Threaded Mode | Linear Mode

Czerwony · 02-28-2012 19:12

Quote:

Imię i Nazwisko: Zygmunt Stefan Bodnar
Data i miejsce urodzenia: Łódź, 4 kwietnia 1919 roku
Przynależność polityczna: Stronnictwo Narodowe

Pierwsze dziecko Władysława Bodnara, właściciela sporej księgarni, oraz Barbary z domu Agnuszewicz, którą ten zatrudnił do pomocy a po paru latach poślubił. Młodość Zygmunta przebiegeła spokojnie lecz pracowicie - gdy nie pomagał ojcu w księgarni chwytał się różnych prac dorywczych, poza tym zaś dużo się uczył. Interes szedł dość nieźle i dawał spore przychody, jednak rodzina zajmowała niewielkie mieszkanie w jednej z żydowskich kamienic. Władysław Bodnar, zdeklarowany endek, nie krył się zresztą ze swoimi poglądami na "tych pejsatych wszarzy", w czym nie był do końca bez racji - żydowscy importerzy swoim ziomkom z branży księgarskiej oferowali niższe ceny. Zygmunt nie tylko przejął ojcowską niechęć do Żydów, ale z czasem nabrał postawy silnie antysemickiej.

W domu Bodnarów, z oczywistych przyczyn, nigdy nie brakowało książek, a Zygmunt dzięki ojcu wcześnie nauczył się czytać. Już w gimnazjum czytywał Woltera, Kanta i Marksa, antysemickie pamflety Maurassa i Rozanowa, interesowały go także dzieła przyrodnicze od Linneusza po Darwina. Pod wpływem Artura de Gobineau zafascynowały go teorie rasowe, które zaczął uważać za lepiej podbudowane naukowo niż staroendeckie koncepcje Narodu wg. Dmowskiego jako wspólnoty historyczno-kulturowej. W 1938 roku podjął studia antropologiczne w łódzkim oddziale Wolnej Wszechnicy Polskiej. Należał do Oddziału Akademickiego Obozu Wielkiej Polski, a wraz z podobnie nastawionymi kolegami tworzył tajną organizację "Falangi", aktywnie zwalczaną przez przychylne Żydom władze uczelni. Zdał pierwszy rok (ze średnimi ocenami), drugi jednak przerwał w maju wybuch wojny.

Gdy wyszły na jaw ich związki z Ruchem Narodowo-Radykalnym, członkowie i sympatycy "Falangi" zostali relegowani przez nowe władze uczelni. Pod kierunkiem Zygmunta podjęli budowę "Wolnych Sił Narodowych" - niezależnej komórki łódzkiego podziemia, sympatyzującej z konspiracyjną Konfederacją Narodu. Na początku WSN prowadziły akcje propagandy i małego sabotażu: zrywania obwieszczeń i plakatów władz bądź ich zaklejania, kolportażu ulotek i prasy podziemnej, malowania antykomunistycznych haseł na murach. Z czasem podjęły także działalność dywersyjną w zakładach pracy, organizowały strajki i wystąpienia robotników oraz studentów, a nawet przygotowały kilka zamachów na prominentnych działaczy łódzkiego PZPR. Organizacja została jednak rozbita w 1943 roku a Zygmunt trafił do obozu pracy. Wyszedł z niego dopiero po wyzwoleniu kraju w 1947 roku aby dowiedzieć się, że wtrącony do innego obozu w ramach represji ojciec nie przeżył, zaś los pozbawionych utrzymania matki i siostry (Jadwiga Bodnar, ur. 1923) jest nieznany.

Obecnie Zygmunt należy do radykalnie prawicowego skrzydła SN, do którego wstąpił już po wojnie. Jest zwolennikiem podporządkowania gospodarki i Kościoła silnym strukturom państwowym oraz kontynuowania wojny aż do ostatecznego pokonania komunistów. Obozowe życie zarówno zmieniło Zygmunta także fizycznie. Posiwiał, stracił parę zębów trzonowych a z większości palców - paznokcie. Po wypadku w obozowej pralni stracił prawe oko w wyniku poparzenia ługiem.

**Szmer** · 02-28-2012 19:18

Podoba mi się, z jednym zastrzeżeniem - w naszej rzeczywistości IMO Piasecki nie "poparłby nowych władz". Raz, że nadal trwała wojna. Dwa, że u nas był bardziej hardkorowy komunizm. Warski i spółka żadnych PAX-ów nie chcieli, a Bolo po wpadce mógł sobie siedzieć w POP-ie, ile chciał. Także usuń tę wzmiankę.