[PD] o amnestii

[wulf]

Quote:My, Kazimierz V Sapieha z Bożej łaski i woli Narodu Król Rzeczypospolitej, Obrońca Wiary, Wielki Xiążę Litewski, Wielki Xiążę Moskiewski, Xiążę ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski, czernihowski, Suwerenny Pan nowożmudzki, nowopoleski, malagaski, Obrońca wieczysty wyspy św. Bartłomieja niniejszym, na podstawie art. VIII ust. 5 Konstytucji wydajemy za radą i na wniosek Rządu, z uwagi na zdradziecki atak państw Ententy i zdradę ONR "Falanga", mając jednocześnie mając na uwadze postępującą normalizację życia społecznego oraz potrzebę umacniania się państwa, kierując się zasadami humanizmu, w celu stworzenia możliwości włączenia się do czynnego udziału w życie kraju obywatelom, którzy dopuścili się przestępstw z powodów politycznych oraz innych mniej groźnych przestępstw i wykroczeń dekret o amnestii

Art. 1. Amnestię stosuje się do rewolucjonistów komunistycznych i socjalistycznych, a także członków stronnictw demokratycznych i republikańskich, a także przestępców innych niż członkowie ONR "Falanga" i podobne jej stronnictwa, którzy przed przed dniem 1 stycznia 1925 r. popełnili:
1) przestępstwo przeciwko porządkowi prawnemu stanu wyjątkowego popełnionych przez ,
2) przestępstwo popełnionych z powodów politycznych albo w związku ze strajkiem lub akcją protestacyjną:
a) przeciwko podstawowym interesom politycznym Rzeczypospolitej,
b) przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu,,
c) przeciwko zdrowiu,
d) przeciwko wolności,
e) przeciwko czci,
f) przeciwko mieniu,
g) przeciwko działalności instytucji państwowych,
h) przeciwko wymiarowi sprawiedliwości,
i) przeciwko porządkowi publicznemu.

Art. 2. 1. W sprawach o przestępstwa wymienione w art. 1 daruje się orzeczone prawomocnie kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności,
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, nie zakończonych prawomocnym orzeczeniem, postępowanie karne umarza się. W takim wypadku orzeka się przepadek narzędzi i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, jak również przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, gdy darowanie kary nie następuje z powodu jej wykonania.
4. Przestępca, pozbawionemu wolności na więcej niż 2 lata, zostaje darowane jego przestępstwo, jeśli zgodzi się wstąpić do Wojska Rzeczypospolitej na okres potrzebny do rozprawienia się z najazdem na Rzeczypospolitą i rozprawienie się ze zdradą ONR "Falanga" i organizacji podobnych.

Art. 3. 1. Jeżeli sprawca, któremu do dnia 1 stycznia 1925 r. nie przedstawiono zarzutów o przestępstwo wymienione w art. 1 dekretu dobrowolnie zgłosi się do dnia 1 kwietnia 1925 r. do organu powołanego do ścigania przestępstw i oświadczy do protokołu, że zaniecha przestępczej działalności, oraz ujawni rodzaj popełnionego czynu, czas i miejsce jego popełnienia - postępowania karnego nie wszczyna się, a wszczęte umarza.
2. W razie pobytu sprawcy za granicą, czynności, o których mowa w ust. 1 powinny nastąpić w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym lub w urzędzie konsularnym. W tym wypadku postanowienie o zastosowaniu amnestii wydaje właściwy prokurator.

Art. 4. 1. W sprawach o przestępstwa, w tym skarbowe, inne niż wymienione w art. 1, popełnione przed dniem 1 lipca 1925 r.:
1) prawomocnie orzeczone kary pozbawienia wolności do lat 2 oraz kary ograniczenia wolności - daruje się,
2) prawomocnie orzeczone kary pozbawienia wolności do lat 3 - łagodzi się o połowę,
2. W sprawach o przestępstwa, o których mowa w ust. 1, postępowanie karne umarza się, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że należałoby za nie orzec karę, która uległaby darowaniu; w sprawie przepisy dekretu stosuje się odpowiednio.
3. Umarzając postępowanie w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, zwraca się oskarżycielowi prywatnemu wpłaconą przez niego zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania, chyba że w sprawie zapadł wyrok, chociażby nieprawomocny.

Art. 5. Amnestii nie stosuje się do przestępstw powrotnych, popełnionych w warunkach recydywy.

Art. 6. 1. W razie popełnienia przez sprawcę przestępstwa, do którego zastosowano amnestię, w okresie do dnia 1 stycznia 1926 r. nowego umyślnego przestępstwa podobnego, za które orzeczono karę pozbawienia wolności, wydane orzeczenie o zastosowaniu amnestii ulega uchyleniu; w takim wypadku postępowanie karne podejmuje się na nowo, darowane lub złagodzone kary podlegają wykonaniu odpowiednio w całości lub w części.
2. Organ stosujący amnestię jest obowiązany pouczyć osobę korzystającą z amnestii o treści przepisu ust. 1.

Art. 7. Przebacza się i puszcza w niepamięć wykroczenia popełnione przed dniem 1 stycznia 1925 r. z powodów politycznych lub na tle konfliktów społecznych, a nie wykonane kary - daruje się.

Art. 8. 1. Do kar już złagodzonych w drodze amnestii lub łaski stosuje się przepisy dekretu biorąc za podstawę karę złagodzoną. Okres próby wyznaczony indywidualnym aktem łaski skraca się do dnia 31 grudnia 1925 r.
2. Jeżeli w drodze amnestii lub łaski złagodzono jedynie karę łączną, uważa się, że kary wymierzone za poszczególne zbiegające się przestępstwa zostały złagodzone do wysokości złagodzonej kary łącznej.

Art. 9. 1. Amnestię stosuje sąd właściwy do rozpoznania danej sprawy.
2. W postępowaniu przygotowawczym amnestię stosuje prokurator

Art. 10. 1. Orzeczenia w przedmiocie amnestii zapadają w formie postanowień, chyba że amnestię zastosowano w wyroku.
2. Od orzeczenia o odmowie zastosowania amnestii przysługuje środek odwoławczy; od orzeczenia o zastosowaniu amnestii środek odwoławczy przysługuje tylko prokuratorowi.

Art. 11. Zwolnienie osób pozbawionych wolności powinno nastąpić nie później niż w ciągu 10 dni od dnia wejścia w życie ustawy; w pierwszej kolejności podlegają zwolnieniu więźniowie gotowi do służby w Wojsku Rzeczypospolitej.

Art. 12. Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

[AmaD]

Ufam Tobie, że wszystko jest dobrze napisane i przemyślane, wrzucaj.