Mieczysław Ledóchowski - brutalny arystokrata

[Ksawer]

Quote:

Mieczysław hrabia Ledóchowski - urodził się 23 marca 1878 roku w Lublinie i pochodzi ze starego polskiego rodu szlacheckiego herbu Szaława, który posługuje się tytułem hrabiowskim. Dziadek Ledochówskiego czynnie wspierał podziemie niepodległościowe, ale kiedy car zliberalizował swoją politykę wobec Polski stał się jego gorącym zwolennikiem. Cały zdobyty na Lubelszczyźnie majątek zawdzięcza przychylnemu prorosyjskiemu postępowaniu. Ojciec Marian Ledóchowski związał się z nowym obozem, który wyrósł na scenie politycznej - endecją, finansując działalność publicystyczną współpracowników Romana Dmowskiego. Upragnionym marzeniem Mariana było wystartować i wygrać wybory do Sejmu Ustawodawczego, ale plany te pokrzyżowała jego gwałtowna śmierć. Mieczysław podjął się kontynuowania dzieła ojca, bo wychował się na endeckiej ideolgogii i po pogrzebie, na którym obecny był m.in. Roman Dmowski zdecydował się zaangażować w politykę. Po zamachu stanu gen. Dowbora-Muśnickiego poparł politykę militarystów, stając na czele grupy arystokratów i resztek szlacheckich klik tzw. "Klub Łańcucki", które wspierały (także finansowo) działania militarystów. Część środków, które magnaci wydali na "bonifikaty" dla reżimu, prawdopodobnie zagarnął.

Mimo to, silnie związał się z polityką wojskowych. Brał udział w delegacji w rozmowach polsko-rosyjskich, albowiem nazwisko Ledóchowskich było w Rosji doskonale znane, dzieląc czas między politykę a zarządzanie majątkiem, który sukcesywnie powiększał. W wyniku silnych napięć społecznych 1935 roku na spotkaniu wyższych polityków w warszawskiej siedzibie jednego z arystokratów opowiedział się za surowym tłumieniem wszelkich wystąpień antypaństwowych, w skutek czego został mianowany ministrem spraw wewnętrznych. Pomysłodawca organizacji ponad wysiłki ludzkie obozów pracy dla lewicowej opozycji oraz masowych aresztowań organizatorów, uczestników pacyfistycznych wystąpień studentów warszawskich na wiosnę 1937 roku. Wobec roźdźwięków wewnątrz partii ONL zajmuje stonowane stanowisko, licząc na ochronę głównie swoich interesów i finansów. Mimo wychowania w prorosyjskim modelu patriotyzmu, zdecydowany pragmatyk w robieniu dyplomacji, zachłanny konserwatysta w polityce, przeciwnik ulegania opozycji.

Odebrał wykształcenie wyższe z historii i filozofii. Posiada żonę, syna i prawdopodobnie niezliczoną liczbę kochanek.

Uwielbia hazard i gry karciane - brydża, pokera, mariasza.

Minister Spraw Wewnętrznych.

Zalety: potrafi jednać ludzi, bogaty, świetny organizator
Wady: brutalny, irytujący, zdradliwy

[Szmer]

Dobre, ale urodził się ciut za późno

[Czerwony]

Hmm, te obozy po zaakceptowaniu biografii stają się "kanoniczne" czy to był tylko pomysł?

[Szmer]

Hm. Skoro był ministrem, to mógł se w sumie machnąć jakąś małą Berezę dla podżegaczy. Ale to że tak powiem eksperymentalnie i na małą skalę. I jeszcze jedno:

Quote:"patriotyczności"

Chyba lepiej by było:

Quote:modelu patriotyzmu

[Ksawer]

Quote: te obozy po zaakceptowaniu biografii stają się "kanoniczne" czy to był tylko pomysł

Każdy ma swój fetysz.

[Szmer]

OK, przyjęty.

[Ksawer]

Quote:

Władysław Mrożek - (5 maja 1903 w Poznaniu) - urodził się w Poznaniu, w rodzinie inteligenckiej - od młodości wychowywał go ojciec. W 1922 roku zdał maturę w gimnazjum im. Bergera w Poznaniu, po czym rozpoczął studia w nowo otwartej Wojskowej Szkole Sanitarnej w Warszawie, w 1924 roku przekształconej w Oficerską Szkołę Sanitarną. Studia musiał przerwać na pierwszym roku, gdyż ojciec popadł w hazard, a w konsekwencji popełnił samobójstwo. W czasie wizyty u siostry ojca w Lublinie, poznał hr. Ledochówskiego, który zaproponował młodemu stypendium. Dzięki temu wsparciu dyplom doktora wszechnauk lekarskich uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1928 roku. Hrabia Ledochówski wkręcił młodego Władysława do pracy w departamencie zdrowia resortu pracy i polityki społecznej, a kiedy arystokrata został mianowany Ministrem Spraw Wewnętrznych, Mrożek został szefem jego Gabinetu. Odpowiadał za wielokrotne pałowanie motłochu studenckiego.

Poseł dzięki protekcji hrabiego.