Reformy Wojska

[Szmer]

OG: Sejmowi, czyli Radzie Stanu. Wojsku podlega polityczna, Radzie PP - obejmująca kryminalną, obyczajową (:>) i skarbową.

[Ogar]

A przy tym panowie wybaczą, mamy rewolucję na ulicach i nie sadze by zamęt organizacyjny pomógł teraz w walce z nią. Nie są panowie z RS zdecydować na środki adekwatne do sytuacji, to niech chociaż nie utrudniają działań jakie są teraz podejmowane.

[AmaD]

Krzysztof Lipski:

Wojsko nie straci nic na ochronie przed obcymi wywiadami. Przecież Wojsko posiada służby wywiadowcze, wywiad i kontrwywiad. Zresztą, nie najważniejszym argumentem powinien być argument czy coś będzie korzystne dla Wojska czy nie, ale czy będzie korzystne dla Rzeczypospolitej. Jeżeli Rada Stanu nie będzie mieć środków do prowadzenia polityki wewnętrznej, to nigdy jej skutecznie prowadzić nie będzie. Rozumiałbym jeszcze sprzeciwy, gdyby dotyczyły one służb wywiadowczych, bo ich działalność wielokrotnie łączy się z działalnością Wojska, ale Tajna Policja? To nie ta dziedzina spraw, którą Wojsko powinno się zajmować.

[Ogar]

Od zawsze się nią zajmowała Panie Lipski i nie widzę powodu by ten miał się zmienić.

[wulf]

Oczywiście, że jest. Tajna policja bowiem zapewnia wojsku informacje. Również informacje o tym, co wewnątrz kraju. Informacje te wojsku służą, a za tym służą i Rzeczypospolitej. Nie ma bowiem nigdy możliwości, by rzecz dobra dla wojska złą była dla kraju panie Krzysztofie. Wojsko bowiem tylko państwu jest podległe i tylko państwu służy. Nie osobistym ambicjom jednostek, nie ideologiom, które do władzy kogoś wybić mogą. Rada Stanu środki do polityki wewnętrznej ma - również pod postacią wojska. Twierdzenie, że Rada Stanu nie może skutecznie funkcjonować, bo nie ma tajnej policji... to chyba jakiś żart panie Krzysztofie. Względnie obraza dla samej Rady, którą pan tu maluje jako jakieś dziwne, bezmyślne stado.

[AmaD]

Krzysztof Lipski:

Rolą służb wywiadowczych winno być dostarczanie Wojsku informacji nt. sytuacji, także w kraju, Panie Majorze. Takie rozwiązanie jest oczywiste, narzuca się samo przez się. Po to zostały stworzone te służby. To nie są zaś zadania dla Tajnej Policji.

Proszę zrozumieć, nikt nie chce zrobić Wojsku krzywdy, wręcz przeciwnie. Na samym przecież wstępie mówiłem o potrzebie reform w Wojsku i moim poparciu dla nich. Ba, jeżeli Wojsko nie będzie zajmowało się prowadzeniem polityki wewnętrznej państwa, to nawet przyniesie to Wojsku zapewne korzyści.

[wulf]

Widzę panie Krzysztofie, że pan o tajnej policji ma dziwne mniemanie. Niechże pan mi powie - jakie wg pana, ma ona zadania i jakimi metodami je realizuje. Bo chyba rozmawiamy nie ustaliwszy wcześniej de facto przedmiotu rozmów.

[AmaD]

Krzysztof Lipski:

Panie Majorze, ja widzę Tajną Policję przede wszystkim jako służbę przeciwdziałającą i zwalczającą przestępstwa polityczne, przede wszystkim przeciwko Rzeczypospolitej i jej ustrojowi, np.: akty sabotażu, akty terrorystyczne, szerzenie komunizmu, etc., zaś w dalszej mierze - za współodpowiedzialną za utrzymanie bezpieczeństwa i porządku publicznego i w tym pomagającą właśnie Policji Państwowej.

[wulf]

Kto więc, jeśli nie wojsko się zajmuje obroną Rzeczypospolitej i jej ustroju? Przecież to wojsko właśnie do tego jest powołane, by strzec państwa i jego władz? :-) Panie Krzysztofie, sam pan widzi, że tajna policja to z natury swojej instytucja z wojskiem nie rozdzielnie związana.

[AmaD]

Krzysztof Lipski:

Ja to trochę inaczej widzę. Wojsko jak dla mnie przede wszystkim chroni niepodległość i integralność terytorialną Rzeczypospolitej. Chroni Najjaśniejszą przed zbrojną ręką wroga zewnętrznego, a czasem także i wewnętrznego. I oczywiście ową rękę podniesioną na Rzeczpospolitą w odpowiednim czasie ucina.

Jednak jak dla mnie akty sabotażu czy głoszenie komunizmu to nieco inny kaliber. Bliżej tym sprawą do zakresu spraw wewnętrznych, przynajmniej w tej mierze, w której tyczą się one ochrony bezpieczeństwa, porządku na ulicach, na wsiach i w miastach.

Takie moje zdanie. Panie Majorze, ja naprawdę zła czynić dla Rzeczypospolitej czy jej Wojska nie chcę. Jedynie efektywność prowadzenia polityki wewnętrznej mi na sercu leży.