Egon Radomski - doktor Propaganda

[bodek]

Egon Radomski, ur. 1.III.1908 r. w Pabianicach.

Urodził się w bogatej polskiej rodzinie przemysłowej nie mającej korzeni szlacheckich. Był jedynym potomkiem swoich rodziców. Posiadają oni kilkanaście zakładów tekstylnych w Pabianicach, Aleksandrowie Łódzkim, Łodzi, Zgierzu oraz Sieradzu. Jego rodzice byli bardzo konserwatywnymi ludźmi, wychowującymi swojego syna w twardym kalwinizmie. Egon był posyłany do najbardziej elitarnych szkół (Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu), gdzie zapisał się jako "zdolny, ale leniwy" uczeń, często dokonujący awantur. Dzięki nieustającej protekcji rodziców udało mu się dostać w 1927 roku na Sorbonę. Wczesnym 1928 r. do ojca Egona, Egona Aleksandra Radomskiego dotarła wiadomość o problemach, jakie jego syn sprawiał (dołączenie do Parti Communiste Français, udział w kilku bójkach i zamieszkach z policją), wysłał syna, według własnych słów, "tak daleko od komunistycznej zarazy, jak daleko tylko można od niej uciec". W lecie Egon został wysłany do USA, gdzie zamieszkał w Palo Alto, niedaleko San Francisco. W 1931 r. Egon uzyskał dyplom ekonomii Uniwersytetu Stanforda. Nie porzucił do końca swoich socjalistycznych poglądów, jednak odciął się od środowisk komunistycznych, na własne oczy widząc bogactwo płynące z amerykańskiego kapitalizmu.

Po zdobyciu wykształcenia wrócił do Polski, aby pomóc rodzicom w prowadzeniu ich fabryk. Porównując jednak dynamizm, gospodarczość i świeżość płynącą z Zachodniego Wybrzeża USA z monotonią i apatią Łodzi doszedł do wielkiego rozczarowania, stwierdzając w końcu, że "Polska jest jedną wielką wsią". Jednocześnie pamiętając daleko idące podziały rasowe, jakie istniały wtedy w Ameryce, doszedł do wniosku, że bez ustanowienia określonego porządku etnicznego i społecznego nie może być mowy o prospericie gospodarczej. Wykorzystując swoją wiedzę socjologiczną (Uniwersytet Stanforda był jednym z pierwszych na świecie, na którym istniała katedra socjologii) oraz ekonomiczną, sformułował on w postaci szkicu swoją teorię form ekonomiczno-społecznych, nie pokazując jej jednak nikomu w Polsce w obawie przed brakiem zrozumieniu. Twierdził on, że idealne społeczeństwo musi być podzielone na merytokratyczno-arystokratyczne kasty, których siła jest wzmacniana lub osłabiana przez przywileje prawne. Strażnikiem interesów kast społecznych ma być natomiast państwo, pilnujące najwyższego porządku społecznego i będące suwerenem nadrzędnym wszystkich kast. Uważał bowiem, że Polacy, jako społeczeństwo przyzwyczajone do monarchizmu, nie jest jeszcze gotowe na demokratycznie i konstytucyjnie utrzymywany faszyzm, istniejący w Stanach Zjednoczonych. Swoje radykalne i nowoczesne teorie zawarł w książce Formy ekonomiczno-społeczne: zarys teorii, wydanej w 1933 roku pod pseudonimem.

Czując potrzebę misji, poinformował swoich rodziców o zamiarze zajęcia się polityką w Polsce. Z początku bardzo niechętni, później wyrazili aprobatę dla pomysłu, poznając nawet młodego entuzjastę nacjonalizmu z marszałkiem Dowborem-Muśnickim, którego znali z kontaktów profesjonalnych. Przeprowadzone jesienią 1937 r. spotkanie, uwieńczone kilkugodzinną rozmową Egona Radomskiego z podstarzałym marszałkiem, zakończyło się niespodziewaną nominacją Radomskiego na Ministra Propagandy, Kultury i Oświecenia Publicznego. Z dnia na dzień nawiązał też, korzystając ze swojej pozycji, bardzo szeroko zakrojone kontakty z sekcją faszystowską tej partii. Wywołało to szok wśród współczesnych elit politycznych. Nikt na dobrą sprawę nie znał Radomskiego. Szybko jednak młody minister wziął się do pracy, zasypując kraj swoimi radykalnymi pomysłami: zmianą systemu edukacji, radykalizacją cenzury i ustanowieniem nowego stylu narodowego. Większość z tych pomysłów nie została zrealizowana, napotykając na blokadę w postaci marszałka Dowbora-Muśnickiego, który mimo sympatii do młodzieńca nie podzielał większości jego poglądów. Jego szybka śmierć otworzyła jednak otwartą ścieżkę do realizacji pomysłów dla ambitnego ministra.

[Ksawer]

Gumplowicz się w grobie wierci.

[bodek]

Nieprawdaż?

[Ksawer]

Ale bzdury.

Podoba mi się to.

[Czerwony]

E... To na wuj go Dowbor mianował, jak nie podziela poglądów?

[Ksawer]

Szantażował.

[bodek]

Dziadek miał dziwne pomysły. Może na starość sobie wymyślił że to taki jego następca będzie.

W zasadzie nie wiadomo.

[Szmer]

W ostatnim akapicie dodaj mu kontakty ze środowiskiem młodocianego faszyzmu w OLN. No i niech zostanie ministrem jakoś później, może nawet na początku tego (1937 r.). Akurat się jakiemuś dziadkowi zmarło na stanowisku.

[Czerwony]

Also, czy Wielki Kryzys to dobry moment na zachwyt dobrobytem amerykańskiego kapitalizmu?

[Ksawer]

Myślę, że bio mieści się w konwencji świra.