Plac Biało-Czerwony w Moskwie

[Czerwony]

Quote:Tłum robotników i okolicznych chłopów wypełnił największy plac Moskwy. Pod murami Kremla, prastarej rezydencji carów i świadectwa niegdysiejszej potęgi Rusi, padają okrzyki: Szlachta, won do Polski! Wolność, równość, niepodległość! Niech żyje republika! W tłumie błyszczą krzyże i ikony, widać wielu popów. Jakieś zręczne tkaczki uszyły wielką flagę ze św. Jerzym, która powiewa nad prowizorycznie skleconą trybuną na środku placu.

[Czerwony]

Z trybuny przemawia lokalny działacz republikański, Piotr Riemkinow.

Quote:Nataniel Sapieha, z łaski hetmana Sakskoburggotskiego i woli wojskowych, koronował się na króla! Nie dziwi, że przyjął imię Kazimierza, bo pewnie niedługo puczyści każą tytułować go Wielkim. Mieli nawet czelność zorganizować w Krakowie festyn! Festyn, dobrzy ludzie, macie pojęcie? Robotnikom, którzy mięso w ustach mają od wielkiego dzwonu, pozwala się przez tydzień zjeść jak należy i wypić, a w zamian mają pod lufami żołnierskich karabinów sławić magnata, któremu koledzy zagwarantowali resztę życia w luksusie. Za ciężko zarobione pieniądze chłopów i robotników, bo przecież ile podymnego zapłaci garstka szlachty?!

Król obrany przez bogaczy, którzy dali w łapę gołocie, może uważać się przynajmniej za reprezentującego stan magnacki. Król obrany przez wojskowych reprezentuje tylko oficerów! To armia rządzi Rzeczpospolitą! To generał Sapieha siedzi na królewskim stolcu! Ale Warszawa daleko, a tu ludzie mają już dość władzy Polaków. Jesteśmy największym narodem Rzeczypospolitej i domagamy się równych praw! Niech żyje wolność! Niech żyje republika!

[Ogar]

og/ bo oczywiście, że nie można tego dać do odpowiedniego działu "Prasa" tylko trzeba spamować tutaj? og/

[Czerwony]

og: to ma być bardziej stałe miejsce niż artykuł prasowy, pytałem Szmera

[Czerwony]

<Na trybunę wchodzi Tichon, patriarcha Moskwy.>

Quote:Ludu prawosławny! Robotnicy, chłopi i mieszczanie! Słuszny jest wasz gniew na tych, którzy zgotowali wam taką dolę. Pamiętajcie jednak, że grzechem jest każde morderstwo, chyba, że popełnione w obronie własnej, rodziny lub ojczyzny. Nie przynosi chluby zabicie bezbronnego, choćby to był najgorszy łotr spośród całej szlachty! Przeto cieszę się, że tu, w Moskwie i centralnej Rosji nie doszło do rozlewu krwi. Jednocześnie jednak wielce zasmuciły mnie wieści z Orlej i z Ukrainy. Ludzie! Pan Riemkinow prosił mnie o modlitwę w intencji zabitych. Prośmy zatem Boga o przebaczenie naszym braciom, gdyż nie wiedzą co czynią, i obiecujmy poprawę!

<Plac, aczkolwiek bez entuzjazmu, pogrąża się w modlitwie.>

[Dalewin]

<Popow wchodzi między tłum ubrany w szary plaszcz> Ludu uciemiezony, Czy mamy czuć się winni za wymierzanie sprawiedliwości tym którzy nas ponizaja?

[Czerwony]

<W rozmodlony tłum nagle wpada karabinowa salwa. Słychać jęki rannych, ktoś się przewraca, ktoś ucieka. Tłum faluje, pod ostrzałem wojska nieuzbrojeni ludzie zaczynają masowo pierzchać, zostawiając za sobą ofiary śmiertelne i poranione. Riemkinow daje dyla, kątem oka dostrzegając, że na trybunie niebezpiecznie zachwiał się patriarcha Tichon...>