Jeśli chodzi o korzenie, to przypomnij sobie dokładnie pierwszą grę w której GM-owałeś i która w jakiś sposób była autorska.

Jeśli chodzi o grę to chciałbym powrotu parlamentu, to zawsze zapycha czas i GM praktycznie nie musi się nim zajmować. I ze względu na małą liczbę graczy żelbetonowy podział wszystkich graczy na pół. Z różnymi odcieniami, ale stronnictwo szatańskie i anielskie. Gracze znowu będą się tłuc między sobą bez potrzeby angażowania się w to GM-a.

GM- powinien zajmować się głównie tym co niezależne od sceny politycznej, ustaleniem co i jak w świecie.

Myśląc w kategoriach meta, scenariusz taki powinien według mnie mieć następujące cechy:
- umożliwienie rozgrywki 1 gracz = 1 stronnictwo (coś, co proponował kiedyś Larry, ale do swojego zupełnie odjechanego konceptu Wielkiej Białorusi), a więc ograniczona scena polityczna
- kraj albo na uboczu światowej polityki, albo niesamodzielny
- parlament: tak, ale zarazem... Nie. Nie może to być parlament taki, jakim bywał na Ante, bo graczy jest zbyt mało na rozsądną pracę legislacyjną. Powinno być to raczej coś co promowałoby współpracę nad tworzeniem prawa, umożliwiało dostęp wszystkich lub przynajmniej większości opcji politycznych.

Moje myśli idą więc w kierunku Islandii, Polski kongresowej gdzie gracze byliby jakąś radą konsultacyjną, gry w państwie podziemnym w okupowanej Polsce albo wczesnego parlamentu u boku jakiegoś monarchy, co pozwalałoby na rozgrywkę w bardziej niż zwykle odległej perspektywie czasowej.

Zgadzając się z tym, co pisał Wisznu w kwestii zapychającej roli parlamentu, jednocześnie nie wprowadzałbym "sztywnego" podziału graczy na dobrych i złych. Co to w ogóle za kategorie, nie mieszajmy polityki z moralnością. Makiawelli się w grobie przewraca

To co piszesz chciałem robić na Madagaskarze.

Anielskość i diabelskość to pojęcia z psychologii społecznej wskazujące, że albo patrzymy na człowieka przez pryzmat dobrej cechy i później do niej dostosowujemy kolejne oceny, albo odwrotnie. Podział taki wskazuje na MUR nie do przebicia.

(11-03-2013 22:05)(^.~) Wrote:  Jeśli chodzi o korzenie, to przypomnij sobie dokładnie pierwszą grę w której GM-owałeś i która w jakiś sposób była autorska.

No. Tylko, że to były czasy prostoty i naiwności i Mistrza, i graczy. Gralibyście dziś w scenariuszu I Ante? Hm? Bez narzekania, że ta założycielska superwojna atomowa nie mogła się zdarzyć? [przypominam link, jakby ktoś nie pamiętał]

A co do waszych refleksji nad scenariuszem, to może czegoś nie dostrzegam, ale wydaje mi się, że w wersji jednotematowej można rozegrać każdy scenariusz, tylko oczywiście będzie to troszkę uproszczone. Nie trzeba żadnych krajów na uboczu. Zresztą ja nie lubię krajów na uboczu. Fajnie by raz zagrać krajem wplątanym w imperialno-mocarstwowe rozgrywki (czynnie).

Podział na dwa stronnictwa lub wiele jednoosobowych traktowałbym jako równorzędne alternatywy, zależnie od sytuacji w scenariuszu. I nie przepadam osobiście za parlamentami (może dlatego, że przy prowadzeniu jako pierwsze padały ofiarą cięć czasowych ).

Quote:A co do waszych refleksji nad scenariuszem, to może czegoś nie dostrzegam, ale wydaje mi się, że w wersji jednotematowej można rozegrać każdy scenariusz, tylko oczywiście będzie to troszkę uproszczone.

Skala uproszczeń skłania mnie do opinii, że jednak nie każdy. Przy rozbudowanej scenie politycznej i polityce zagranicznej istnieje potrzeba większej liczby reakcji, niż jednej/event. Można to uprościć, ale sądzę, że powyżej pewnego poziomu skutkowałoby to poczuciem sztuczności.

Quote:Przy rozbudowanej scenie politycznej i polityce zagranicznej istnieje potrzeba większej liczby reakcji, niż jednej/event.

Ja wiem. Interakcje między partiami pod stołem są nielimitowane, a wątpię, żeby nawet mocno skomplikowana sytuacja dyplo generowała ważne wydarzenie raz na tydzień ingame - chyba nawet na Ante było to rzadkie zjawisko Wąskie gardło widziałbym raczej w ilości eventów niż reakcji/akcji, gdyby państwo było duże jak w Ante VI (albo świat rozczłonkowany jak w Ante Zero - ech, wczoraj oglądałem fora tej edycji i podobały mi się ). Ale można by to rozwiązać przez system jeden duży event + parę dwuzdaniowych niusów.

Z mojej perspektywy gry ostatnio wyglądają tak:

1. Ludzie mają sporo entuzjazmu.

2. GM ma za dużo pracy.

3. GM się wypala, lub nie nadąża.

4. Gracze narzekają na to że GM im nie odpowiada i odechciewa im się grać.

5. GM się obraża.

Według mnie powodem całych tych zawirowań jest przeciążanie GM-a i z tego powodu im mniej polityki zewnętrznej tym lepiej. Oczywiście gdy już GM zacznie się nudzić i gra już trochę potrwa można wprowadzać politykę zewnętrzną, ale to przynajmniej po kwartale grania.

Grać nie srać.

No ja bym widział coś w rodzaju nowego forum na minirozgrywki, jeśli mój pomysł akceptujecie. Ja mogę udostępnić hosta, przydałaby się domena w rodzaju kanciapa.pbf.net.pl (słowa kieruję do tych, co mają ).

MyBB?