[Wisznu] Anna Krasicka

[Wisznu]

Quote:

Anna Krasicka (urodzona jako Hannah von Larisch w 1907 roku w Berlinie) polsko-śląska szlachcianka, aktorka, pisarka i działaczka społeczna.

Życie prywatne:
Anna urodziła się w luterańskiej rodzinie światowców. Ojciec (Ernst von Larisch) był rentierem i działał w Związku Szlachty Śląskiej, a matka (Zofia Jabłonowska) zaangażowana była w polskie i niemieckie życie towarzyskie wyższych sfer. Z tego powodu dzieciństwo spędziła w podróży pomiędzy Wrocławiem, Berlinem i innymi miastami w których przyjechała z rodzicami, lub dziadkami. W 1923 roku poznała swojego przyszłego męża Adama Krasickiego w czasie jednej z wizyt w Polsce. Pod wpływem rozmów z nim dokonała konwersji na katolicyzm i dwa lata od poznania się wyszła za niego za mąż. W 1927 roku urodziła dwóch synów. Od tego czasu przebywa głównie w Polsce dużo czasu poświęcając wykształceniu synów i zarządzaniu domem.

Życie edukacja i zawodowe:
Jej wychowaniem i edukacją zajmowali się prywatni nauczyciele Francuz Philippe Buc, Niemiec Kurt Rudolph, Włoch Nicola Bux, Anglik William Kendall. Od wczesnego dzieciństwa wykazywała zdolności humanistyczne. Z łatwością uczyła się języków, umiała posługiwać się piórem, lubiła taniec, śpiew i grę aktorską. Będąc młodą panienką rozpoczęła studia w Państwowej Szkole Muzyki i Sztuk Scenicznych w Berlinie. Po uzyskaniu dyplomu debiutowała w sztuce W. Szekspira „Koriolan” Teatru Narodowego w 1925 roku. W tym samym czasie rozpoczęła pisać swoją pierwszą powieść. Od czasu jej publikacji w 1927 roku ograniczyła występy w teatrze wyłącznie do sztuk W. Szekspira. Jednocześnie publikując co rok lub dwa lata powieść, często w fragmentach do kwartalników i miesięczników literackich. Wszystkie powieści Anny są kryminałami. Tylko jedna praca ma inny charakter. Fascynacja Szekspirem zaowocowała obszerną 800 stronicową monografią wydaną w języku polskim i niemieckim pt. „William Szekspir czy Elżbieta I Tudor?” będącą opus magnum rewizjonizmu szekspirowskiego.

Życie społeczne:
Poszukiwanie materiałów do drugiej powieści kryminalnej zaowocowało zainteresowaniem eugeniką, teoriami rasowymi i faszyzmem. Uczestniczył jako obserwatorka na spotkaniach Związku Lechitów-Faszystów Rzeczypospolitej Polskiej, Stronnictwa Faszystów Polskich, Narodowosocjalistycznej Partii Miast i Wsi („wiśniowe koszule”), Partii Narodowych Socjalistów („zielone koszule”), oraz Zadrugi. Zmartwiona plebejskim charakterem ruchów i odseparowaniem rasistowskich naukowców i myślicieli Polskiego Towarzystwa Eugenicznego (którego została członkinią honorową) od różnych grup faszystowskich i narodowosocjalistycznych decyduje się założyć w 1929 roku Partię Pięknych liczącą początkowo 25 osób. W 1932 roku partia decyduje się silniej zaakcentować rys socjalny i antysemicki. Wraz z nowym programem przyjmuje nazwę Rasistowski Ruch Narodowosocjalistyczny i periodyki „Rasowe Uzdrowienie Europy”, „Rasowe Uzdrowienie Narodu”. W czasie rządów komunistycznych ruch został zdelegalizowany i po jego obaleniu reaktywowany pod nazwą „Ruch Uzdrowienia”.

[Ogar]

Potrzeba nam nowej partii/organizacji? Zresztą eugenika to był w Polsce margines i wątpię czy kogokolwiek porwie teraz.

[Wisznu]

Jeśli bardzo nalegasz mogę być w koalicji wyborczej z FBiO, ale pewną programową i polityczną autonomię chcę zachować.

[Ogar]

To się może ugaduj z Czerwonym, ja się w eugenikę bawić nie będe.

[Czerwony]

Też sądzę, że kanap nam nie potrzeba. Do określenia gdzie najbardziej by ta postać brakowała trochę brakuje opisu, co robiła w trakcie wojny - z takimi poglądami musiała być w kolejce na wycieczkę do POP-u w jedną stronę

[Szmer]

Skądinąd wiemy, że Wisznu bycie na marginesie nie przeszkadza. To niech sobie będzie.

[Wisznu]

Quote:

Maurycy Wróblewski h. Ślepowron urodzony w Wróblewie (tym w okolicach Ratowa na Mazowszu) w roku 1918. Szermierz, brydżysta, działacz narodowy, działacz społeczny, magister filologii klasycznej na Uniwersytecie Warszawski.

Maurycy wychował się w głęboko religijnej rodzinie szlacheckiej angażującej się w działalność Ruchu Narodowego. Ojciec wpajał mu zasady honorowego zachowania i uczył szermierki. Matka czytała z nim dzieła literackie, oraz uczyła greki klasycznej. Talent Maurycego do fechtunku pchnął go do szermierki zawodowej. W czasie rządów komunistycznych oficjalne zawody szermierki sportowej zostały zlikwidowane i ze względu na niemożność zarobienia w czasie nieoficjalnych zawodów zainteresował się brydżem sportowym. Dzięki łapówce mimo pochodzenia szlacheckiego kontynuował naukę na Uniwersytecie Warszawskim. Działał w podziemnym Stronnictwie Narodowym, lecz wraz z reaktywacją Ruchu Uzdrowienia zmienił przynależność partyjną.

Zdobył mandat z rodzimego okręgu i został posłem na Sejm RP.

[Szmer]

To ten, który wyzywał Sokolnickiego?

[Wisznu]

Tak. To ten sam. Skoro już istnieje to niech będzie protegowanym skoro nie można korzystać z NPC-ów.

[Szmer]

Można W sumie - niech już będzie.