Manifestacje w Krakowie

[Czerwony]

Partia wydała polecenie, by LWP stało w pogotowiu, zatem przygotowałem plan działań na wypadek gdyby sytuacja zaczęła wymykać się spod kontroli.

Quote:

Operacja "Nysa"

Dowódca: gen. bryg. Michał Grabowicz

Cele:
- niedopuszczenie, by katolickie manifestacje przerodziły się w rozruchy
- we współpracy z MBP schwytanie członków WiN, jeśli ci się ujawnią
- zabezpieczenie planowanych kontrmanifestacji robotniczych

Jednostki LWP biorące udział w akcji:
- Siły 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty z Krakowa (płk Kazimierz Peste)
+ 14 Kołobrzeski Pułk Piechoty z Tarnowa
+ 16 Kołobrzeski Pułk Piechoty z Krakowa
+ 15 samodzielny batalion łączności z Chrzanowa
+ samodzielny pluton samochodowy dowództwa z Andrychowa
- Siły 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty z Gliwic (gen. bryg. Michał Grabowicz)
+ 35 Pułk Piechoty z Tarnowskich Gór
+ 37 Pułk Piechoty z Chorzowa
+ 27 Kompania Łączności z Bytomia
- Siły 29 Dywizji Piechoty z Bielska-Białej
+ 91 Pułk Piechoty z Głubczyc
+ 95 Pułk Piechoty z Cieszyna
+ 73 Batalion Łączności z Bielska-Białej
Wartość bojowa ogółem
- ok. 6 000 żołnierzy
- 972 rkm
- 324 ckm
- 396 rusznic ppanc
- 318 moździerzy (108x 50 mm, 162x 82 mm, 48x 120 mm)

Szacowane siły protestujących:
>6 000 nieuzbrojonych cywilów

Założenia akcji:
- Manifestacje będą zabezpieczane przez oddziały porządkowe Milicji Obywatelskiej. Nie posiadają one odpowiedniego wyposażenia do walki w warunkach ataku gazowego, więc powtórzenie taktyki z Poznania mogłoby uderzyć zarówno w siły wroga, jak i własne. Dlatego zamiast artylerii i odpowiednich pocisków, wojska uczestniczące w operacji mają być wyposażone w gaz łzawiący w hermetycznych cylindrach. Pozwala to na miejscowe i kierunkowe stosowanie tego środka obezwładniającego i w konsekwencji na zredukowanie niemal do zera ryzyka uderzenia nim w siły MO.
- Po wydarzeniach w Poznaniu, siły wywrotowe mogą zabezpieczyć się na wypadek ataku gazowego. Zapezpieczenia mogą polegać na odpowiednim wyposażeniu a także na odpowiedniej taktyce. Wyposażenia to różnego rodzaju chusty czy inne materiały mogące posłużyć do zasłonienia twarzy i dróg oddechowych. Możliwe jest, że WiN zdobyło niewielką liczbę masek przeciwgazowych. Tego rodzaju zabezpieczenia są niemożliwe do neutralizacji, chyba że przy zastosowaniu gazów żrących. Tego jednak plan nie zakłada z uwagi na ryzyko spowodowania trwałego uszczerbku na zdrowiu u ludności cywilnej bądź nawet śmierci osób postronnych. Drugiego rodzaju zabezpieczeniem jest przyjęcie odpowiedniej taktyki: walki w małych grupach, mniej podatnych na zmasowany atak gazowy, oraz objęcie pozycji obronnych w budynkach. Pierwsza taktyka jest łatwa do neutralizacji przy użyciu tradycyjnych środków przeciwko zamieszkom (oddziałów porządkowych, armatek wodnych). Drugą taktykę zneutralizować można zastępując ostrzał artyleryjski opisanymi wcześniej cylindrami do rozpylania miejscowego. W opinii gen. Grabowicza jest to kolejna przesłanka za ich użyciem.

Plan akcji:
1) Siły biorące udział w akcji rozlokować na obrzeżach miasta. Nie wprowadzać do walki bez rozkazu ze strony KC PZPR bądź tow. Bieruta.
2) W przypadku rozpoczęcia działań, zająć pozycje obronne wobec centrum miasta i głównych gmachów aparatu władzy ludowej.
3) Realizować taktykę rozbijania większych skupisk protestujących za pomocą gazu łzawiącego i neutralizowania mniejszych przy udziale oddziałów porządkowych MO.
4) Nie używać broni palnej, chyba, że przeciwko uzbrojonym demonstrantom i w obronie życia.
5) Nie prowadzić pościgu za wycofującymi się demonstrantami.