Historia Rzeczypospolitej (jeszcze roboczy)

[Dalewin]

Quote:Antemurale NN jest kontynuacją Antemurale VI o którym informacje możecie znaleźć w archiwum lub w temacie: http://antemurale.pl/forumdisplay.php?fid=9


Krótki zarys historii


Po burzliwym roku 1924 i 1925 i następnych latach walk bez rozstrzygnięcia, przy skrajnym wyczerpaniu quasi państw i wojsk, zniszczeniach wojennych, całkowitym upadku morale i zaufania do władz, dochodzi wreszcie do unifikacji ziem RTN i stworzenia socjaldemokratycznej, federacyjnej monarchii parlamentarnej.

Po dwuletnich sporach w 1930 roku dochodzi do porozumienia komunistów, monarchistów, demokratów. Wprowadzono ustrój dość socjalny, dbający o ubogich i mniejszości, ale z monarchą jako głową państwa (czysto tytularnym - dosłownie "wazonowym").

Nastroje narodowe i rewolucyjne wygasają, głównie z uwagi na totalne zniechęcenie do wojen bratobójczych i dalszego niszczenia kraju. Wprowadzony zostaje ustrój oparty na PRLowskim w sferze gospodarczej, politycznie dość spokojny. Władzę sprawuje Partia Pokoju - socjalna w sprawach gospodarczych, w sprawach społecznych dość niejasna, będąca mieszanką socjalizmu, liberalizmu, konserwatyzmu. Dość długi (prawie półwieczny) okres jej rządów kończy się ok. 1989 roku.

W 1989 roku gdy do władzy dochodzą "nowi" z Partii Wolności i Reform dochodzi do "reform" (wzorowanych na Balcerowiczu i upadku ZSRR) w państwie. Wprowadzona jest bardziej demokratyczna konstytucja i dodatkowe instytucje ochrony obywateli. (Taki "dziki kapitalizm" jaki miał miejsce w Polsce i byłym ZSRR).

Ok 1995 roku PWR ulega "dekompozycji" na różne frakcje. Władzę sprawują różne ugrupowania - socjaldemokratyczne, konserwatywne etc. W 1999 roku dochodzi do kolejnych wyborów parlamentarnych.

A co podczas władzy Partii Pokoju?

Okres ten możemy porównać do lat komunizmu i bloku wschodniego, z domieszką Jugosłowiańskiego "Spokoju wewnętrznego" i rozwoju kultury, nauki czy też zezwolenie na delikatne liberalizmy społeczeństwa. Państwo które przez pół wieku trwało w politycznym marazmie, definiowanym przez konieczność ciągłych kompromisów i przeciągania liny, w roku 1999 staje u progu skrajnych poglądów, które z uwagi na historię ostatniego wieku upchane są w jak najmniejsze ramy, a także wybierać musi drogę którą podąży przez następne lata, wobec jednoczącej się europy, ciągłych wzrostów stref wpływów innych państw czy globalnej gospodarki która nie wie w którą stronę tak naprawdę ma podążyć.