Karol Jabłoński [PZPR]

[polityk]

Karol Jabłoński (ur. 27 stycznia 1905) – polityk Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, działacz środowisk robotniczych i inteligenckich w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

W 1924 Karol Jabłoński został członkiem Komunistycznej Partii Polski, w latach 1945–1948 członek Polskiej Partii Robotniczej, a następnie działacz PZPR. Od 1931 działał w PPS i Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Od 1935 sekretarz Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Lublinie. W czasie II Wojny Światowej przebywał na terenie okupowanym przez hitlerowców przez co ominęła go stalinowska czystka Polskich środowisk komunistycznych. Na wiosnę 1945, znalazł się we władzach koncesjonowanego przez komunistów PPS, wchodząc w skład Rady Naczelnej PPS. Na stanowisku tym znajdował się do 1948. Od lipca 1945 do grudnia 1948 pełnił jednocześnie funkcję sekretarza generalnego Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS, oraz członka Komisji Politycznej Centralnego Komitetu Wykonawczego (od listopada 1945 do grudnia 1948). Należał do działaczy socjalistycznych, którzy opowiedzieli się za ścisłą współpracą z komunistami z Polskiej Partii Robotniczej. Walczył w szeregach Armii Ludowej. W środowisku PZPR uchodzi za członka grupy tzw. puławian