Rozwój

[Czerwony]

Wydatki na zbrojenia wynoszą 15 procent dochodu narodowego. Zbrojeniówka jest bardzo dobrze finansowana, a do tego prowadzony jest import sprzętu ze Związku Radzieckiego o wartości 13,2% produkcji krajowej. To czyni LWP siłą zbrojną bardzo dobrze wyposażoną w sprzęt krajowy i zagraniczny, o szczególnie wysokim nasyceniu bronią artyleryjską i wysokiej jakości karabinami maszynowymi oraz przeciwpancernymi. Taka struktura uzbrojenia, a także specyfika armii poborowej, podkreślają obronny charakter doktryny LWP realizowanej w oparciu o sojusz z ZSRR. Uważam, że koncepcja ta powinna zostać utrzymana i zachowana. Czołgi, jako broń o charakterze ofensywnym, powinny docelowo być rozmieszczone jedynie w wybranych miejscach, gdzie w przypadku wojny obronnej ich mobilność posłużyłaby do przełamania wrogiego natarcia. Tak jak artyleria, bardzo dobrze wyposażone są jednostki obrony przeciwlotniczej. Uważam, że należy także znacząco rozbudować lotnictwo wojskowe. II wojna światowa udowodniła, że sukces na współczesnym polu walki zależy od współpracy wojsk naziemnych ze wspierającymi je wojskami powietrznymi, a to z kolei - od wcześniejszego uzyskania przewagi w powietrzu. To oznacza konieczność równomiernej rozbudowy tak wojsk myśliwskich, jak i bombowych. Zgodnie z doktryną obrony wybrzeża należy też wprowadzić poprawki do planu rozbudowy marynarki wojennej z 1946 roku - w perspektywie 10 lat zakładał on uzyskanie sił morskich w liczbie:

5 krążowników
12 niszczycieli
16 torpedowców
20 okrętów podwodnych
90 mniejszych jednostek

Postuluję obniżenie liczby krążowników za cenę powiększenia liczby niszczycieli i torpedowców, a także wyposażenie floty w okręty klasy korwety. Na zamkniętym akwenie Bałtyku dużo lepiej sprawdzają się jednostki małe i zwrotne, o stosunkowo dużej sile ognia. W zgodzie z doktryną obronną proponuję też stopniową demobilizację, do uzyskania stanu osobowego ok. 200 000 żołnierzy w 1958 roku, odpowiadającego potencjałowi demograficznemu Polski. Równolegle należy przeprowadzić zmiany organizacyjne w postaci rozwiązania Wojsk Obrony Przeciwlotniczej - poszczególne jednostki przynależałyby do odpowiednich okręgów wojskowych i do wojsk lotniczych.

Dobrze byłoby też z czasem zastąpić instruktorów przysłanych z Moskwy naszymi kadrami, gdy te już osiągną odpowiedni stopień fachowości.

[Wisznu]

Przydałyby nam się oddziały nietypowe, których obecnie nie ma, a są one łatwe do wykorzystania w różnych sytuacjach. Szczególnie byłbym rad z rozwoju wojska areomobilnych. Dodatkowo powróciłbym do kawalerii ze względu na ułańskie tradycje i braku takich wojsk u naszych wrogów w wypadku Trzeciej Wojny Światowej. Dodatkowo byłbym za możliwie najściślejszą współpracą naszego wywiadu wojskowego z wywiadem radzieckim, który jest najlepszy na świecie. Nasz wywiad musi się szkolić w Moskwie, musi być pełen radzieckich doradców i ekspertów. Ogółem chętniej zająłbym się wywiadem i tymi jednostkami specjalnymi niż wielką masą typowego wojska.

[Czerwony]

Jeśli chodzi o kawalerię, to widziałbym dla niej miejsce w paru obszarach o stosunkowo trudnym terenie. W pozostałych miejscach transport samochodowy jest jednak bardziej efektywny.

Natomiast co do wywiadu, jak najbardziej skorzystamy na pomocy towarzyszy z Moskwy, ale docelowo LWP powinno być samowystarczalne jeśli chodzi o kadry i ich szkolenie.