Kontakty z cenzurą

[Czerwony]

Chciałbym sobie gdzieś opublikować taki tekst. Mogę?

Quote:

Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane

Śmierć nieodżałowanego marszałka Dowbora-Muśnickiego doprowadziła do ujawnienia pewnej grupy młodych działaczy w OLN dążących do objęcia najwyższych stanowisk w państwie. Ich największym dotychczasowym sukcesem było przekonanie pozostałych członków Rady Najwyższej o konieczności włączenia jednego z nich w jej skład, co miało zapewnić pluralizm i reprezentację różnych środowisk. Jednak już pierwszy poważny sprawdzian, przed którym stanął pan Władysław Orlikowski pokazał, że poza argumentem wieku grupa młodych działaczy innymi nie dysponuje. Nie mamy wpływu na działania rosyjskich władz i głupotą byłoby wymagać od pana Orlikowskiego, by w zasadniczy sposób na te działania wpłynął. Jednakże skoro Rosjanie zechcieli usłyszeć naszą opinię i wziąć ją pod uwagę, należało przedstawić ją w logiczny, budzący zaufanie sposób i uzyskać najszersze możliwe korzyści. Pan Orlikowski w czasie rozmów nie wypełnił żadnego z tych punktów.

Centralizacja rosyjskiej gospodarki wydaje się nieunikniona, jednak w tej sytuacji racja stanu wymaga wszelkich działań, jakie mogłyby złagodzić jej efekty dla polskich przedsiębiorców. Tym, co nasuwa się na myśl, byłoby objęcie polskich przedsiębiorstw dłuższym okresem przejściowym i próba powołania wspólnego organu WUPG i rządu polskiego, w ramach którego można by było na bieżąco negocjować miejsce i rolę tychże firm w rosyjskich planach gospodarczych, jednocześnie nie sprzeciwiając się wizji funkcjonowania ekonomii naszych wschodnich sąsiadów. Pan Orlikowski zadowolił się tym, że polskie przedsiębiorstwa - co przecież wydaje się oczywiste! - będą podlegały takim samym mechanizmom jak rosyjskie, bez dyskryminacji. Nawet minimum, jakim byłoby przy obecnych znakomitych stosunkach dwustronnych skonkretyzowanie rosyjskich obietnic i włączenie ich do umowy, nie zostało w Piotrogrodzie osiągnięte.

Pan Orlikowski broni wynegocjowanych przez siebie porozumień argumentem, iż nieustalenie warunków dla polskich przedsiębiorstw oznaczałoby przymusowe ich podporządkowanie zarządowi WUPG. Ale przecież warunki jakie ustalił są dokładnie takie same! Polscy przedsiębiorcy będą traktowani tak samo jak rosyjscy - czyli przymusowo włączani do centralnego planowania, a w razie sprzeciwu usuwani z rynku. Również dzierżawa portu w Połądze jest, z puntu widzenia polskiej gospodarki, bezużyteczna. Towary z Połągi i tak będą musiały przebyć terytorium Rosji i przez to będą podlegały rosyjskim cłom. Pan Orlikowski wprawdzie powołuje się na rosyjską deklarację obniżenia bądź zlikwidowania tych ceł, jednakże po co wówczas dzierżawić port? Wszakże nie zmienia to nijak naszej sytuacji w handlu międzynarodowym: towary dalej będą docierały do Polski przez terytorium innego państwa. Dzierżawa portu bez zadbania o eksterytorialną infrastrukturę do przewozu towarów jest wręcz szkodliwa, bo będzie nas słono kosztowała.

Jednocześnie dochodzimy tu do kwestii kluczowej. Debiut pana Orlikowskiego jako reprezentanta polskich interesów można określić następująco: wszystkie uzgodnienia dogodne dla Rosjan zostały wpisane do umów, wszystkie dogodne dla Polaków pozostały w sferze obietnic i deklaracji - jak preferencyjne traktowanie polskich przedsiębiorstw czy kwestia ceł. Pan Orlikowski niewątpliwie miał dobre chęci, jednak udowodnił, że musi się jeszcze wiele nauczyć przed skakaniem na głębokie wody polityki. W chwili obecnej jego działania przynoszą więcej szkody niż pożytku. Niestety, zgodnie z prawem Rzeczypospolitej będzie on zasiadał w Radzie Najwyższej dożywotnio, co skłania do refleksji na temat zmian w naszym systemie politycznym. Jednakże jak większość Polaków liczę na to, że wynegocjowane w Piotrogrodzie porozumienia nie zostaną przez stronę polską uznane.

EDIT: zmieniłem Moskwę na Piotrogród -.-

[Szmer]

Możesz to puścić w takiej formie w jakieś zakolegowanej z wojskiem gazetce, w przeciwnym wypadku cenzura kontrolowana przez Ministerstwo Propagandy Radomskiego parę rzeczy wytnie w obronie faszyzmu.

[Czerwony]

Rozumiem że nie ma możliwości dowiedzieć się przed, jakie rzeczy? Chciałbym jednak wydać w jakiejś zwykłej, że niby tak bardziej obiektywnie i pluralistycznie

A te gazetki Juliusa też są cenzurowane?

[Szmer]

Tzn. jak coś, to ja zaznaczę cięcia w osobnym poście i sam wkleisz albo nie.
Gazetki Juliusa też są cenzurowane

[Czerwony]

No to chyba zacznę wydawanie "Żołnierza Polskiego"

[Czerwony]

Po co spać, kiedy można pisać artykuły na Ante?

Do akceptacji i ew. opublikowania w gieemowskiej jako wydarzenie.

Quote:

W udekorowanym flagami narodowymi warszawskim Teatrze Wielkim odbył się tej niedzieli szeroko zapowiadany Kongres Patriotów Polskich. Zwołany pod patronatem "Żołnierza Polskiego" - a faktycznie wicepremiera, gen. Zaruckiego - Kongres zebrał z grubsza półtora tysięcy osób o postawach narodowych, popierających głoszone przez Wodza Naczelnego postulaty sanacji państwa. Kongres potwierdził przypuszczenia, jakie wyrażano na jego temat; już w przemówieniu inaugracyjnym gen. Zarucki, dziękując za liczne przybycie, zapowiedział powstanie nowej organizacji o nazwie "Front Ojczyźniany". Chociaż zaprosił do niej "wszystkich patriotów, niezależnie od proweniencji politycznej" częste są opinie - także wśród samych działaczy Frontu - iż w przyszłości ma się on stać politycznym zapleczem idącego po władzę generała.

Po Wodzu Naczelnym z wykładem wystąpił znany dziennikarz Stanisław Mackiewicz, prezentując własny ogląd na współczesną politykę polską. W szczególności zwracał p. Mackiewicz uwagę na skostnienie i zepsucie postępujące wewnątrz Obozu Ludowo-Narodowego, ciepło wyrażając się jednak o jego koncepcji i historji, nade wszystko zaś podkreślając stałe zagrożenie komunizmem i konieczność zmian. W gorącej mimo lutowego chłodu atmosferze, uczestnicy kongresu pogrążyli się w dyskusjach o dokonaniach Marszałka Dowbora-Muśnickiego jak i Najwyższego Radcy, Romana Dmowskiego; o tym, czy należy twardo bronić idei wolnego rynku, czy też zaczerpnąć z pomysłów korporacyjnych; także o tym, czy Polska winna wchodzić w głębsze sojusze z Rosją i Włochami, czy też pozostać neutralną i rozwijać handel z bogatymi Francją i Brytanją. Przed pierwszą po południu uczestnicy udali się na mszę św. w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, odprawionej w intencji pomyślności umiłowanej Ojczyzny.

Drugą część kongresu otworzył warszawski działacz społeczny Stefan Starzyński. Nawiązując do swojej pracy na rzecz stolicy, p. Starzyński przekonywał zebranych o zaletach budownictwa społecznego, chwaląc jednak i władze za kończącą się budowę Muzeum Narodowego jako przykład dbałości o postawy narodowe. Wrzawę wzbudził jednak postulat p. Starzyńskiego, aby na jesieni zorganizować wybory do Rady Miejskiej i przekazać jej część kompetencji w rządzeniu Warszawą. Wielu obecnych mówiło o słabości jaka cechuje ustroje demokratyczne, co w niemal całej Europie przyczyniło się do ich upadku zaś w Hiszpanji do krwawej wojny. Niewielka, acz głośna grupa wokół j.o. księcia Janusza Radziwiłła nawoływała nawet do przywrócenia władzy monarszej i pomocy karlistom walczącym u boku gen. Franco. Dużo spokojniej przebiegła część poświęcona nauce i szkolnictwie, którą otworzył referat sławnego prof. Ignacego Mościckiego. Wychodząc od ogólnego obrazu polskiej nauki, znanego panu prof. od podszewki, skonstatował był on, iż polska gospodarka przy swoich rozmiarach winna dużo szybciej się rozwijać. Większość uczestników nie mogła się nie zgodzić, choć pewne dyskusje wywołało stwierdzenie prof. Mościckiego, iż aby to zmienić należałoby upowszechnić dostęp do edukacji.

Opis wydarzeń i dyskusyj toczonych przez cały dzień zarówno na mniejszych salach Teatru Wielkiego jak i w kuluarach przekracza ramy naszej gazety. Wśród uczestników krążyła lista członków-założycieli Frontu Ojczyźnianego i pod koniec dnia, jak stwierdził gen. Zarucki w krótkim przemówieniu kończącym kongres, liczyła sobie ponad 1200 nazwisk. Oprócz zaczątku konsolidacji ruchu narodowego i budowy nowej siły politycznej, Kongres Patriotów okazał się także wydarzeniem towarzyskim, zbierającym niemałą liczbę znanych osobistości świata kultury, nauki i polityki.

[Szmer]

Mościcki w ostateczności może być, ale Starzyński jako prezydent Warszawy nie bardzo. Legionista i PPS-owiec.

[Czerwony]

Ale jak wielu PPS-owców poszedł w BBWR i największe wpływy uzyskał po śmierci Piłsudskiego, gdy sanacja przejęła endeckie motywy

[Czerwony]

Jaki werdykt? Jeśli Starzyński to u nas taki wierny PPS-owiec to na bank nie zostałby prezydentem Warszawy, więc chciałbym wiedzieć kto nim jest i czy on ewentualnie

[Szmer]

Nie tyle wierny PPS-owiec, ile wypchnęli go ludzie o "lepszej" reżimowej biografii Prezydentem Warszawy może być jakiś działacz typowo endecki.