Wojskowy
![[Image: Wladyslaw_Anders.jpg]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e1/Wladyslaw_Anders.jpg)
Aleksander Amders
Major (kawaleria)
Polak
11 sierpnia 1882, Mińsk
Zubożała Szlachta (Gołota)
Urodził się 11 sierpnia 1882 w Mińsku. Ojcem był Kamil Amders, Adiutant w Wojsku
Polskim, a matką Patrycja, szlachcianka z bocznej linii Radziwiłłów. Miał trzech braci: Michała, Konrada i Janusza oraz siostrę Małgorzatę, którą wydziedziczono z powodu ślubu z ubogim mężczyzną.
Uczęszczał do warszawskiego Gimnazjum im. Władysława Jagiełły . Studiował 6 semestrów na Politechnice w Rydze. Studiował Historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiów jednak nie ukończył z braku funduszy.
Od 1910 w armii polskiej, ukończył kawaleryjską szkołę
oficerów rezerwy. Był miłośnikiem kawalerii i koni, czego dowodem był udział w wielu międzynarodowych zawodach. Dobre wykształcenie , dobry stan zdrowia i zdany egzamin pozwalały skrócić służbę do roku, mieszkać poza koszarami (za własne pieniądze) i – po zdaniu egzaminu – awansować na chorążego rezerwy. Tak właśnie postąpił młody Amders, którego los rzucił do 3. Koronnego pułku dragonów Jego Królewskiej Mości Aleksandra Dominika Radziwiłła, w którym w 1911 r. zdał egzamin na chorążego rezerwy jazdy.
Ożenił się w 1902 r. z Zofią z domu Weiss, szlachcianką z Prus.
W 1912 r. wstąpił do SDLPP. Wystąpił z niej 2 miesiące później, ponieważ nie zgadzał się z programem partii.
W 1913 r. Wyjechał do Włoch, gdzie poznał Menito Bussoliniego, który to zainteresował go faszyzmem, czyli doktryną polityczną sprzeciwiającą się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa i solidarność społeczną, przeciwnej wobec zarówno liberalizmu, jak i komunizmu.
W 1914 r. wydał książkę pt. "O Potrzebie Zmian w Rzeczypospolitej", w której to opisuje rozmyślania na temat m.in. reformy ustroju, zwiększenia władzy Króla i Wojska, zmniejszenia wpływów magnatów.
W grudniu tegoż roku brał udział w polowaniu na dziki w Puszczy Białowieskiej. W jej trakcie zastrzelił szarżującego na Króla odyńca ratując mu życie (królowi oczywiście
). W podzięce Monarcha oznaczył go Orderem Krzyża Grunwaldu oraz awansował na porucznika. W
W 1915 r., dzięki swoim znajomościom oraz dużych umiejętności przywódczych (których dowiódł ratując zagubioną w Tajdze Syberyjską Ekspedycje Badawczą i doprowadzając ją aż do Alexandrowa) awansował na Majora.
Rok póżniej dzięki doświadczenią zdobytym na Syberii i w Nowej Żmudzi napisał kolejną książkę pt. "O Potrzebie Zmian w Koloniach Rzeczypospolitej", w której to opisuje trudne warunki życia w koloniach oraz domaga się rozwoju infrastruktury i zmniejszenia władzy Magnatów w terytoriach zamorskich. Chce również uznania tych terenów jako pełnoprawnych podmiotów federacji, na równi z Polską, Litwą, czy Moskwą.
W 1920 r. napisał trzecią książkę pt. "O Sprawiedliwości Społecznej w Rzeczypospolitej", w której mówi o potrzebie likwidacji różnic między poszczególnymi stanami społecznymi, oraz neguje popularną w Polsce legende, jako by Szlachta pochodziła od syna Noego, Jafeta, a chłopstwo od Chama. Według niego wszyscy Polacy pochodzą od Jafetyckiego ludu
Sarmatów.
Zalety: tolerancyjny, ambitny, wykształcony, charyzmatyczny
Wady: podejrzliwy, zbyt ambitny, porywczy, kobieciarz
z
Poglądy: Zwolennik scentralizowanego państwa i dyktatury wojskowej z zachowaniem silnej władzy królewskiej. Sam siebie określa jako Socjalistę Narodowego.
