Spotkanie Zaruckiego z posłem Czerwonych

[Szmer]

Poseł Kominternu w Polsce, Paul Hertenstein, pojawia się w gabinecie wodza naczelnego punktualnie o czternastej. Hertenstein to typowy aparatczyk, który karierę zrobił już po rewolucji, szczupły blondyn z przenikliwym spojrzeniem i... wąsikiem.

[Czerwony]

Witam, panie Hertenstein. Proszę spocząć.

<Zarucki podnosi głowę znad zaściełających biurko dokumentów. Jego ton, choć uprzejmy, w sposób typowy dla oficerów nie znosi sprzeciwu>

Przejdę od razu do rzeczy. Obaj wiemy, że Komintern wspiera polskich komunistów i to nie tylko słowem. Nie, nie, proszę się nie wypierać. To dobre na salony, ale tutaj nie będziemy się zwodzić. Trzymanie tych przemytników, nie przydaje się ani nam, ani wam. Proponuję wymianę na równą liczbę działaczy polskich, którzy jako wrogowie klasowi siedzą w waszych więzieniach. Możemy to traktować jako wstęp do polepszenia wzajemnych relacji... Albo osobny epizod, jakich wiele było także na frontach Wielkiej Wojny. Jako człowiek z natury ugodowy, przyjmę każdą odpowiedź, a nasz wysłannik przebywający właśnie w Piotrogrodzie zareaguje stosownie do niej. <Zarucki odchyla się na fotelu, z wyczekiwaniem patrząc na rozmówcę>

[Szmer]

Hertenstein przebiega sobie językiem po dziąsłach, ale pozostaje opanowany.
Cóż, sądzę, że nasze ludowe władze przystaną na taki układ. Chciałbym jednak przy tej okazji wywiedzieć się o los towarzysza Cichego, jeżeli pan pozwoli.

[Czerwony]

<Twarz Zaruckiego pozostaje niewzruszona>

Pozwolę. Pan Cichy jest oskarżony o zdradę stanu, działalność wywrotową i szpiegostwo. Z uwagi na charakter tych zarzutów, proces jest niejawny a pan Cichy przebywa w odosobnionym miejscu. Z tego co mi wiadomo odmawiał przyjmowania jedzenia, ale jego życiu nie zagraża niebezpieczeństwo. Czy interesuje pana coś jeszcze?

[Szmer]

Hertenstein
Tak więc rozumiem, że tow. Cichego wymiana nie obejmie?

[Czerwony]

Cóż, rozmawialiśmy o przemytnikach. Pan Cichy to jednak obywatel Polski, mimo ciążących na nim zarzutów. Rozumie pan, że nie możemy tak po prostu oddać obywatela innemu krajowi, w dodatku obywatela wobec którego toczy się postępowanie sądowe. Pan Cichy jest też dalece bardziej znaczącą personą niż aresztowani przez was Polacy. <Zarucki przybiera dwuznaczny ton> Nie mówię nie... Ale wymagałoby to dobrego przedmiotu wymiany, choćby z tego względu, że musiałbym do odstąpienia Cichego przekonać rząd a kto wie, czy nie Radę Najwyższą.

[Szmer]

Hertenstein
Cóż, ustalenie przedmiotu takiej wymiany nie leży w moich kompetencjach, tym niemniej po naszym spotkaniu zatelefonuję w tej sprawie do Berlina. Natomiast co do tej "małej" wymiany - myślę, że jesteśmy dogadani, panie generale.

[Czerwony]

Dobrze. Szczegóły, jak sądzę, ustalimy, gdy będzie pan wiedział jak bardzo pańscy przełożeni zainteresowani są panem Cichym. W przypadku, gdyby wymiana go nie objęła, przekażemy personelowi poselstwa procedurę wymiany przemytników.

<Zarucki wstaje i, z pewnym wahaniem, wyciąga rękę na pożegnanie>

[Szmer]

Hertenstein podaje rękę z ostrożnym uśmiechem.
Skontaktujemy się z panem generałem niebawem.