Projekty eventów

[Nerkare]

To jest event o założeniu, tam nie umieściłem nic o opanowaniu czy popularności, tylko, że partia się tworzy w formie zborów, małych grupek, bo oczywiście nie ma jakichś tam wielkich struktur i może działać w formie niewielkich grup ludzi. Nawet napisałem, że to nie jest znane ugrupowanie.

[poulenc]

Ale tytuł.

[Nerkare]

No to poprawiłem tytuł. Zresztą lubię dawać tytuły na wyrost.

[poulenc]

Zauważyłem

[Nerkare]

To co, wrzucać, czy jeszcze są jakieś uwagi?

[poulenc]

Może być, wrzucaj :3

[Nerkare]

Quote:Sentymenty do starych porządków

Rządy Świętego Cesarza dobiegły końca i wydawać się może, że pod administracją Dobrynina mieszkańcy Gromowa, Działdowa czy Żuromina mogą wreszcie odetchnąć nie zmuszani do oddawania boskiej czci swemu przywódcy, nie obserwowani przez Strażnicę i nie zmuszani do zjadania innych ludzi. Mogą wyznawać wiarę jaką chcą i wyrażać swoje poglądy. Jednak nie jest tam błogo jakby ludzie chcieli, Sowieci nie tolerują krytyki i jeśli mieszkańcom nie podobają się rządy Dobrynina to mogą trafić do aresztu, to też ludzie wolą potulnie akceptować nową administrację. Wielu uważa ją za znacznie lepszą od cesarskiej dyktatury. Jednak pojawia się coraz więcej głosów sentymentalnych, gdzie niektórzy wprawdzie nieoficjalnie, podczas prywatnych, chcieliby powrotu starych, dobrych czasów, kiedy panował porządek, a człowiek miał co jeść. Często tak jest, że wraca się z sentymentem do tego co było i minione okresy ludzie lubią idealizować, odsuwając w niepamięć represje i zbrodnie. Po II wojnie światowej idealizowano II RP zapominając o sanacyjnej dyktaturze, teraz w Gromowie czy Działdowie niektórzy idealizują na siłę rządy Świętego Cesarza. Są jednak powody takiego idealizowania. Administracja Dobrynina zdobyła dużo żywności, którą hojnie rozdziela między siebie, a zwykli mieszkańcy mają mało jedzenia dla siebie, w dodatku szerzy się przestępczość, Sowieci lubią dopuszczać się napadów i gwałtów, czego nie było za rządów Świętego Cesarza. To też można zrozumieć, że część obywateli uważa, że wtedy panował porządek i ludzie mieli pełne żołądki. Nawet niektórzy nie chcą wspominać skąd pochodziły smakujące im racje mięsne. Ważne, że byli najedzeni i bezpieczni. Mimo tych wad nowej administracji wielu jeszcze ma w pamięci ciężką dyktaturę cesarską, to też uznaje obecną administrację, a nawet ją po części popiera. Jednak jeśli Dobrynin nie zdecyduje się przeznaczać więcej jedzenia dla ludności i ograniczać patologicznych zachowań swoich ludzi surowo ich karząc, to sentyment do czasów Świętego Cesarza będzie się pogłębiał, a Sowieci stracą i tak już kruche poparcie miejscowej ludności.

[poulenc]

Nie ma żadnego sentymentu do Ciebie XD Serio Nerkare, w tamtej części Polski cię nienawidzą.

[Nerkare]

Jeśli Dobrynin nie będzie ich należycie karmić to i go znienawidzą. Jednak jacyś wierni wyznawcy tam zostali, no chyba, że uciekli ze mną.

[Nerkare]

Symeon Magnus z dwiema kobietami uprawiał wolną miłość. Wszyscy palili jakieś zioło z rośliny co to rosła sobie na łące (pełno tam takich roślin o różnych właściwościach). Gromowski szukał Magnusa i go spotkał z kobietami całego wesołego.
- Tu jesteś, co wy tu robicie? Dajcie się sztachnąć tym ziołem.
Cesarz wziął, zapalił, mocno się zaciągnął i zakrztusił, po czym zakręciło się jemu w głowie. Oddał zioło Symeonowi.
- Dobre to jest mocne. Mam tu do ciebie sprawę. Postanowiłem wystawić przedstawienie i mi w tym pomożesz. Twoje koleżanki też w nim zagrają.

Quote:Przedstawienie w Kazimierzy Wielkiej pt. "Jurny Chłop"

Stanisław Gromowski postanowił zadbać nie tylko o wygląd Kazimierzy Wielkiej, którą obsadził kwiatami. Ludziom też potrzeba rozrywki kulturalnej, to też wystawiono przedstawienie według scenariusza Cesarza. Mieszkańcy Wspólnoty Pokoju i Miłości mogli obejrzeć romantyczno - komediowy spektakl pt. "Jurny Chłop". Jest to historia chłopa, podrywacza, który uwodzi wszystkie kobiety w miasteczku, także mężatki, przez co robi sobie tylko problemy. W przedstawieniu przyłapany przez męża w łóżku z jego żoną główny bohater Józek grany przez jednego z mieszkańców musiał uciekać przed wściekłym rogaczem, co z widłami go gonił. Potem inni mężowie się zgromadzili i z widłami na biednego Józka, któremu udało się ukryć. Żony zdradzanych mężczyzn jednak przychodziły w nocy do Józka na namiętne spotkania, jednak kilku mężów postanowiło je śledzić, no i Józek musiał skakać z okna domu na drzewo, wskoczył na swoją szkapę i uciekł do lasu, gdzie poznał piękną Esmeraldę, wnuczkę babki zielarki, której kobieta pomagała w wyrabianiu opium i medykamentów. Józek postanowił ją uwieść, ale Esmeralda była niedostępna, chociaż chłop jej się podobał. Jednak wolała, aby tak łatwo nie było, zaczęła go odpychać, a w głębi serca pragnęła, aby o nią walczył. Zauważyła to babka zielarka, która w rozmowie z głównym bohaterem powiedziała, że jej wnuczka coś do Józka czuje i ma on o nią zawalczyć. No więc Józek się starał, przynosił kwiaty, zaprosił Esmeraldę na piknik, a ta nic. W miasteczku mieli nadzieję, że Józek w końcu się ustatkuje, ale on zaczął pić z rozpaczy. Babka zielarka powiedziała Esmeraldzie, żeby ta otworzyła w końcu swoje serce na Józka, więc dziewczyna napisała liścik i wysłała jakiegoś chłopca z miasteczka do Józka. Chłopiec znalazł pijanego Józka w knajpie. Chłop przeczytał liścik i stwierdził, że musi na niego odpowiedzieć. Powiedział chłopakowi, aby poszedł do Esmeraldy i jej powiedział, aby go oczekiwała w południe. Józek udał się do siebie, aby przespać się i wytrzeźwieć. Planował założyć ładne ubranie, narwać najlepszych kwiatów i wyznać Esmeraldzie na kolanach miłość, miał nawet sen, w którym Esmeralda rzuca się jemu w ramiona i idą za stodołę Józka na sianko. Chłop wstał rano, zaczął się szykować, a tu wpada chłopak i mówi, że bandyci porwali babkę zielarkę oraz Esmeraldę, aby zgwałcić obie kobiety. Józek nie zwlekał z decyzją, wziął siekierę, fuzję, wskoczył na swoją szkapę i ruszył do lasu, aby ocalić kobiety. Stoczył brutalną walkę z dwoma bandziorami i ich brodatym, upitym hersztem ratując kobiety z opresji i przybywając z nimi do miasteczka witany owacjami. Publicznie wyznał miłość Esmeraldzie, a ta rzuciła się Józkowi w ramiona, obaj otrzymali błogosławieństwo babki zielarki. Bandziorów zagoniono do ciężkich robót, a Józek i Esmeralda wzięli ślub. W rolę udzielającego bohaterom ślubu wcielił się sam Stanisław Gromowski, szkapę wypożyczył Symeon Magnus, zaś w czasie przedstawienia, w którym były elementy muzyczne śpiewał ludowy zespół "Maki" z Kazimierzy. Przedstawienie spodobało się ludziom i zostało przyjęte życzliwie.