Karol Szymborski [PZPR]

[bodek]

Prof. dr hab. Karol Szymborski (ur. 3 maja 1916) - polski działacz komunistyczny, członek Biura Politycznego PZPR, prezes PAN oraz Związku Literatów Polskich, red. nacz. "Nowych dróg", profesor UJ.

Urodzony w 1916 roku, Karol Szymborski przyszedł na świat w rdzennie polskiej chłopskiej rodzinie z Gdyni, nie mającej konotacji szlacheckich. W szkole perfekcyjny uczeń. W latach 1935-1939 studiował filozofię na UJ. Przed wojną udało mu się zdobyć względny rozgłos w środowiskach inteligenckich za sprawą głośnej sztuki modernistycznej "Cześć, Lenin", po raz pierwszy wystawionej w lipcu 1939 i zdjętej przez cenzurę sanacyjną po 6 przedstawieniach jako "propagującej ideologie godzące w dobro Rzeczypospolitej". "Cześć, Lenin" zostało docenione dopiero później, gdy Szymborskiemu została za nie przyznana Nagroda Stalinowska 1941.

W czasie wojny aktywny działacz partyzantki komunistycznej. Napisał w czasie wojny kilkanaście traktatów mających popularyzować filozofię marksistowską wśród ludu ("Zasady socjalizmu", "O konieczności podziału pracy", "O wyzwoleniu społecznym"). Traktaty te zdobyły wysoką cyrkulację w drugim obiegu.

Jeszcze w 1945 rozpoczął przewód doktorski na Uniwersytecie Łomonosowa. Jeden z członków-założycieli PZPR, w błyskawicznym tempie piął się na szczyt partyjnej kariery. W 1950 nagrodzony profesurą. Swoją bogatą publicystyką zdobył sobie reputację bezpardonowego obrońcy marksizmu przed jakimkolwiek rewizjonizmem. W 1949 brał udział w II Zjeździe jako członek Politbiura. Zdobywca Międzynarodowej Leninowskiej Nagrody Pokoju 1952 za wysiłki w krzewieniu pokojowych idei w warunkach wojny. Autor wielokrotnie wznawianych książek "Pojęcie i rola religii w marksistowskiej teorii historii" oraz "Dyskurs popularny a dyskurs marksistowski: czy Marksa można przedstawić intuicyjnie?", obecnie pracuje nad monografią "Marksizm a religia".

Prywatnie żonaty z polską poetką, Wisławą Szymborską (zbieżność nazwisk przypadkowa). Para pozostaje bezdzietna.