[Zgredźmin] - Grzegorz Zawadzki

[Zgredźmin]

Quote:Grzegorz Zawadzki - urodził się 9 czerwca 1885 roku we Lwowie. Syn Wincentego i Anny z domu Wójcickiej. Jego ojciec w wieku 16 lat brał udział w powstaniu styczniowym, przez pół roku służył także jako ochotnik w pińczowskim 21 Jamborskim Pułku Ułanów. Ma trójkę rodzeństwa młodszych braci Antoniego i Ksawerego oraz o rok młodszą siostrę Annę. Pobierał nauki we Lwowie, po maturze został studentem Uniwersytetu Lwowskiego na kierunku prawo. Od 1905 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, działał w związanej z PPS „Spójni”. Od 1906 był członkiem PPS – Frakcji Rewolucyjnej. W 1911 ukończył studia i został pracownikiem kancelarii prof. Kadera.

Po wybuchu I wojny światowej, przedarł się wraz z jednym z organizatorów Związku Strzeleckiego w Zagłębiu Dąbrowskim, Stanisławem Sławem-Zwierzyńskim, do Legionów Polskich organizujących się w Miechowie. Wstąpił do nich 13 sierpnia 1914. Początkowo służył jako lekarz w V batalionie, 1 Pułku Piechoty Legionów. W tym czasie po raz pierwszy zetknął się z Józefem Piłsudskim. 9 października 1914 został mianowany podporucznikiem, 1 stycznia 1915 został mianowany porucznikiem. Jednak 26 stycznia 1915 w stopniu szeregowego przeszedł do 3 kompanii 3 batalionu 1 Pułku Piechoty Legionów. Wraz z I Brygadą przeszedł niemal cały szlak legionowy. W lipcu 1916 wyróżnił się podczas bitwy pod Kostiuchnówką. Od 1 października 1916, po rozwiązaniu 7 Pułku Piechoty Legionów, został przeniesiony do 5 Pułku Piechoty legionów i został mianowany na kapitana. W listopadzie 1918 uczestniczył w akcji rozbrajania Niemców w Zagłębiu Dąbrowskim. Ubrany w mundur legionisty, powołał się na oddziały Wojska Polskiego, wkraczające rzekomo do Czeladzi, których tam jednak jeszcze nie było i tym fortelem rozbroił ostrzeliwujących się na rynku Niemców. Podobnie zmusił do poddania się żołnierzy na czeladzkich Piaskach. W randze kapitana objął komendę nad tworzącym się w Zagłębiu Wojskiem Polskim. Był dowódcą tamtejszego Okręgu Wojskowego od 11 do 28 listopada. Następnie do 3 lutego 1919 był szefem sztabu dowódcy Okręgu Wojskowego „Będzin”, płk. Rudolfa Tarnawskiego. 20 stycznia 1919 otrzymał awans na majora, 1 maja 1919 został mianowany podpułkownikiem.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej uczestniczył w walkach na froncie litewsko-białoruskim. W sierpniu 1919 w składzie 2 Dywizji Piechoty Legionów był jednym ze zdobywców Mińska. 1 stycznia 1920 został mianowany szefem sekcji organizacyjnej Dowództwo Broni Pancernych Ministerstwa Spraw Wojskowych. 29 maja 1920 zatwierdzony został w stopniu pułkownika. W 1923 w Rembertowie odbył trzymiesięczny kurs dla wyższych dowódców. W styczniu 1924 został skierowany na kilkumiesięczny kurs we francuskiej Wyższej Szkole Wojennej (franc. École Supérieure de Guerre) w Paryżu. 1 grudnia 1924 mianowany został generałem brygady. W czasie studiów poznał Francuzkę Mellisę Lauren z którą wziął ślub w styczniu 1926.

W czasie przewrotu majowego stanął po stronie Józefa Piłsudskiego. 13 maja 1926 został powołany przez gen. Gustawa Orlicz-Dreszera (jednego z głównych dowódców sił Piłsudskiego) na stanowisko komisarza rządu dla Warszawy (w randzie wojewody). Miał opinię sprawnego organizatora, w związku z czym powierzono mu misję utrzymania porządku na ulicach stolicy podczas i bezpośrednio po zamachu stanu, jak również zapewnienia zaopatrzenia ludności w żywność po zwykłych cenach. Jednym z jego pierwszych posunięć było rozbicie 14 maja komunistycznej demonstracji na Placu Bankowym, wyrażającej radość z powodu upadku rządu Wincentego Witosa. Jak się wkrótce okazało, wśród zadań komisarza pojawiło się także kontrolowanie sytuacji politycznej i społecznej oraz penetracja środowisk opozycyjnych wobec nowej władzy. 21 maja, po utworzeniu rządu Kazimierza Bartla, podjęto decyzję o utrzymaniu go na stanowisku komisarza miasta do dnia 1 października 1926. Po tych wydarzeniach wrócił do pracy w MSWojsk.

Po ataku Niemiec na Polskę wraz z pracownikami MSWojsk i pracownikami innych ministerstw został ewakuowany samolotem do Szwecji skąd następnie udał się do Wielkiej Brytanii. Wstąpił do tworzących się na zachodzie oddziałów Wojska Polskiego. Walczył na froncie we Francji i w Niemczech kiedy został poproszony przez Prezydenta Raczkiewicza o objęcie teki sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wojskowych rządu na Uchodźstwie co uczynił. Blisko związany z obozem Sanacyjnym wstąpił do Ligi Polski Niepodległej gdzie szybko wyrobił sobie mocną pozycję jednego z liderów ugrupowania, nie bez wsparcia Prezydenta Raczkiewicza. Po powrocie do Polski nadal był sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Po dymisji rządu z pewnością będzie próbował umocnić swoją pozycję.

Partia: Liga Polski Niezawisłej

Quote:

Mikołaj Krasicki - urodzony 12 maja 1900 roku w Bachórzcu jako syn hrabiego Ignacego Krasickiego i hrabiny Elżbiety Zamoyskiej. Wyrastał w atmosferze zamku leskiego, który w II połowie XIX wieku był ośrodkiem towarzysko - intelektualnym regionu. Przed każdymi wyborami sejmowymi zjeżdżała tu szlachta sanocka. Krasiccy utrzymywali żywe kontakty z wieloma działaczami patriotycznymi i twórcami kultury. Jego dziadek Edmund Konrad Ignacy uczestnik powstania 1831, oraz ojciec Ignacy byli działaczami patriotycznymi.

W 1918 wstąpił do tworzącego się na Zagłębiu Wojska Polskiego, tam poznał gen. Grzegorza Zawadzkiego który bardzo sobie cenił młodego szlachcica i z którym przebył cały szlak bojowy od 1918 do 1921 roku, w tym czasie dosłużył się stopnia majora. Po zakończeniu wojny Polsko-Bolszewickiej rozpoczął studia na Uniwersytecie we Fryburgu (Saksonia) w kierunku administracji. Do kraju powrócił w maju 1926 na kilka dni przed przewrotem majowym Piłsudskiego. W czasie trwania walk skontaktował się z generałem Zawadzkim który jak się okazało stał po stronie Piłsudskiego, ten szybko wykorzystał świeżo upieczonego adepta administracji do pomocy. Kiedy przewrót zwyciężył pomagał Zawadzkiemu w administrowaniu Warszawą do 1 października 1926 roku, a po tym został pracownikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Na kilka dni przed rozpoczęciem wojny w maju 1940 roku ponownie zaciągnął się do Wojska Polskiego gdzie trafił do 27 Dywizji Piechoty. Po klęsce Wojska Polskiego uciekł do lasu wraz z kilkoma kolegami gdzie natrafił w końcu na zgrupowania AK. Całą wojnę prowadził działania partyzanckie. Po wyzwoleniu w 1947 postanowił zaangażować się politycznie i brał udział w budowaniu struktur LPN na Podkarpaciu. W wyborach 1947 został wybrany posłem.

[Szmer]

70% biografii sam napisałeś czy skądś skopiowałeś? Bo jak to drugie, to nie wiem, czy jest sens - tj. IMO lepiej byłoby to streścić w kilku zdaniach.

[AmaD]

Sławoj?

[Zgredźmin]

A i owszem oparłem sobie terminy otrzymywania kolejnych stopni na Sławoju. Z drugiej strony ja zawsze tak piszę biografie, biorę jakoś zmieniam kilka szczegółów ale konstrukcja zostaje ta sama. Przy Krukowskim i Zawickim było podobnie, nie widzę powodu żeby teraz narzekać z tego powodu

[Szmer]

Z Krukowskim wcale nie. Bio Zawickiego na Ante V mieściło głównie biografię ukształtowaną już w grze. Ale mogę ci pozwolić pierwszy i ostatni raz, pod warunkiem, że zerwiesz z Chruścielem, który już się nam wszystkim przejadł od czasów B-C

[AmaD]

Ja bym tylko sugerował zmienić imię/nazwisko żony

[Ksawer]

[Szmer]

Sprawdzaj na podglądzie, czy ci się obrazki pokazują.

[Ksawer]

Ale wredne!

Już.

[Zgredźmin]

Chruściel zostaje Amada może cały czas dawać Ala Pacino to ja mogę Chruściela

No zmienię imię żonki.