Uchiha Sasuke (Saściszewski)

[poulenc]

A nie lepiej Hermian Grenżer?

[PakaPikiPoko]

Czerw i Zgred +1

[Tjord]

Już +2

Co innego jak jednemu Bodkowi coś odwala (wiadomo, ze on i tak nie potrafi nic zrobić normalnie), a co innego gdy elita polityczna ma stanowić muzeum ludów wszelakich.

[bodek]

Wszyscy, którzy hejtują postacie Wisznu, w gruncie rzeczy po prostu zazdroszczą. Postacie Wisznu są piękne, młode & mroczne, idealny antybohater będący jednocześnie swoim własnym pastiszem, tworzony w duchu takich mistrzów, jak Nagisa Oshima, Marco Ferreri czy wczesny Zhang Yuan. Gra wiele by straciła bez Wisznu i jego fascynujących charakterów.

[(^.~)]

(07-05-2013 22:20)Zgredźmin Wrote:  upierdolić przy samej dupie

Jakieś uzasadnienie? Co się nie podoba?

(07-05-2013 22:34)Ksawer Wrote:  Jest gejem?

Najpewniej jest heteroseksualny. Jednak piekło jakie przeżył w dzieciństwie uniemożliwia mu normalną bliskość z innymi ludźmi. Waham się między całkowitym brakiem aktywności seksualnej, a łączeniem tej aktywności z sadyzmem.

(07-05-2013 22:42)poulenc Wrote:  A nie lepiej Hermian Grenżer?

W słowniku imion nie znalazłem Hermiana. Prawdopodobnie takie imię można zrobić z imiona Hermiona. Ja jednak nie mam zamiaru kopiować postaci z popkultury (ze względu na prośbę Czerwonego) i użyłem występującego w słowniku słowa Hermin. Pochodzi ono od Herminy, a ona ma wspólne źródło z imieniem Irmina. Jeśli chodzi o nazwisko, to może być wymawiane przez "g", a nie "ż".

(07-06-2013 00:36)Tjord Wrote:  Już +2

Co innego jak jednemu Bodkowi coś odwala (wiadomo, ze on i tak nie potrafi nic zrobić normalnie), a co innego gdy elita polityczna ma stanowić muzeum ludów wszelakich.

Jest Polakiem.

(07-06-2013 01:37)bodek Wrote:  Wszyscy, którzy hejtują postacie Wisznu, w gruncie rzeczy po prostu zazdroszczą. Postacie Wisznu są piękne, młode & mroczne, idealny antybohater będący jednocześnie swoim własnym pastiszem, tworzony w duchu takich mistrzów, jak Nagisa Oshima, Marco Ferreri czy wczesny Zhang Yuan. Gra wiele by straciła bez Wisznu i jego fascynujących charakterów.

Dziękuję bodku. Chciałem jednocześnie dodać, że stan psychiczny mojego protegowanego ma głęboki sens dla rozgrywki, więc jest całkowicie uzasadniony w części niejawnej życiorysu.

Podsumowanie:
Jak widać zdecydowałem się na bardzo koncyliacyjne podejście. Zanim GM dokonał jakiejkolwiek interwencji dokonałem zmian zgodnych z uwagami, które otrzymałem od innych graczy. Polegały one na modyfikacji danych osobowych, oraz na zmianie narodowości. Są to dość duże zmiany. Ze względu na brak jakichkolwiek innych "wyartykułowanych" zarzutów wobec tej biografii nie mogę jej dalej zmieniać.

[Czerwony]

bodek trolluje i akurat ty, Wisznu, doskonale sobie z tego zdajesz sprawę

[(^.~)]

Hiacynt Potter urodził się 31 lipca 1899 roku w mieście Kopernik jest Polakiem stanu wolnego z zawodu radca prawny i ekonom.

Dzieje rodziny:
Protoplastą rodziny Potterów jest Henry Potter prapradziadek Hiacynta. Wiadomo o nim tylko, że urodził się w ubogiej angielskiej rodzinie i kierował przedsiębiorstwem piaskarskim wydobywającym piasek z Tamizy. Jego najstarszy syn Harry (pradziadek Hiacynta) został prawnikiem, poznał język niemiecki i zamieszkał w Gdańsku. Doradzał tam kupcom i założył firmę „H.P. Doradztwo”. Jego najstarszy syn Hugon (dziadek Hiacynta) przeniósł działalność do Aleksandrowa, gdzie konkurencje była niższa. Po aferze związanej z malwersacjami w majątku „Franciszkanek Szpitalnych” w mieście Kopernik „H.P. Doradztwo” zaproponowało Zakonowi zarządzanie jego majątkiem w sposób bardziej przejrzysty niż robią to różni ekonomowie. W ten sposób firma zaczęła uzyskiwać zaufanie instytucji kościelnych. Obecnie firmą kieruje Herbert (ojciec Hiacynta) jego żona Łucja jest szlachcianką. Ten mezalians jednak nie zaszkodził firmie, a raczej zwiększył rozpoznawalność marki „H.P. Doradztwo”.

Dzieciństwo:
Po urodzeniu Hiacynta jego matka wpadła w głęboką depresję. Dlatego opiekowała się nim chińska opiekunka z którą mieszkał w domku z tyłu ogrodu przeznaczonym dla służby. Gdy Hiacynt skończył 6 rok życia ojciec uznał, że zbyt dużo wydaje na niańkę i przeniósł syna do komórce pod schodami. Jego obecność w domu wyraźnie przeszkadzała państwu Potter. Nie jedli z nim posiłków pozwalając kucharce zanosić mu resztki z kuchni. Ojca szczególnie denerwowały wady wymowy Hiacynta jego niezdolność do wymówienia głoski „k” i zastępowanie jej głoską „t”, lub jej omijanie, oraz jąkanie się. Hiacynt był bity. Praktycznie nigdy nie był pozbawiony siniaków, śladów pasa, lub bata. Być może dlatego wyrobił w nim się tik nerwowy polegający na mimowolnym wzruszaniu ramionami. Chcąc na nim zaoszczędzić rodzice kupowali mu ubrania na wyrost i kazali mu w nich chodzić nawet jak były już kuse i dziurawe. Jego życie uległo dość znacznej poprawie gdy rodzice wysłali go do lwowskiego gimnazjum z internatem prowadzonym przez oo. Dominikanów. Choć początkowo był bity przez rówieśników po niecałym roku jego relacje z nimi się poprawiły i został zaakceptowany. Wszedł w przyjacielskie relacje z innymi chłopcami. Szczególnie z absolwentami Gimnazjum, którzy przychodzili do Ojców, by im pomagać i chwalić się swoimi osiągnięciami na Uniwersytecie Lwowskim. Ucząc się prawa z szczególnym naciskiem na prawo gospodarcze i zagadnienia ekonomiczne już na Uniwersytecie Lwowskim zyskał pewność siebie. Zawsze uważał, że był to najlepszy okres w jego życiu. Rodzice nie mogli ograniczać nadmiernie jego wydatków, by nie niszczyć swojej opinii wśród potencjalnych klientów, a byli zbyt daleko, by go kontrolować i bić. W tym również okresie zaczął palić takie ilości papierosów, że nikt nie pamiętał go bez papierosa w ręku, lub ustach, albo zapalającego papieros, często za pomocą tego który właśnie się wypalił.

Dorosłość:
Po studiach wrócił do miasta Kopernik. Tam zaczął pracę w „H.P. Doradztwo”. Mógł się udzielać publicznie i rozmawiać z klientami również o innych sprawach niż sama praca. Od tej pory był zwolennikiem „złotej wolności” i wrogiem „absolutum dominium”, czy silnego państwa. Wielu imponowało, to że głosi takie poglądy choć nie jest szlachcicem.

Zalety: niepozorny i budzący zaufanie;
Wady: nie chce mu się żyć.

[Zgredźmin]

Wisznu serio jesteś tak ograniczony w kwesii tworzenia postaci że musisz żerować na śmiecianej popkulturze?

[bodek]

W którym miejscu poza nazwiskiem Wisznu żeruje na Harrym Potterze?

Pomijając, że książki J. K. Rowling to wybitne medytacje o życiu, a nie jakaś "śmieciana popkultura" :/

[Zgredźmin]

Medytacje o dupie. Ty byś i w kawałku gówna w słoiku znalazł coś wybitnego. Tak trudno mu znaleźć inne Angielskie nazwisko (może związane z jakimś starym rodem kupieckim który dział w ramach Kompanii Moskiewskiej albo w Gdańsku, nie wiem. Ale żeby ograniczać się do Harrego Pottera i trzymać się tego jak ... jest słabe.