Wiesław Czapla [PZPR]

[Ksawer]

[you], jestes

Quote:

Wiesław Czapla - członek Biura Politycznego i sekretariatu KC PZPR,

Urodził się 4 marca 1898 roku we wsi na Zamojszczyźnie, prawdopodobnie Radczany na zamojszczyźnie, jednakowoż oficjalnym udokumentowanym miejscem urodzenia jest Zamość. Rodzina od wieków była związana z ruchem socjalistycznym. Ojciec Wieśka był bliskim współpracownikiem Maksymiliana Horwitza, deletem na IX Zjeździe Polskiej Partii Socjalistycznej w Wiedniu. Na reformach Stołypina rodzina Czapli poważnie wzbogaciła się, toteż Wiesiek mógł rozpoczać studia prawnicze na uniwersytecie w Lwowie.

Lwów wobec zwycięstwa komunistów w Rosji był silnie nasądzony rewolucyjną propagandą. Czapla wobec ofensywy wojsk radzieckich na Polskę zdecydował się pozostać w mieście, oczekując Armii Czerwonej. W tym celu zawiązał rewolucyjny komitet studencki, któremu osobiście przewodniczył, a który nawoływał do dezercji i wspierał bolszewików tajnymi organami prasowymi. Jednak wobec załamania się marszu czerwonoarmistów po bitwie pod Zadwórzem został aresztowany i spędził dwa lata w więzieniu. Po wyjściu na wolność przeniósł się do Łodzi i otworzył kancelarie. Czasowo zawiesił działalność polityczną, poświęcając się publicystyce socjalistycznej i antysanacyjnej, za którą zresztą wielokrotnie był szykanowany.

Tam poznał Władysława Gomułkę, który namówił go do powrotu do działalności politycznej. Wspólnie organizowali protesty robotnicze przeciwko rządowi, ale ich drogi się rozeszły kiedy Gomułka został skazany na 5 lat więzienia. Czapla wyjechał do Francji, pozostając tam aż do zajęcia kraju przez Niemców. Wspólnie z grupą francuskich komunistów przedostał się do Rosji. Tam dołączył do grona promientnych polskich komunistów, którzy później utworzyli PPR.

Obrotny i wszechstronnie zdolny Czapla wykonywał różne prace . Zasłynął jako faktyczny autor dekretu PKWN z dnia 30 października 1944 o ochronie Państwa oraz "sierpniówki" czyli dekretu o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy. Oba dekrety stanowiły podstawę walki z podziemiem AKowskim. Ponadto pracował w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych, nadzorując ją z ramienia Komitetu. Nie cieszył się jednak poparciem Bolesława Bieruta, który widział w Czapli "charyzmatycznego, gomułkowskiego przydupasa", mimo, że od wielu lat relacje z Gomułką były w zasadzie obojętne. Do ponownego zbliżenia obu panów doszło ok. roku 1950, kiedy zajął się obroną poglądów Władysława. (wynikającą bardziej z niechęci do Bieruta oraz budowaniem własnego koterii, niż współdzielenia koncepcji Gomułki).

Od 1950 r. członek Biura Politycznego i Sekretariatu KC Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Zarzuca mu się nawoływanie i uczestnictwo w pogromach lwowskiej ludności żydowskiej w 1918 roku oraz rozwiązły tryb życia. Żonaty.