Tadeusz Głóg-Izbowski [SK]

[kopia Szmera]

Quote:

Tadeusz Głóg-Izbowski [SK]
Ur. w 1964 r. jako syn jednego z ówczesnych tuzów reżimu. Dorastał wśród warszawskiej bananowej młodzieży, ukończył wydział nauk społecznych UW. W ramach młodzieńczego buntu zaczął pisać do studenckiej prasy wojownicze artykuły w tonie bliskim Nowej Lewicy (ultrademokratyzm, prawa mniejszości, pacyfizm z odcieniami anarchizmu). W latach osiemdziesiątych nagrał kilka głośnych reportaży o nędzy życia we wschodnich rejonach kraju (m.in. na Syberii), rozpowszechnianych w podziemiu na kasetach wideo.
Oczywiście Izbowskim zainteresowały się tajne służby. W końcu, nie bez zakulisowej pomocy taty, wyemigrował do Niemiec. Na przełomie lat 80. i 90. napisał tam książki: "Historia zniewolenia w Rzeczypospolitej" oraz "Cele nowej lewicy w Polsce", pisywał też dużo do prasy, ale tęsknił za działalnością "w terenie".
Do kraju wrócił w 1995 roku, by założyć własne czasopismo nastawione na dziennikarstwo śledcze: "Demaskacja". Rok później niespodziewanie wstąpił do Stronnictwa Konserwatywnego, tłumacząc, że "przekonał się do bardziej ewolucyjnych idei naprawy społeczeństwa".
Izbowski jest znany jako urodzony krytyk i opozycjonista z demagogicznym zacięciem, jak również sprawny erystyk nie dający się przegadać. Chętnie odwołuje się publicznie do zachodnich wzorców, postulując modernizację Polski i zwiększanie roli mniejszości, przede wszystkim narodowych. Mieszka w Wołgogradzie z żoną Karoliną Głóg-Izbowską (małżonkowie połączyli nazwiska) i dwojgiem dzieci, Łukaszem i Anną.