Sztab Kryzysowy PZPR

[bodek]

Drodzy towarzysze, trzeba coś zrobić. Władza jeszcze nie wymyka nam się z rąk, ale wróg klasowy czyha zawsze i wszędzie. Protesty w Poznaniu, protesty w Krakowie - toż to degrengolada i skandal! Moje media będą dzień i noc nadawały propagandę, ale na nic się to nie zda, jeżeli ludzie będą nadal stali na krakowskich ulicach.

Narodziły się już jakieś propozycje? Spałować ludzi ordynarnie czy co robić? Muszę wiedzieć, jaką przyjąć retorykę.

[polityk]

Towarzyszu uważam że "ordynarne" pałowanie ludu pracującego nie powinno być pierwszym pomysłem jaki członkom partii proletariackiej przychodzi na myśl. Należałoby się dowiedzieć z jakiego powodu ci ludzie protestują i czego chcą, jeśli nie stoi to w sprzeczności z ideami marksizmu-leninizmu to winniśmy prośby ludności w miarę możliwości spełnić.

Tym bardziej że jak widać przykład Poznania niezbyt wpłynął na wyobraźnię Obywateli.

[Czerwony]

Również jestem przeciwny represjom wobec robotników. Natomiast manifestacje w Krakowie nie mają charakteru wystąpień robotniczych lecz religijnych! W świeckim państwie Kościół podburza lud do wyjścia na ulice i jest to nieakceptowalne.

[polityk]

Winno się więc karać prowodyrów a nie tych którzy zostali zwiedzeni wrogą propagandą.

[Czerwony]

Samo karanie tu na niewiele się zda, towarzyszu. Ludzie wychodzą na ulice właśnie widząc np. wyroki śmierci na czarnych.

Trzeba rozbić sam Kościół, uderzyć w jego strukturę. Plan, jak to zrobić, już przedstawiłem.

[kopia Szmera]

Zaczekać, aż motłoch się rozejdzie, zintensyfikować działania MBP na prowodyrach i dać kolejnego kopa klerowi. Skoro wojna trwa, to trzeba ją prowadzić konsekwentnie. Można by zagrozić biskupom, że jak nie uspokoją towarzycha, to wywalimy religię ze szkół i nara. A póki co zamknąć jeszcze paru szefów diecezji.
Jestem zdania, że trzeba też szybko wcielić w życie działania odwracające uwagę, takie jak stalinowskie programy modernizacyjne, może obniżenie cen itd. ... Ale póki co czekamy na opinie rządu w tych sprawach.

[Ksawer]

Punktem wyjścia powinna być obiegowa opinia - można było tego uniknąć. Można było i można na przyszłość, jeśli władza chce utrzymać autorytet w oczach obywateli. Wobec wydarzeń krakowskich, nasi najwierniejsi proletariusze widzą, że warstwy są infiltrowane przez amerykański wywiad - nasi najzagorzalsi wrogowie, że jesteśmy zdesperowani. Oczywiście, pewne postulaty robotników poznańskich wykraczają poza ramy rozwojowe naszej wizji spójności gospodarczej, ale konsekwencje wobec redakcji TP są daleko idącym nadużyciem. Czy osobom odpowiedzialnym za tę prowokację brakowało ludzi do wymiany redakcji, a może po prostu redaktor naczelny spoufała się z podziemiem reakcyjnym?! Kto na to pozwolił - to powinno być pierwsze zadanie sztabu. Drugie to modyfikacja planu sześcioletniego, rozmowy z Kościołem, powołanie Komisji Ekonomicznej i przywrócenie podstawowych form funkcjowania państwa.