Zbigniew Halicki [PPS]

[Jegomość]

Zbigniew Halicki (ur. 24 października 1905 w Rykach), polski działacz państwowy, pedagog z wykształcenia.


Pochodzi z rodziny urzędniczej, od młodości kształcony na stanowiska w administracji, jednak po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i ukończeniu liceum męskiego, postanowił obrać inną karierę (zachwycony osobą Jana Władysława Dawida a także wspierany przez Mariana Falskiego) i zostać pedagogiem. Ukończył studia Filozoficzne i Pedagogiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od 1930 roku był dyrektorem w I Liceum Ogólnokształcącym w Lublinie. Blisko związał się politycznie z Januszem Jędrzejewiczem i był współautorem i głównym ideologiem zmian reformy Jędrzejewiczowskiej przez co krytykowano go w środowiskach nauczycielskich i dyrektorskich jednak do końca wytrwał w swoich poglądach. Gdy wybuchła wojna, zaciągnął się do wojska i służył początkowo w Korpusie Ochrony Pogranicza, jednak później udało mu się przedostać do Rumunii, a potem walczyć w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie.

Po wojnie osiadł w Londynie i związał się z PPSem ogłaszając "Referat do Komunistów" wyrażając w nim ideę tępienia wyzysku biurokracji komunistycznej, krwiożerczego systemu niezgodnego z ideami socjalistycznymi, całkowitym odebraniem wolności i swobód obywatelskich obywatelom Polski i państw komunistycznych oraz konieczności reformy poglądów które są poglądami zbrodniczymi, podobnymi do nazizmu.

Od 1945 aktywnie działa na rzecz partii, wielokrotnie uczestnicząc w kontaktach między PPS a Brytyjską Partią Pracy. Kilkukrotnie odznaczony za pracę społeczną na emigracji. Blisko związany z pedagog Marią Bojarską, często uznaje się ją za jego kochankę, jednak jest w stałym związku z Małgorzatą Anną Woroniecką-Halicką. Posiadają trójkę dzieci.