Quote:DEKRET
o Najwyższym Trybunale Narodowym
Art. 1.
1. Tworzy się Najwyższy Trybunał Narodowy z siedzibą w miejscu siedziby Sądu Najwyższego.
2. Tworzy sie oddziały Najwyższego Trybunału Narodowego z siedzibami w miejscach siedzib sądów apelacyjnych.
Art. 2.
1. Najwyższy Trybunał Narodowy składa się z prezesa i sędziów.
2. Przy Najwyższym Trybunale Narodowym są czynni: pierwszy prokurator i prokuratorowie.
Art. 3.
1. Prezesem Najwyższego Trybunału Narodowego jest pierwszy prezes Sądu Najwyższego.
2. Pierwszym prokuratorem Najwyższego Trybunału Narodowego jest Naczelny Prokurator.
3. Sędziów i prokuratorów Najwyższego Trybunału Narodowego powołuje Prezydent, na wniosek Ministra Sprawiedliwości, spośród osób uprawnionych do pełnienia tych funkcji w sądach powszechnych.
4. Sędzią ani prokuratorem Najwyższego Trybunału Narodowego nie może zostać ten, kto między 1 stycznia 1941 roku a 30 kwietnia 1947 roku co najmniej raz zatrudniony był w instytucji Polskiej Republiki Ludowej.
5. Sprawowanie czynności sędziego orzekającego w sądach i trybunałach powszechnych nie jest przeszkodą do sprawowania czynności sędziego Najwyższego Trybunału Narodowego.
6. Listę ławników ustala Prezydent spośród osób zasłużonych w walce z komunizmem.
7. Prezydent może odwołać sędziego lub prokuratora Najwyższego Trybunału Narodowego; odwołanie sędziego może nastąpić jedynie na wniosek Prezesa Najwyższego Trybunału Narodowego; odwołanie prokuratora może nastąpić jedynie na wniosek pierwszego prokuratora Najwyższego Trybunału Narodowego.
Art. 4.
1. Najwyższy Trybunał Narodowy orzeka na rozprawie w składzie trzech sędziów i czterech ławników, na posiedzeniach niejawnych - w składzie trzech sędziów bez udziału ławników.
2. Na posiedzeniu Najwyższego Trybunału Narodowego przewodniczy bądź prezes Najwyższego Trybunału Narodowego, bądź wyznaczony przez niego sędzia.
3. Przy głosowaniu przewodniczący zbiera głosy, poczynając od najmłodszego wiekiem członka składu orzekającego, a sam głosuje ostatni.
Art. 5.
1. Sędziowie i prokuratorzy Najwyższego Trybunału Narodowego w sprawowaniu czynności, określonych w niniejszym dekrecie, zrównani są w prawach i obowiązkach z sędziami i prokuratorami Sądu Najwyższego.
2. Ławnicy w sprawowaniu czynności są niezawiśli i podlegają tylko ustawom; podczas pełnienia czynności na rozprawie mają prawa i obowiązki sędziego, należącego do składu orzekającego.
Art. 6.
1. Prokuratorzy Najwyższego Trybunału Narodowego dokonują oceny pracowników instytucji i przedsiębiorstw państwowych oraz funkcjonariuszy służb pod kątem ich postawy wobec komunistycznego reżymu Polskiej Republiki Ludowej. Zgodnie z tą oceną, dana osoba przynależy do jednej z grup:
1) działacze komunistyczni dopuszczający się przestępstw określonych w przepisach rozdziału XVII kodeksu karnego,
2) działacze komunistyczni dopuszczający się przestępstw określonych w przepisach rozdziałów XVIII, XIX, XX oraz XXI kodeksu karnego,
3) osoby aktywnie wspierające władze Polskiej Republiki Ludowej, współpracujący z nimi i odnoszący z tego tytułu regularne korzyści,
4) członkowie Komunistycznej Partii Polski nie należący do żadnej z powyższych grup,
5) osoby nie będące członkami Komunistycznej Partii Polski ale akceptujące władze i ustrój Polskiej Republiki Ludowej,
6) osoby wspierające walkę przeciwko władzom Polskiej Republiki Ludowej,
7) osoby aktywnie zwalczające władze Polskiej Republiki Ludowej i Komunistycznej Partii Polski.
2. Przynależność do grup określonych w ust. 1 pkt. 1 i 2 musi być potwierdzona wyrokiem Najwyższego Trybunału Narodowego. Od określenia przynależności do pozostałych grup przysługuje odwołanie. W przypadku, gdy odwołanie zostanie uznane za zasadne, Najwyższy Trybunał Narodowy dokonuje ponownej oceny i określa przynależność.
3. Ocena określona w ust. 1 może być także dokonana wobec każdego pełnoletniego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej na jego wniosek.
Art. 7.
1. Najwyższy Trybunał Narodowy rozpoznaje:
1) sprawy określone w art. 6 ust. 2 niniejszego dekretu,
2) pozostałe sprawy o przestępstwa określone w przepisach rozdziałów XVII, XVIII, XIX, XX i XXI kodeksu karnego, popełnione w okresie między 1 czerwca 1940 roku a 30 kwietnia 1947 roku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3) sprawy o zbrodnie przeciw Narodowi Polskiemu określone w odrębnych przepisach.
2. W szczególności za sprawy określone w ust. 1 odpowiadają członkowie władz Polskiej Republiki Ludowej oraz Komunistycznej Partii Polski i winni oni być sądzeni w pierwszej kolejności.
3. Prokurator Najwyższego Trybunału Narodowego może przekazać sprawy określone w ust. 1 sądowi apelacyjnemu, uwzględniając w miarę możności właściwość miejscową.
Art. 8.
W postępowaniu przed Najwyższym Trybunałem Narodowym stosuje się odpowiednio przepisy postępowania karnego, o ile przepisy niniejszego dekretu bądź odrębne nie stanowią inaczej.
Art. 9.
1. W sprawach, należących do właściwości Najwyższego Trybunału Narodowego, prokurator Najwyższego Trybunału Narodowego może zastosować środki zapobiegające uchylaniu się od sądu.
2. Prokurator Najwyższego Trybunału Narodowego może przeprowadzić śledztwo bądź osobiście, bądź zwrócić się o przeprowadzenie śledztwa do prokuratora sądu apelacyjnego.
3. Celem zabezpieczenia grożącej oskarżonemu konfiskaty lub grzywny prokurator Najwyższego Trybunału Narodowego może już w toku dochodzenia zarządzić zajęcie w całości lub w części majątku oskarżonego.
Art. 10.
1. Udział obrońcy w rozprawie jest konieczny; jeżeli oskarżony nie ma obrońcy z wyboru, Prezes Najwyższego Trybunału Narodowego wyznacza mu obrońcę z urzędu spośród adwokatów, zamieszkałych na terenie Państwa Polskiego.
2. Obrońcą z wyboru może być każdy obywatel polski; jeżeli obrońcą jest osoba nie wymieniona w art. 86 kodeksu postępowania karnego, wymagane jest dopuszczenie jej do obrony przez Prezesa Najwyższego Trybunału Narodowego.
3. Osoba powołana do obrony z urzędu otrzymuje za swe czynności i za stracony czas wynagrodzenie, którego wysokość oznacza Najwyższy Trybunał Narodowy według słusznego uznania.
Art. 11.
1. Nieujęcie oskarżonego nie stoi na przeszkodzie wniesieniu aktu oskarżenia i rozpoznaniu sprawy pod jego nieobecność. Zapadłego wyroku nie uważa się za zaoczny.
2. W przypadku określonym w ust. 1:
a) prawo wyboru obrońcy służy także rodzicowi opiekunowi, małżonkowi, dzieciom i rodzeństwu oskarżonego,
b) wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem może nastąpić na korzyść oskarżonego również w przypadku przytoczenia takich nowych faktów i dowodów, nieznanych przedtem sądowi, które bądź same, bądź w związku z innymi stwierdzają, że oskarżony jest niewinny albo że skazano go za przestępstwo cięższe niż to, które popełnił.
Art. 12.
1. Wyroki i postanowienia Najwyższego Trybunału Narodowego są ostateczne.
2. Skazanemu przysługuje prawo wniesienia prośby o ułaskawienie do Prezydenta.
Art. 13.
Najwyższy Trybunał Narodowy orzeka o wznowieniu postępowania w sprawie, w której wydał wyrok.
Art. 14.
Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Zmiany w stosunku do projektu wulfa:
- prokuratorzy działają przy NTN, a nie w prokuraturze NTN (zgodne z ustrojem sądów powszechnych z 1928)
- są oddziały NTN przy sądach apelacyjnych, bo spraw będzie chyba za dużo żeby wszystkimi miał się zajmować "główny" trybunał w Warszawie,
- pierwszym prokuratorem NTN jest Naczelny Prokurator, jako że prezesem jest "szef sędziów" czyli prezes SN,
- sędziowie i prokuratorzy powoływani są na wniosek Ministra Sprawiedliwości a nie za wieloznaczną "radą rządu",
- nie mogą być powołani sędziowie i prokuratorzy działający w PRL-u,
- skoro prezio ustala listę ławników, usunąłem redundantny przepis że może ich odwoływać,
- prokuratorzy dokonują przypisania weryfikowanych do grup określających ich stosunek do władzy ludowej (rozwiązanie zbliżone do denazyfikacji Niemiec irl) a sprawy o przestępstwa od razu kierują do NTN (patrz art. 6),
- usunąłem trochę prawniczych szczegółów, jak to o wyrokach na piśmie.
Grupa dekomunizacyjna
