Wojskowy



Aleksander Amders
Major (kawaleria)

Polak
11 sierpnia 1882, Mińsk
Zubożała Szlachta (Gołota)
Urodził się 11 sierpnia 1882 w Mińsku. Ojcem był Kamil Amders, Adiutant w Wojsku
Polskim, a matką Patrycja, szlachcianka z bocznej linii Radziwiłłów. Miał trzech braci: Michała, Konrada i Janusza oraz siostrę Małgorzatę, którą wydziedziczono z powodu ślubu z ubogim mężczyzną.
Uczęszczał do warszawskiego Gimnazjum im. Władysława Jagiełły . Studiował 6 semestrów na Politechnice w Rydze. Studiował Historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, studiów jednak nie ukończył z braku funduszy.

Od 1910 w armii polskiej, ukończył kawaleryjską szkołę
oficerów rezerwy. Był miłośnikiem kawalerii i koni, czego dowodem był udział w wielu międzynarodowych zawodach. Dobre wykształcenie , dobry stan zdrowia i zdany egzamin pozwalały skrócić służbę do roku, mieszkać poza koszarami (za własne pieniądze) i – po zdaniu egzaminu – awansować na chorążego rezerwy. Tak właśnie postąpił młody Amders, którego los rzucił do 3. Koronnego pułku dragonów Jego Królewskiej Mości Aleksandra Dominika Radziwiłła, w którym w 1911 r. zdał egzamin na chorążego rezerwy jazdy.

Ożenił się w 1902 r. z Zofią z domu Weiss, szlachcianką z Prus.

W 1912 r. wstąpił do SDLPP. Wystąpił z niej 2 miesiące później, ponieważ nie zgadzał się z programem partii.

W 1913 r. Wyjechał do Włoch, gdzie poznał Menito Bussoliniego, który to zainteresował go faszyzmem, czyli doktryną polityczną sprzeciwiającą się demokracji parlamentarnej, głosząca kult państwa i solidarność społeczną, przeciwnej wobec zarówno liberalizmu, jak i komunizmu.

W 1914 r. wydał książkę pt. "O Potrzebie Zmian w Rzeczypospolitej", w której to opisuje rozmyślania na temat m.in. reformy ustroju, zwiększenia władzy Króla i Wojska, zmniejszenia wpływów magnatów.

W grudniu tegoż roku brał udział w polowaniu na dziki w Puszczy Białowieskiej. W jej trakcie zastrzelił szarżującego na Króla odyńca ratując mu życie (królowi oczywiście ). W podzięce Monarcha oznaczył go Orderem Krzyża Grunwaldu oraz awansował na porucznika. W
W 1915 r., dzięki swoim znajomościom oraz dużych umiejętności przywódczych (których dowiódł ratując zagubioną w Tajdze Syberyjską Ekspedycje Badawczą i doprowadzając ją aż do Alexandrowa) awansował na Majora.

Rok póżniej dzięki doświadczenią zdobytym na Syberii i w Nowej Żmudzi napisał kolejną książkę pt. "O Potrzebie Zmian w Koloniach Rzeczypospolitej", w której to opisuje trudne warunki życia w koloniach oraz domaga się rozwoju infrastruktury i zmniejszenia władzy Magnatów w terytoriach zamorskich. Chce również uznania tych terenów jako pełnoprawnych podmiotów federacji, na równi z Polską, Litwą, czy Moskwą.

W 1920 r. napisał trzecią książkę pt. "O Sprawiedliwości Społecznej w Rzeczypospolitej", w której mówi o potrzebie likwidacji różnic między poszczególnymi stanami społecznymi, oraz neguje popularną w Polsce legende, jako by Szlachta pochodziła od syna Noego, Jafeta, a chłopstwo od Chama. Według niego wszyscy Polacy pochodzą od Jafetyckiego ludu
Sarmatów.


Zalety: tolerancyjny, ambitny, wykształcony, charyzmatyczny
Wady: podejrzliwy, zbyt ambitny, porywczy, kobieciarz
z

Poglądy: Zwolennik scentralizowanego państwa i dyktatury wojskowej z zachowaniem silnej władzy królewskiej. Sam siebie określa jako Socjalistę Narodowego.

Quote:W następnym roku odbył trzymiesięczne ćwiczenia rezerwy w 19. pułku huzarów w Rydze, efektem których był awans na porucznika. W 1915 r., dzięki swoim znajomościom awansował na Majora.

To mi się nie podoba. Chyba nie tak wyglądają awanse w naszym wojsku

(07-19-2011 10:26)Szmer Wrote:  To mi się nie podoba. Chyba nie tak wyglądają awanse w naszym wojsku

Tak wiem, nie chciało mi się wymyślać. Teraz lepiej?

Przyjęty.