyńsk na Powołżu wydała manifest nowa Centralizacja powstania, na czele której stanął kojarzony z komunistami bojówkarz Nikifor Grigoriew. Nowe władze zmieniły strategię i deklarowane cele. Po pierwsze, powstańcy odstąpili od formowania dużych oddziałów i zajmowania wielkich miast na rzecz mobilnych, kilkudziesięcioosobowych oddziałów partyzanckich. Po drugie, Centralizacja ogłosiła natychmiastową, całkowitą i bezwarunkową parcelację zarówno majątków magnackich, jak i królewszczyzn oraz ziem należących do Kościoła i Cerkwi, zapowiadając powołanie Republiki Ludowej Obojga Rusi.
Tymczasem TR-ChD zorganizowało swój kongres w Kijowie, na którym planuje się przejęcie władzy przez Dymitra Niezawina. Partia ma wiele problemów: ucieczka Riemkinowa do Brazylii, koncentracja wyłącznie na WKM, gdzie partia na własne życzenie straciła wiele ze swoich wpływów, i relatywna słabość w reszcie kraju. Kilkunastu członków kongresu, którzy otwarcie wzięli udział w powstaniu, aresztowała tajna policja.

[wulf]

Quote:Malgaska Partia Olom-Pirenena wzywa do lojalności wobec króla i popiera stronnictwo królewskie

W ramach kampanii wyborczej również i na Madagaskarze aktywność. Kolorowi z MP Olom-Pirenena (malg. obywatel), którzy mocą konstytucji zyskali prawa obywatelskie wzywają do wspierania wysiłku reformistycznego króla Kazimierza V i namawiają do głosowania na kandydatów z tzw. stronnictwa królewskiego - tj. niezależnych, młodych i reformistycznych kandydatów, którzy chcą w Rzeczypospolitej przeprowadzić zmiany w duchu kazimierzowskim.

Kampania kolorowych, oparta na bardzo prostych metodach, trafia do coraz szerszego grona odbiorców. Podobno również narody z innych części Rzeczypospolitej, do tej pory pozbawione praw obywatelskich, również gotowe są wspierać króla. Mówi się nawet, że pośród Tatarów i rdzennej ludności syberyjskiej król odbierany jest jako jedyna szansa na powstrzymanie zapędów magnackich i wprowadzenie wielkich reform uwłaszczeniowych. W odpowiedzi niektórzy magnaci, szczególnie z terenów kolonii, o Kazimierzu V mówią pogardliwie, że jest to król "kolorowych i ubogich".

[Ogar]

Quote:

Wizytacja oddziałów z Maurycowa

Hetman polny Ignacy J.P. Stokłosa wizytował oddziały które zdobyły Mauryców by wręczyć żołnierzom odznaczenia za bohaterstwo w walce, a także spotkał się z wdowami po zabitych żołnierzach którym złożył kondolencję. W krótkim przemówieniu Hetman wyraził głęboki smutek, że musiało zginąć tylu dobrych synów Rzeczpospolitej którzy nie uwierzyli w dobre intencję wojska. Według niego rozlew krwi jest spowodowany z jednej strony przez chciwość wyzyskiwaczy którzy nie widzą w robotniku człowieka, a fanatyzm komunistów z drugiej którzy byli tak zajęci walką, że nawet nie zatroszczyli się o godny pochówek swoich towarzyszy-zapewnił też, że zostaną podjęte wszystkie działania by taka sytuacja się nie powtórzyła bo nie jest dobrze gdy obywatele są zmuszeni walczyć między sobą. Hetman nadzorował wydobycie ciał robotników z prowizorycznych grobów oraz pochowanie ich w przygotowanej mogile zbiorowej, obrzęd odbył się z udziałem duchownych gdyż Rzeczpospolita nie mści się na umarłych. Na mogile ustawiono kamień z napisem”Zginęli przez brak solidarności w Rzeczpospolitej” który został wykuty po polsku i po rusku.

[Szmer]

Quote:27 VIII 1924
Samarkanda poddana

Po prawie sześciu miesiącach powstania tatarskiego siły królewskie odzyskały Samarkandę. Stolicę rebeliantów po długim oblężeniu poddał komendant miasta, Rzenkałyk Kocielupski. Obrońcy złożyli broń i zostali rozpuszczeni do domów. Przywódca powstania, Razmemłaj Chan, przebywa wraz z rządem Demokratycznego Chanatu Tatarskiego na emigracji w Persji.
Widowiskowy sukces armii królewskiej nie zamyka jednak sprawy tatarskiej. Na prowincji Tatarszczyzny nadal toczą się walki, a Riemkinowszczyzna znacznie pogarsza położenie wojska nękanego przez problemy aprowizacyjne i dezercje. Poza tym do powrotu do Azji Środkowej szykują się pierwsi magnaci, by odzyskać swoje ziemie i ponownie narzucić miejscowym szczepom swoją zwierzchność i haracze. Chodzą też plotki, że wielu Tatarów na Powołżu i w rejonie Snopka może się podporządkować komunistycznej Centralizacji powstania w WKM.

[Szmer]

Quote:9 IX 1924
Na polskim Madagaskarze coraz większy chaos

Od chwili powołania konstytucji z 12 maja na Madagaskarze trwają niepokoje związane z abolicją niewolników i przyznaniem praw wyborczych tubylczej ludności dzikiej, co budzi oczywisty sprzeciw białych na wyspie. De facto postanowienia te nie są wykonywane, a większości dzikusów malgaskich uniemożliwiono głosowanie w sierpniowych wyborach, bardzo słusznie, albowiem większość plemiennej hołoty nie potrafi się nawet podpisać.
W odpowiedzi Malgasze podburzani przez działaczy irredentystycznych, uzbrojeni w broń palną z przemytu, zaczęli szerzyć zniszczenie. Wściekli krajowcy napadli na kilka majątków magnackich, w miejsce cywilizacji wprowadzając pożary, złodziejstwo, morderstwa, dzikość i gwałt. Dowódca sił polskich na wyspie, gen. Makowiecki, przeciwstawił przemocy przemoc i spustoszył ziemie szczepów Narara i Akuku. Mężczyźni w większości zginęli lub uciekli, zaś kobiety i dzieci popędzono w niewolę. Udało się zatem spacyfikować środkowy wschód wyspy. Na reszcie terytorium kolonii toczy się chaotyczna walka między dzikimi buntownikami a białymi.
Wieloletni gubernator wyspy, Władysław Jerzy von Macierewicz, napisał list otwarty do prasy polskiej i światowej. Stwierdza w nim, że wyzwolenie niewolników w koloniach jest niezgodne z przywilejem czerwińskim z 1422 r., który zabrania odbierać majątek szlachcie bez wyroku sądu. Gołym okiem widać, że polska administracja kolonialna na Madagaskarze coraz bardziej rozmija się z polityką metropolii.

[wulf]

Quote:

Król sponsoruje wyprawę geologiczną na Syberię
Karol Bohdanowicz, razem z pięćdziesięcioma naukowcami z Królewskiej Akademii Nauk rozpoczął projekt badawczy na terenach syberyjskich, a także w Nowej Żmudzi i Nowym Polesiu.

Projekt geologiczny ma za zadanie zbadanie ziem wschodnich rubieży Rzeczypospolitej w poszukiwaniu źródeł surowców a także materiałów geologicznie istotnych. Geologowie, specjaliści od mineralogii, górnictwa i innych dziedzin zamierzają przez najbliższy rok badać słabo rozwinięte rejony Wielkiego Księstwa Moskiewskiego.

Król Kazimierz V, który przeznaczył na badania roczne dochody z jednej z własnych królewszczyzn liczy, że badania Bohdanowicza pozwolą lepiej realizować politykę w zakresie eksploracji złóż. Jednocześnie zaapelował do magnatów syberyjskich by przekazali na rzecz Królewskiej Akademii Nauk dotacje badawcze, które pozwolą na rozwinięcie badań - zatrudnienie dodatkowego personelu, przyspieszenie analiz.

Zdaniem króla i jego doradcy, Nereusza Małachowskiego, kresy wschodnie Rzeczypospolitej mogą zapewnić naszemu krajowi wielkie zyski - pokłady węgla, nafty i innych surowców mogą być bowiem olbrzymie, a ich eksploatacja może zapewnić miejsce pracy i zarobków dla wielu osób.

[Czerwony]

Quote:Ksiądz Razaitis potępia świętojózefowców!

Jak donosi nasz korespondent z Wilna, coraz większą popularnością w Wielkim Księstwie Litewskim cieszą się kazania księdza Adomasa Razaitisa. Ksiądz Razaitis po słynnym "Marszu na Niepołomice" objął parafię po zmarłym nagle proboszczu Mariampola, jednak często zostawia codzienną posługę wikaremu, sam zaś jeździ po całej Litwie zakładając szkółki parafialne, gdzie lud pracujący uczy się czytania i pisania. Ksiądz Razaitis zdobył już sobie duże uznanie wśród litewskich księży, w większości tak jak on pochodzenia wiejskiego, którzy często zapraszają go do wygłoszenia kazań. Liczbę wiernych, którzy za każdym razem wypełniają kościoły, liczy się już w setkach. Zwykle ksiądz Razaitis mówi o potrzebie wierności tradycji, o przywiązaniu do litewskości i o konieczności oporu przeciwko agresywnym ruchom nacjonalistycznym. Ostatniej niedzieli jednak, na krótko przed świętem Bożego Narodzenia, mówił także o potrzebie współpracy Litwinów wszystkich warstw i klas społecznych, jednocześnie negatywnie odnosząc się do Związku św. Józefa.

Ksiądz Razaitis potępił to, co uważa za dążenie do zysku za wszelką cenę. "Świętojózefowcy mówią dużo o Panu naszym, chodzą w pielgrzymkach" - mówił ksiądz - "a zaraz potem idą wycisnąć ostatni grosz z głodnych mieszkańców miast. Powiadam wam! Nie jest dobrym chrześcijanem ten, kto na cudzej biedzie się bogaci!" Ksiądz Razaitis nawoływał też do uczestnictwa w prowadzonych przez KDR zbiórkach żywności: "Wiem, że teraz, gdy zaczęła się zima, każdy z was ma tylko to, co sam odłożył na zapasy. Ale nasi bracia i siostry mają jeszcze mniej! Pomoc bliźnim, pomoc innym Litwinom, jest obowiązkiem każdego pobożnego człowieka! Niech każdy zje jeden słoik dżemu mniej, niech do barszczu wrzuci jednego mniej buraka, niech obierze dziewięć miast dziesięciu ziemniaków. Bóg zapłać za każdą pomoc!". Uznając sukcesy jakie osiągnęły Rolnicze Spółdzielnie Produkcyjne, namawiał chłopów czynszowych do trzymania się z dala od ZPiP i tworzenia własnych organizacji. Lokalni działacze KDR, choć dość nieliczni na Litwie, zaoferowali pomoc prawną i organizacyjną.